Pobłocka Ewa, *21 XI 1957 Chełmno, polska pianistka i pedagog, córka śpiewaczki Zofii Janukowicz-Pobłockiej. W 1961 rozpoczęła naukę gry na fortepianie u K. Lewińskiej; w 1970 po raz pierwszy wystąpiła publicznie, akompaniując matce (recital pieśni Chopina, Schumanna i Czajkowskiego). W 1981 ukończyła z wyróżnieniem PWSM (obecnie Akademia Muzyczna) w Gdańsku, gdzie studiowała u Z. Śliwińskiego i J. Sulikowskiego. Studia uzupełniała w Hochschule für Musik w Hamburgu u C. Hansena (1979–82); konsultacji udzielali jej także M. Argerich, R. Kerer, T. Nikołajewa i J. Sukiennicka. W 1977 zdobyła I nagrodę (ex aequo z E. Berchotem) na Concorso Internazionale di Musica e Danza G.B. Viotti w Vercelli, w 1979 złoty medal na XII Festival International des Jeunes Solistes w Bordeaux. W 1980 uzyskała V nagrodę na X Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. F. Chopina w Warszawie (równorzędnie z A. Ebi), otrzymując jednocześnie nagrodę specjalną Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków (wraz z Thai Son Dangiem). Koncertowała we wszystkich ważniejszych centrach muzycznych w Europie oraz w Stanach Zjednoczonych, Australii, Japonii, Korei Południowej i Singapurze.
Rozległy repertuar Pobłockiej obejmuje dzieła solistyczne i kameralne oraz koncerty z orkiestrą od barokowych po współczesne, ze szczególnym uwzględnieniem utworów J.S. Bacha, W.A. Mozarta, Beethovena i Chopina. Na festiwalu Warszawska Jesień w 1990 wykonała po raz pierwszy w Polsce Koncert fortepianowy A. Panufnika. Wielokrotnie prezentowała Koncert fortepianowy W. Lutosławskiego pod dyrekcją kompozytora, m.in. w 1991 na Maggio Musicale Fiorentino (nagranie dokonane w 1992 z WOSPR dla firmy CD Accord otrzymało w 1996 tytuł Płyty Roku miesięcznika „Studio”). W 1995 wykonaniem tego dzieła w Paryżu zainaugurowała obchody 50-lecia UNESCO. W tym samym roku na festiwalu Présences w Paryżu dokonała prawykonania napisanego z myślą o niej Koncertu fortepianowego P. Szymańskiego, który zaprezentowała następnie po raz pierwszy w Polsce na festiwalu Warszawska Jesień. W 1997 na tymże festiwalu dokonała prawykonania dedykowanego jej Koncertu fortepianowego P. Mykietyna. Od 1996 Pobłocka prowadzi kursy mistrzowskie w Calgary University w Kanadzie oraz w Japonii; współpracuje z Kunitachi College of Music w Tokio. Od 2000 uczy w klasie fortepianu w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, tamże w 2001 prowadziła seminarium Bachowskie; była jurorem wielu krajowych i międzynarodowych konkursów pianistycznych. W dorobku fonograficznym ma ponad 30 płyt, wydanych m.in. przez Polskie Nagrania (koncerty W.A. Mozarta z Polską Orkiestrą Kameralną pod dyrekcją J. Maksymiuka, koncerty M. Ravela i C. Saint-Saënsa pod dyrekcją K. Korda), Conifer Classics (pierwsze nagranie Koncertu fortepianowego A. Panufnika z London Symphony Orchestra pod dyrekcją kompozytora), CD Accord (nagrania z orkiestrą Filharmonii Narodowej pod dyrekcją K. Korda koncertów fortepianowych Lutosławskiego, Panufnika i Szymańskiego oraz pieśni J. Brahmsa i M. Karłowicza z J. Rappé – 1998 nagroda Fryderyk), BeArTon (m.in. mazurki Chopina wg Wydania Narodowego pod redakcją J. Ekiera – 2002 nagroda Fryderyk), DG, Pony Canyon i Victor JVC (wszystkie partity J.S. Bacha, wszystkie nokturny J. Fielda, za nagranie których w 1998 otrzymała medal im. J. Fielda).
