Szostek-Radkowa Krystyna, *14 III 1933 Katowice, polska śpiewaczka (mezzosopran) i pedagog. Kształciła się pod kierunkiem I. Faryaszewskiej w PLM (dyplom 1953) oraz A. Lenczewskiej w PWSM w Katowicach, którą ukończyła w klasie śpiewu W. Łozińskiej (1959). Jeszcze w trakcie studiów podjęła aktywną działalność artystyczną. W 1957 debiutowała na scenie Opery Śląskiej w Bytomiu (gdzie występowała następnie przez 5 lat) rolą Ulryki w Balu maskowym Verdiego, od 1962 była solistką Opery Warszawskiej (później Teatr Wielki). Jest laureatką międzynarodowych Konkursów wokalnych: w Tuluzie (1958, złoty medal), im. G.B. Viottiego w Vercelli (1959, II nagroda), Sofii (1960, III nagroda). Występy na scenach zagranicznych rozpoczęła w 1965 w Wiener Staatsoper (Eboli w Don Carlosie Verdiego), następnie nawiązała bliską współpracę z Théâtre de La Monnaie w Brukseli (Eboli, Ortruda w Lohengrinie Wagnera, Dalila w Samsonie i Dalili Saint-Saënsa, Amneris w Aidzie Verdiego), operą w Lyonie (m.in. Kundry w Parsifalu Wagnera i Preziosilla w Mocy przeznaczenia Verdiego) i Deutsche Staatsoper w Berlinie (Matka Joanna w Diabłach z Loudun Pendereckiego). W 1981 odniosła sukces jako Ulryka w Balu maskowym w Operze w Paryżu. W 1983 wystąpiła na scenie opery w Genewie jako Herodiada w Salome R. Straussa w inscenizacji M. Béjarta. Śpiewała też na scenach operowych Madrytu, Hamburga, Düsseldorfu, Lubeki, Leningradu, Kijowa, Rygi, Budapesztu, Bukaresztu, Moskwy (Teatr Wielki) i Buenos Aires (Teatro Colón). Uczestniczyła w wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych (Montreux, Besançon, Lyon, Linz, Lucerna, Rzym, Zagrzeb). Szczególnie ceniona za interpretacje muzyki współczesnej, wielokrotnie występowała na festiwalu Warszawska Jesień: w 1960 w Królu Edypie Strawińskiego, Requiem R. Maciejewskiego i 5 pieśniach W. Lutosławskiego do słów K. Iłłakowiczówny (których prawykonania dokonała w 1959 w Katowicach), w 1966 jako Jessica w prapremierze dramatu Jutro T. Bairda, w 1968 w jego 5 pieśniach do słów H. Poświatowskiej (prawykonanie). Była też pierwszą interpretatorką 4 pieśni do słów V. Parun tego kompozytora (Zagrzeb 1967) i innych. W latach 1988–89 Szostek-Radkowa brała udział w realizacji Pierścienia Nibelunga Wagnera w Teatrze Wielkim w Warszawie (Fryka).
Szostek-Radkowa jest też wybitną śpiewaczką oratoryjną; jej repertuar obejmuje m.in. dzieła C. Monteverdiego, J.S. Bacha, Händla, Mozarta, Mahlera, Szymanowskiego i Pendereckiego. Występowała na koncertach oratoryjnych i recitalach w krajach europejskich, Ameryce Północnej i Południowej. Za szczególne walory jej sztuki wykonawczej uznaje się niezwykły kunszt wokalny i sugestywne kreacje aktorskie w dziełach operowych. Szostek-Radkowa działa także jako pedagog, prowadząc od 1985 klasę śpiewu w Akademii Muzycznej w Warszawie; w 1993 otrzymała tytuł profesora.
