Jakobson, Leonid

Jakobson [jˊa~] Leonid Wieniaminowicz, *15 (2) I 1904 Petersburg, †18 X 1975 Moskwa, rosyjski tancerz, choreograf i baletmistrz. W 1926 ukończył pod kierunkiem W. Ponomariowa szkołę baletową w Leningradzie. W latach 1926–33 był solistą, a w 1942–50 i 1956–75 baletmistrzem w Teatrze im. Kirowa w Leningradzie, natomiast w latach 1933–42 tancerzem i baletmistrzem Teatru Wielkiego w Moskwie. W 1970 założył w Leningradzie własny zespół p.n. Miniatury Choreograficzne, który działa do dziś, pielęgnując twórczość swego założyciela. Jako tancerz był utalentowanym wykonawcą ról charakterystycznych i komiczno-groteskowych, np. takich jak Kot w Butach (Śpiąca królewna, muzyka P. Czajkowski) czy Akrobata (Czerwony mak, muzyka R. Glier). Jako choreograf debiutował w 1930, współpracując z S. Kapłanem, L. Wajnonenem i W. Czesnakowem nad baletem Złoty wiek (muzyka D. Szostakowicz). Szczególny sukces przyniosły mu liczne miniatury choreograficzne, z których w 1958 złożył pełnospektaklowy wieczór dla Teatru im. Kirowa. Miniatura stała się charakterystyczną dla Jakobsona formą artystycznej wypowiedzi. Do najbardziej znanych należą: Myśliwy i ptak (muzyka E. Grieg), Trojka (muzyka I. Strawiński), Tryptyk na temat Rodina (muzyka C. Debussy), Wiedeński walc (muzyka J. Strauss), Mozartiana, Niespodzianka (muzyka J. Haydn). W swej twórczości operował niekonwencjonalnymi, bardzo zindywidualizowanymi ruchami i rysunkami tańców, toteż każde jego nowe dzieło wywoływało liczne kontrowersje.