Hewitt James, *4 VI 1770 Dartmoor (?), †2 VIII 1827 Boston, amerykański skrzypek, dyrygent, kompozytor i wydawca muzyczny angielskiego pochodzenia, syn oficera marynarki. Jako młody chłopiec wstąpił do marynarki, wkrótce jednak porzucił służbę wojskową i zajął się muzyką. Według przekazów rodzinnych był podobno uczniem G.B. Viottiego i grał w dworskiej orkiestrze Jerzego III. Udokumentowano tylko, że grał w orkiestrze Astley’s Amphitheatre w Londynie. W 1792 wraz z czterema muzykami: skrzypkami J. Gehotem i B. Bergmannem, wiolonczelistą Philipsem i flecistą W. Youngiem wyjechał do Nowego Jorku. Grupa wkrótce się rozpadła, a James Hewitt został dyrygentem w Park Street Theatre, dla którego również opracowywał i komponował muzykę. W 1794 pod auspicjami Tammany Society wystawił swoją pierwszą operę Tammany. W 1798 kupił filię magazynu muzycznego B. Carra i założył wydawnictwo oraz otworzył własny magazyn muzyczny. W latach 1805–09 był dyrektorem wszystkich orkiestr wojskowych w Nowym Jorku. Występował także z koncertami na wolnym powietrzu w różnych miejscowościach letniskowych. W 1811 przeniósł się do Bostonu. Tam grał w Federal Street Theatre oraz był organistą w kościele Św. Trójcy. W 1816 wrócił do Nowym Jorku, ale często odwiedzał Boston, podróżował również z zespołem teatralnym na południe kraju, m.in. do Charleston (Karolina Południowa) i Augusty (Georgia). Ostatnie 2 lata życia walczył z ciężką chorobą, która stała się przyczyną jego śmierci. Sześcioro jego dzieci oraz troje wnucząt poświęciło się muzyce i czynnie uczestniczyło w życiu muzycznym różnych miast Stanów Zjednoczonych do początku XX w.
James Hewitt był czołową postacią życia muzycznego w Nowym Jorku i Bostonie w okresie porewolucyjnym. Skomponował ok. 100 utworów wokalnych i ok. 80 instrumentalnych, przeważnie o charakterze programowym; np. ilustrację bitwy przedstawia jego 9-częściowa Uwertura z 1792 i dedykowana J. Waszyngtonowi sonata fortepianowa The Battle of Trenton. Opracował ok. 120 utworów wokalnych innych kompozytorów. Był twórcą jednej z najwcześniejszych oryginalnych amerykańskich oper o charakterze balladowym. W swoim wydawnictwie opublikował ponad 600 kompozycji, m.in. Händla, Haydna, Mozarta, kompozytorów angielskich, jak: W. Shield, M. Kelly, J. Hook, oraz ok. 160 własnych kompozycji. Przyczynił się do ożywienia kultury muzycznej w Stanach Zjednoczonych, wykonując na swoich koncertach muzykę czołowych kompozytorów europejskich, m.in. Stamica, Haydna, Mozarta.
Literatura: J.T. Howard Our American Music, Nowy Jork 3. wyd. 1956; J.W. Wagner James Hewitt. His Life and Works, dysertacja Indiana University, 1969.
Battle Overture, 1792
The Battle of Trenton na fortepian, 1792
Storm Overture, 1794
Tammany or the Indian Chief, opera, libretto A.J. Hatton, 1794 (zachowała się tylko jedna pieśń)
3 sonaty op. 5 na fortepian, 1795–96
The Spanish Castle or the Knight of the Guadalquivir, opera, 1800
Grand Sinfonie Characteristic of the Peace of the French Republic, 1802
Temat z 30 wariacjami na fortepian, 1803–06
The Tars from Tripoli, opera, 1806–07
muzyka teatralna.