Orlando di Lasso, di Lassus, Roland de Lassus, rzadziej Orlandus Lassus, Orlando de Lasso, *między 1530 a 1532 (być może między 1 I a 7 IV 1531) Mons (prow. Hainaut), †14 VI 1594 Monachium, franko-flamandzki kompozytor działający głównie w Niemczech. Źródła do biografii Orlanda di Lasso w odniesieniu do początkowych lat życia są nikłe; późniejsze lata są bardziej szczegółowo udokumentowane. Do podstawowych i najbardziej wiarygodnych źródeł należą: najstarsza biografia (1566) pióra S. van Quickelberga, rachunki dworu monachijskiego oraz dość obfita korespondencja (głównie listy do księcia Wilhelma Wittelsbacha), edycje utworów z dedykacjami, uwagami w przedmowach i tytułach itp. O pochodzeniu i wykształceniu muzycznym Orlanda di Lasso brak informacji; wiadomo jedynie, że jako dziecko miał piękny głos (wieści o porywaniu go z tego względu do kapel dworskich czy kościołów nie są dostatecznie udokumentowane). Latem lub jesienią 1544 został przyjęty do chóru chłopięcego na dwór przebywającego wówczas w Niderlandach generała Ferdynanda Gonzagi (od 1587 księcia Mantui). Wraz z generałem wyjechał do Francji, następnie do Mantui, w 1545 na Sycylię (Palermo) i do Mediolanu, gdzie Ferdynanda mianowano gubernatorem. W Mediolanie Orlando di Lasso przebywał do 1549; stąd w towarzystwie zainteresowanego literaturą kawalera maltańskiego Constantina Castrioto udał się do Neapolu, prawdopodobnie przebywał tam (pracował jako muzyk?) w domu markiza Giovanniego Battisty d’Azzia. Przyjmuje się, że w tym czasie zaczął komponować villanelle. W 1551 wyjechał do Rzymu i zatrzymał się w domu rezydującego tam wówczas arcybiskupa Florencji Antonia Altovitiego. W 1553 (lub 1552) otrzymał prestiżową posadę organisty i maestro di cappella w kościele św. Jana na Lateranie. Mimo to w 1554 opuścił Rzym i udał się do Mons na wieść o chorobie rodziców, których jednak nie zastał już przy życiu. Prawdopodobnie w tym samym roku, w towarzystwie Giana Carla Brancaccia, włoskiego dyplomaty, śpiewaka i podróżnika, udał się do Anglii i do Francji. W latach 1554–56 przebywał w Antwerpii, gdzie uczył muzyki w domach możnych arystokratów. W 1555 ukazał się tam w oficynie T. Susata pierwszy zbiór utworów Orlanda di Lasso (Il primo libro dovesi contengono madrigali, uillanesche, canzoni francesi, e motetti… dedykowany przyjacielowi, Stefanowi Gentile).
W 1556 Orlando di Lasso podjął pracę w kapeli dworskiej książąt Wittelsbachów w Monachium, gdzie pozostał do końca życia. Panujący wówczas w Bawarii książę Albrecht V przykładał dużą wagę do utrzymania wysokiego poziomu kulturowego swego dworu, pragnął ożywić, rozbudować i nadać międzynarodowe znaczenie swemu zespołowi muzycznemu. W tym celu zaprosił grupę śpiewaków flamandzkich, a wraz z nimi Orlando di Lasso przybył do Monachium. W 1558 kompozytor ożenił się z Reginą Wäckinger, córką pisarza miejskiego z Landshut i damą dworu księżnej Anny, żony Albrechta. Początkowo Orlando di Lasso był śpiewakiem (tenorem) w zespole kierowanym przez L. Dasera, zaś od V 1563 kapelmistrzem zespołu. Funkcję tę pełnił prawdopodobnie już w 1562, przed dymisją swego poprzednika. Do obowiązków kapelmistrza należało zapewnienie oprawy muzycznej nabożeństw (zwłaszcza mszy porannej i nieszporów), uroczystości państwowych i związanych z ważnymi wydarzeniami w rodzinie książęcej (np. w 1568 wesele następcy tronu Wilhelma z Renatą Lotaryńską, które Orlando di Lasso przygotował bardzo starannie od strony muzycznej, w wystawionej wówczas komedii sam zaśpiewał solową arię Chi passa akompaniując sobie na lutni), dworskich uczt, zabaw, polowań, podróży itp. Ponadto sprawował nadzór nad wykształceniem muzycznym chłopców z chóru, sporządzaniem kopii nut i gromadzeniem repertuaru kapeli. W pierwszym okresie działalności kapelmistrzowskiej Orlanda di Lasso, do ok. połowy lat 70., bawarska kapela dworska należała do najliczniejszych i najlepszych tego rodzaju zespołów w Europie; np. w 1568 liczyła 60 muzyków nie tylko niemieckich, lecz także flamandzkich, włoskich, niderlandzkich i in. Niemałą rolę odegrała w tym opieka i hojność (zwłaszcza wobec Orlanda di Lasso) Albrechta V, świadcząca o tym, że książę zdawał sobie sprawę z wybitnych zdolności swojego kapelmistrza. Sam Orlando di Lasso bardzo szybko zdobył powszechne poważanie i sympatię; jego stosunki z rodziną książęcą były serdeczne i przyjacielskie, zwłaszcza z następcą tronu Wilhelmem, który rezydował wówczas w Landshut. Orlando di Lasso cieszył się także uznaniem innych dworów i eminentnych osób, np. cesarza Maksymiliana II, który kilkakrotnie obdarował go pieniędzmi (1566, 1570), złotym łańcuchem honorowym (1573), wreszcie szlachectwem (1570), króla Francji Karola IX, który w latach 70. kilkakrotnie zapraszał go do Paryża (m.in. gdy wykonano dialog Orlanda di Lasso Unde revertimini przed baletem wystawionym na dworze z okazji objęcia tronu polskiego przez królewskiego brata, Henryka Walezego), papieża Grzegorza XIII, od którego otrzymał order Złotej Ostrogi (1574), kardynała Otto Truchsessa, który zamówił u Orlanda di Lasso muzykę liturgiczną na sobór trydencki i zapraszał go do wzięcia udziału w reformie muzyki kościelnej (1561) i wielu in. W ten sposób rosła międzynarodowa sława Orlanda di Lasso. Liczne druki jego dzieł ukazywały się w niemal wszystkich większych oficynach europejskich, a szczególnie promowane były przez oficynę jego bliskiego przyjaciela, Adriana Le Roy w Paryżu. W 1571 Orlando di Lasso otrzymał królewski przywilej druku we Francji, w 1581 – takiż sam od cesarza Rudolfa II na obszar kraju. W 1573 rozpoczął też finansowaną przez księcia Wilhelma (i dedykowaną mu) pierwszą edycję swoich dzieł zebranych (Patrocinium musices). Orlando di Lasso otrzymał dwie nagrody Puy d’Evreux (w formie srebrnych miniatur organów): w 1575 za motet Domine Jesu Chrisie oraz w 1583 za motet Cantantibus organis.
W połowie lat 70. tryb życia dworu i rodziny książęcej uległ zasadniczej zmianie z uwagi na poważne zadłużenie monachijskiego dworu Albrechta i likwidację dworu Wilhelma w Landshut wskutek krachu finansowego. Okoliczności te nie tylko wpłynęły na stopniowe ograniczanie liczebności i zakresu działalności kapeli bawarskiej, lecz odbiły się negatywnie także na losach obu książąt, którzy – znalazłszy się w trudnej prestiżowo i finansowo sytuacji – ulegli wpływom jezuitów i popadli w skrajną dewocję, przyzwalając np. na polowania na czarownice. W tej sytuacji wzajemne stosunki rodziny książęcej i Orlanda di Lasso uległy ochłodzeniu, ponadto na dworze ujawniła się tłumiona przedtem zawiść wobec uprzywilejowanej pozycji kompozytora. Mimo to nie zdołano zachwiać w pełni uzasadnionym autorytetem Orlanda di Lasso, któremu książę Albrecht zagwarantował dożywotnią pensję (400 guldenów). Nagła śmierć Albrechta (24 X 1579) jeszcze pogorszyła sytuację na dworze. Z chwilą wstąpienia na tron Wilhelma V zmianom uległa nastawiona dotąd na ożywienie gospodarcze polityka dworu, na którą teraz decydujący wpływ zyskali jezuici. Zainteresowania kulturą zeszły na plan dalszy, a kapelę zredukowano początkowo do 22, a następnie do 17 członków. Wykazując lojalność wobec Wilhelma, Orlando di Lasso podarował księciu część własnych pieniędzy zarobionych na inwestycjach i interesach oraz złożył datek na kolegium jezuickie w Monachium. Orlando di Lasso był z pewnością silnie związany emocjonalnie z dworem bawarskim, skoro mimo wielu przeciwności ze strony dworu odrzucił propozycję objęcia posady nadwornego kompozytora u księcia Saksonii Augusta w Dreźnie. O pomoc w kolejnej edycji swych dzieł (1581) zwrócił się jednak już nie do Wilhelma, ale do cesarza Rudolfa II. Niestabilność stosunków na dworze powodowała ciągłe wahania w uposażeniu Orlanda di Lasso, niemniej w końcu otrzymał od księcia gwarancję dożywotniej pensji również dla swojej żony i pracy dla dwóch synów w kapeli dworskiej w Monachium. Gdy w 1591, po abdykacji Wilhelma, władzę w księstwie objął jego syn Maksymilian, kapelę jeszcze raz drastycznie zredukowano; Orlando di Lasso w tym czasie zachorował (prawdopodobnie uległ atakowi apopleksji). Mimo złego stanu zdrowia do końca życia działał aktywnie jako kompozytor i dyrygent, starając się usilnie o przywrócenie dobrych stosunków z dworem i uzyskanie zaufania księcia.
Podczas wieloletniej służby na dworze bawarskim Orlando di Lasso odbywał – przede wszystkim jako kapelmistrz zespołu towarzyszącego księciu w czasie posiedzeń parlamentu Rzeszy, podczas zjazdów i uroczystości na dworze cesarskim lub w innych miejscach i okolicznościach – liczne podróże po Europie, np. na koronację Maksymiliana na króla Czech w Pradze i na cesarza we Frankfurcie (1562), na posiedzenia parlamentu: w Wormacji (1564), Augsburgu (1566 i 1582), Ratyzbonie (1567), Frankfurcie (1569), Pradze (1570), Spirze (1570), na uroczystości weselne w rodzinie cesarskiej w Neuburgu (1574), na pielgrzymkę Wilhelma do Altötting (1581), na zgromadzenia i uroczystości w Innsbrucku (1582, 1584), Ratyzbonie (1583), Freising (1583, 1593), Höhenkirchen (1584), Landshut i Rosenheim (1585), w Dachau (1586) i in. Ponadto wyjeżdżał sam w celach muzycznych (zwłaszcza angażowania muzyków do kapeli), m.in. do Flandrii (1560), Stuttgartu i Niderlandów (1564), Ferrary i Wenecji (1567), Paryża (1571), Kolonii (1572), Wenecji (1573 i 1578), Wiednia (1573), Neapolu (1574), Norymbergi (1581), Werony (1582), Loreto, Werony i Ferrary (1584), Weingarten (1589) i in.
Zmęczony przykrymi stosunkami na dworze i chory Orlando di Lasso powołał jeszcze w 1594 w imieniu własnym i rodziny fundację dla ubogich w szpitalu Świętego Ducha w Monachium i opłacił coroczne wykonywanie requiem i dwóch mszy w kościele św. Jana w Schöngeising (nabożeństwa pamięci Orlanda di Lasso odprawiano tam aż do XIX w.). Nie doczekawszy zwolnienia z posady kapelmistrza (miało to nastąpić 1595), zmarł w VI 1594 i został pochowany na cmentarzu franciszkanów w Monachium. Na ścianie franciszkańskiego kościoła św. Antoniego umieszczono epitafium, którego treść przedrukowali w 1604 synowie Orlanda di Lasso w Magnum opus musicum. W miejscu nieistniejącego dzisiaj cmentarza i kościoła umieszczono tablicę pamiątkową z nazwiskami pochowanych tam wybitnych postaci, w tym również Orlanda di Lasso.
Orlando di Lasso przez całe życie cieszył się szacunkiem i uznaniem współczesnych, nie tylko z uwagi na swój wybitny talent i profesjonalizm muzyczny oraz zdolności i umiejętności lingwistyczne, lecz także ze względu na ogólną kulturę osobistą, miłe usposobienie, przyjazny stosunek do ludzi, tolerancyjność (daleki był od fanatyzmu kontrreformacyjnego) i duże poczucie humoru. Jego listy do Wilhelma Wittelsbacha z lat 1572–79, pełne dowcipu, gry słów, makaronizmów, błyskotliwych myśli i powiedzonek, świadczą o zdolnościach literackich i erudycji ich autora. Orlando di Lasso był pracowity i zaradny, dzięki czemu udało mu się zgromadzić oprócz oszczędności, którymi z zyskiem obracał, pewien majątek trwały: dom w Monachium (1567, rozbudowany 1581), 2 ogrody otrzymane w książęcym podarunku (1573, 1584) oraz 4 posiadłości ziemskie w okolicach Monachium (1578, 1580, 1587, 1588), m.in. w Schöngeising, gdzie najchętniej przebywał.
Zachowało się kilka wizerunków Orlanda di Lasso sporządzonych za życia kompozytora: gwasz Hansa Mielicha z ok. 1558 na okładkach rękopisu lekcji Hioba i przepowiedni Sybilli (Wiedeń, Österreichische Nationalbibliothek), mały drzeworyt w Prosographia… H. Pantaleona (Bazylea 1566), medalion H. Mielicha i wizerunek całej postaci 40-letniego Orlanda di Lasso w rękopisie psalmów pokutnych z 1565 (Monachium, Bayerische Stadtbibliothek), portret w Mellange d’Orlande de Lassus (Paryż 1570), miedzioryt J. Sadelera z 1593 (własność prywatna). Podobizny były wielokrotnie publikowane w licznych wariantach i kopiowane w różnych technikach aż do XIX wieku. W XVI w. napisano ok. 50 wierszy i poematów poświęconych Orlandowi di Lasso lub zawierających o nim wzmianki; ich autorzy to m.in. J. Dorat, J. Gohory, E. Jodell, P. Schede Melissus, Ch. Utenhove. W XVIII i XIX w., zwłaszcza w Bawarii, ufundowano na cześć Orlanda di Lasso szereg tablic pamiątkowych, pomników (np. w 1849 w Monachium staraniem króla Ludwika I Bawarskiego, w 1853 w Mons staraniem towarzystwa naukowego) oraz wybito 12 medali.
Opinia Orlanda di Lasso o ówczesnych kompozytorach europejskich i jego znajomości w tym kręgu nie są dobrze znane; niewiele wiadomo o jego kontaktach z Palestriną, z którym później tak chętnie go porównywano. Jego uczniami, poza licznymi członkami kapeli monachijskiej, byli prawdopodobnie G. Gabrieli, L. Lechner i J. Eccard. W listach Orlanda di Lasso występują nazwiska: L. Daser, G. i A. Gabrieli, T. Cimello oraz J. Regnart, B. Hoyoul i L. Lechner, których polecał księciu saksońskiemu.
Spośród siedmiorga dzieci Orlanda di Lasso dwaj synowie byli muzykami; obaj pracowali od 1585 na dworze księcia Fryderyka von Hohenzollerna w Heckingen i od 1587 w dworskiej kapeli w Monachium: Ferdynand (1560–1609) jako śpiewak i dyrygent, od 1590 działał także w Landshut, skomponował 2 zbiory motetów 6- i 8-głosowych (niektóre z basso continuo) i Rudolf (1563–1626) jako pierwszy organista, a od 1609 jako kompozytor dworski, skomponował 10 ksiąg motetów (także cantiones sacrae, psalmy, litanie, msze), głównie 4–6-głosowe oraz liczne bicinia pozostające pod wyraźnym wpływem twórczości Orlanda di Lasso. W 1604 obaj synowie przygotowali i opublikowali obszerny zbiór motetów ojca pt. Magnum opus musicum. Ród Orlanda di Lasso w prostej linii trwał prawdopodobnie do połowy XVIII w.; w 1690 elektor bawarski Max Emanuel potwierdził nadane Orlandowi di Lasso szlachectwo jego praprawnukowi Georgowi Franzowi de Lasso (1651– 1692), sekretarzowi dworskiemu, którego syn Johann Joseph zmarł 1748 bezpotomnie.
Bogata literatura na temat twórczości Orlanda di Lasso (dotychczas ponad 600 prac naukowych) nie daje wszechstronnego, syntetycznego ujęcia istoty, charakteru i znaczenia dzieł kompozytora. Trudności powstają już przy próbie podziału twórczości Orlanda di Lasso na okresy, stąd historycy niekiedy wykorzystują niezbyt konsekwentne uporządkowanie wprowadzone przez W. Boettichera w latach 50. (wczesne dzieło, okres monachijski, styl monumentalny, sztuka reprezentacyjna, późne dzieło, epilog). Problem wymaga jeszcze kontynuacji szczegółowych badań, a poniższy opis jest jedynie próbą charakterystyki uprawianych przez Orlanda di Lasso gatunków.
Orlando di Lasso był jednym z najpłodniejszych kompozytorów w historii muzyki. Jego dorobek pod względem ilościowym prawdopodobnie przekracza 2000 dzieł (niektórzy historycy piszą – chyba przesadnie – o 3000 utworów). Znany, ceniony i sławny za życia szeroko w całej Europie Orlando di Lasso był twórcą międzynarodowym w pełnym tego słowa znaczeniu. Uznanie współczesnych przejawiało się we wspomnianej już ogromnej liczbie druków i przedruków jego kompozycji, ich licznych wykonaniach i znacznej liczbie opracowań instrumentalnych motetów, chansons i madrygałów. Wkrótce po śmierci kompozytora jego muzyka popadła w zapomnienie, dopiero w XIX w. powróciła w edycjach i wykonaniach. Nadal jednak jest niezbyt dobrze znana i nie w pełni rozumiana.
Orlando di Lasso rozpoczął działalność twórczą w wieku ok. 18–20 lat w Neapolu, gdzie zainteresował się popularnymi formami włoskiej pieśni. Podjęcie pracy w kapeli dworskiej w Monachium nałożyło nań obowiązek tworzenia muzyki użytkowej z tekstami religijnymi, zwłaszcza form liturgicznych. Już od początku jego kompozycje odznaczają się dojrzałością artystyczną i profesjonalizmem technicznym, doprowadzonymi w latach 70. i na początku lat 80. do najwyższej doskonałości. W schyłkowej fazie twórczości Orlando di Lasso starał się przede wszystkim pogłębić dramatyzm wyrazu, a także uprościł znacznie język muzyczny, zwracając się ponadto w stronę dydaktyki muzycznej. Komponował wyłącznie utwory wokalne, przy czym niektóre z nich przeznaczał do wykonania wokalno-instrumentalnego. Jako kapelmistrz dworski znał dobrze technikę instrumentowania. Genetyczne związki muzyki instrumentalnej i wokalnej oraz wykształcająca się dopiero faktura instrumentalna sprawiły, że oba te rodzaje muzyki nie były jeszcze wyraźnie odgraniczane. O zespołach instrumentalnych lub instrumentach towarzyszących głosowi wokalnemu traktują wzmianki umieszczane we wstępach do autorskich wydań utworów Orlanda di Lasso (wspomina się tam np. w przypadku motetów o zespole 6 wiol, 2 clarini, 2 puzonów i regału, przy niektórych pieśniach – o towarzyszeniu lutniowym itp.), informacje te nie są jednak zbyt częste.
Na czoło twórczości Orlanda di Lasso wysuwają się gatunki pieśniowe (piosenki włoskie, madrygały, francuskie chansons i niemieckie Lieder). Do popularnych i łubianych przez ówczesnych słuchaczy form muzyki włoskiej, często wykonywanych i opracowywanych instrumentalnie należą m.in. villanelle, moreski, canzony, najczęściej 3–4-głosowe, rzadziej 5-, 6-, a nawet 8-głosowe. Warto wspomnieć, że Orlando di Lasso jest jednym z pierwszych twórców 4-głosowych villanelli. Opierając się na lirycznej poezji neapolitańskiej kompozytor wykorzystywał także teksty w rozmaitych innych dialektach włoskich. Utwory te są często opracowaniami znanych modeli melodycznych (np. utwory V. Fontany i D. del Giovane di Nola), inne stanowią twórczość oryginalną. Do cech charakterystycznych należą: stosowanie formy ronda (Matona mia cara), zestawianie odcinków w dwu- i trójmiarze (te ostatnie niekiedy jako refren), styl deklamacyjny oraz zwroty ilustracyjne, a także wykorzystywanie techniki dialogowej (np. w 6-głosowym Chi chilichi czy O Lucia, miau), elementów tanecznych (improwizacyjność, proste metrum, współbrzmienia kwartowo-tercjowe), niekiedy ludowych, a nawet orientalnych w rytmice, melodii i tekście. Piosenki ubarwione są makaronizmami, efektami parodystycznymi, powtarzaniem łańcuchów bezsensownych sylab itp. Utwory te nie tylko zaspokajały zapotrzebowanie na repertuar popularny, lecz miały także pewne znaczenie dla kształtowania się innych form pieśniowych, zwłaszcza madrygału.
Madrygały stanowią jedną z najważniejszych form w twórczości Orlanda di Lasso. Pisał je przez całe życie, począwszy od 7 madrygałów świeckich na 4 głosy z ok. 1555 napisanych podczas pobytu w Rzymie, aż po 20 ostatnich kompozycji religijnych z cyklu pt. Lagrime di San Pietro. Teksty do madrygałów wybierał wyłącznie z najbardziej wartościowej poezji włoskiej (sekstyny, canzony, ballady, madrygały, sonety); początkowo były to teksty Petrarki (głównie z cyklów In vita Madonna Laura, In morte di Madonna Laura oraz I Trionfi), w których wiele określeń wyrazowych (np. „occhi piango” czy „cantai or piango”) i literackich chwytów technicznych (alegorie, metafory itp.) starał się wyrazić muzyką. Orlando di Lasso komponował też do tekstów późniejszych poetów (L. Ariosto – pieśni pisane oktawą z Orlanda Szalonego, G.B. d’Azzia, J. Sannazaro, L. Casola, P. Bembo, F. Beccuti, B. Tasso i in.) oraz do tekstów religijnych G. Fiammy i L. Tansilla, tworząc pod koniec życia głęboko emocjonalne madrigali spirituali. Wczesne madrygały 4- i 5-głosowe wykazują jeszcze wyraźne wpływy J. Arcadelta, J. Berchema i A. Willaerta, a także Cypriana de Rore; swoboda i różnorodność poezji znajduje odbicie w muzyce. Przeważa typ 3-częściowy z riprezą i swobodną częścią środkową, aczkolwiek widoczne są dążenia do tworzenia obszerniejszych cyklów madrygałowych, złożonych z sekstyny, 2-częściowych sonetów i końcowej sekstyny (Qual nemica fortuna). Madrygały zarówno nawiązują do stylu villanelli (Ov’e condott’il mio), jak też asymilują elementy motetowe: swobodne linie kontrapunktyczne na wzór Cypriana de Rore z nutami pedałowymi w zakończeniach utworu (Perpianto la mia came czy Pon fren’al gran dolor), wyrazistymi motywami czołowymi (Cantai hor piango) oraz typową deklamacją akordową. W madrygale łączą się i stapiają elementy różnych stylów; odejście pod koniec lat 60. od tekstów Petrarki związane jest z rezygnacją z prostoty wyrazu, co przejawia się w bogactwie figur retorycznych (patos, efekt lamento) na wzór Willaerta, ilustracyjnych (np. opisywanie dźwiękami la–sol często występującego w tekstach wyrazu „lasso” tj. znużony, przygnębiony), cytatów, zapożyczeń itp. Zwiększa się liczba głosów, występują frazy fanfarowe (Ben convenne madonna), a z drugiej strony miękkie kroki sekundowe (Spent’ e d’amor), pojawia się ukryta symbolika dźwięków, efekty echa, zmiany rejestrów oraz rozwinięta sztuka dialogu. Orlando di Lasso wprowadził nowe, zróżnicowane sposoby podziału chóru, przy czym często cały dialog przenika dwuczęściowy temat (Che fai alma). Zestawiał ponadto obok siebie części zbudowane z dialogów głosów wyższych i części ściśle motetowe, uzyskując silne kontrasty fakturalne i tworząc nowy, urozmaicony typ utworu. Jest to już elitarna, dworska forma, nieprzeznaczona do szerszego odbioru. Od ok. lat 80. Orlando di Lasso zainteresował się typem madrygału religijnego w duchu dzieł Ph. de Monte lub G. Animucii. W formie 3-częściowej, z motetowymi częściami skrajnymi i środkową częścią deklamacyjną, odżywają proste wzory cantus firmus, dwudźwiękowe motywy imitacyjne, elementy taneczne, rytmika punktowana (Valle profonda), melodyka nawiązująca do stylu G. Gabrielego (Cosi cor mio) i innych. Z czasem występują wyraźne tendencje do zmiany techniki i faktury, a zarazem ich oderwania od rozwiniętego stylu polifonicznego. Charakterystyczne są efekty pastoralne, dramatyczne (skoki interwałowe, np. Vedi l’Aurora), nade wszystko zaś nowoczesna faktura akordowa, odbiegająca wyraźnie od polichóralności weneckiej. Najważniejszym środkiem stało się ostinato głosów dolnych (Silen di rose, Passan vostri trionfi) przy dramatycznym recytatywie głosów górnych (np. Hor vi riconfortate). Bas ostinato traktowany bywa – jak później u F. Aneria – dość schematycznie, prowadząc nawet do chaconny (Nessun visse giamai). Wyraźnie zaznaczają się cechy canzonetty (La non vol esser) i przejęcie od L. Marenzia faktury o krótkich motywach, zwięzłej deklamacji, szybkim metrum i kontrapunkcie w formie figuracyjnych progresji akordowych (Io che l’eta piu verde). Do szczególnie ważnych zjawisk należy eksperymentalny duet głosów górnych (Come la cera), bliski monodycznemu concerto, będący ścisłym kanonem ubarwionym instrumentalizmami. Typ madrigali spirituali reprezentuje ostatni cykl utworów Orlanda di Lasso – Lagrime di San Pietro, zestaw 20 madrygałów do słów L. Tansilla, zamknięty łacińskim motetem Vide homo. Cykl ten nawiązuje do dawnego stylu; głosy dolne, zbudowane często z łańcuchów fauxbourdonowych, biorą też udział w szybkich zmianach dialogowych, dominują sekwencyjnie prowadzone frazy deklamacyjne i dramatyczne fragmenty recytatywne, zmiany rejestrów oraz zespolenie cech motetu i madrygału.
Ponad 150 chansons publikowanych od 1555, początkowo w oficynach niderlandzkich, następnie głównie w firmie Le Roy et Ballard w Paryżu, przedrukowywano stale w innych krajach. Orlando di Lasso wykorzystywał w nich znane współczesne teksty (C. Marota, M. de Saint Gelais, członków Plejady, w tym P. Ronsarda, J. du Bellaya i J. Baïfa, czy poezje zachowane anonimowo), po które sięgali również inni ówcześni kompozytorzy, ale pisał też do tekstów wcześniejszych poetów (A. Chartiera i F. Villona). Była to w pierwszym rzędzie twórczość liryczna, obejmująca takie gatunki jak chansons, ronda, epigramy, sonety, ballady i ody, choć zdarzają się też teksty moralizatorskie (najczęściej religijne, np. psalmy we francuskim przekładzie Guy’a du Faur de Pibrac), poematy kontemplacyjne, a z drugiej strony piosenki biesiadne, pijackie, żartobliwe (Une puce) czy erotyczne (En un chasteau, Il estoit). Chansons Orlanda di Lasso utrzymane są w stylu klasycznych form francuskich, których wzory znajdują się w edycjach P. Attaignanta (Un advocat dit), z naleciałościami flamandzkimi (polifonia, styl motetowy) i włoskimi (wpływ popularnej liryki neapolitańskiej). Obok prostych chansons w stylu paryskim, przeważnie 2-częściowych, tworzył Orlando di Lasso schematycznie ujęte utwory z tekstami religijnymi, proste piosenki w typie villanelli oraz szerzej rozbudowane chansons (nawet 4-częściowe, np. Pour courir) o indywidualnym obliczu. Styl chansons cechuje znaczna różnorodność; kompozytor wykorzystał w nich fakturę homorytmiczną i polifoniczną (fragmenty imitacyjne), głównie w 4- i 5-głosie. Niektóre chansons wykazują wpływy madrygału (Comme la tourterelle). Do cech charakterystycznych należy częste stosowanie techniki snucia motywicznego (A ce matin), przy czym spotyka się zarówno krótkie i ostre motywy, jak i szerokie płynne frazy (Avecques vous), zastosowanie motywów początkowych w kształcie figury tanecznej (Est-il possible) lub motetowej imitacji inicjalnej (Toutes les nuitz). W niektórych utworach (Vive sera) rozwija się styl deklamacyjny z wyraźnym kadencjonowaniem i chromatyzacją; pojawiają się ostinata (Vray dieu disoit), elementy taneczne, głównie modnych tańców jak pawana i galiarda (O faible esprit), instrumentalizmy (np. motyw czołowy w Et d’ou venez), zwroty programowe (Du corps absent), okrzyki i zawołania, bogata symbolika retoryczna (Le temps passé), a nawet makaronizmy w formie alternacji francuskich i łacińskich wersów tekstu (Lucescit iam). W grupie chansons utrzymanych w stylu musique mesurée występują charakterystyczne metra antyczne oraz melodyka ornamentalno-melizmatyczna, często o dużych skokach interwałowych (np. w basie w Au temps jadis). Rzadko pojawiają się dialogi, głównie w nielicznych kompozycjach 8-głosowych (Un jour l’amant), i kanony (Ton feu). W chansons z tekstami religijnymi, zwłaszcza francuskimi przekładami psalmów, Orlando di Lasso wprowadza technikę cantus firmus. Łatwa w odbiorze, barwna i zróżnicowana oprawa muzyczna chansons spowodowała, że utwory te należały do najpopularniejszego repertuaru pieśniowego w wielu krajach. Były one bardzo często opracowywane na instrumenty klawiszowe lub lutnię, zaś wszelkie rekordy popularności pobiła Susanne un jour z tekstem tłumaczonym na kilka języków i znaczną liczbą rozmaitych opracowań.
Komponowanie niemieckiej Lieder, zapewne z powodu początkowych trudności językowych, rozpoczął Orlando di Lasso stosunkowo późno (pierwsze wyd. w 1567). Ich teksty pochodzą z obiegowego repertuaru, najczęściej zachowanego anonimowo i wykorzystywanego przez wielu innych kompozytorów niemieckich XVI w. Są to zarówno utwory zwrotkowe, jak i o bardziej skomplikowanej budowie i wersyfikacji; pod względem treści panuje równowaga pomiędzy tekstami miłosnymi (Mit Lust thet ich), towarzyskimi i biesiadnymi (Im Mayen hört, Frau, Frau ich bin, Tritt auf den Rigeb), niekiedy typu burleski czy satyry, a tekstami religijnymi, pochodzącymi głównie z popularnej poezji dewocyjnej (Der Tag der ist so frewdenreich) oraz z niemieckich przekładów psalmów sporządzonych i wyd. przez C. Ulenberga. Początkowo Orlando di Lasso koncentrował się na prostych pieśniach nawiązujących do stylu L. Senfla (Auss gutem Grundt), z czasem przeważały nowsze trendy, przede wszystkim połączenie stylu polifonii niderlandzkiej z cechami tradycyjnej pieśni niemieckiej Podstawową zasadą konstrukcyjną była technika cantus firmus, traktowana mniej lub bardziej swobodnie. W rezultacie ścisłego stosowania stylu motetowego w niektórych pieśniach sztywno traktowany jest cantus firmus: melodia stała występuje w tenorze, rzadziej w basie (Christ ist erstanden), ale nigdy nie wędruje przez głosy; pojawiają się też struktury kanoniczne (Susannen frumb). W wyniku połączenia cantus firmus z takimi reliktami pieśniowymi jak budowa zwrotkowa, zmienna rytmika, swobodne operowanie fragmentami melodii w toku utworu, kształtował się styl motetowo-pieśniowy. Z czasem dawna budowa stroficzna pieśni, np. towarzyskich, zacierała się, prowadząc do przekomponowania. Charakterystyczne stało się traktowanie basu jako głosu fundamentalnego, zawierającego liczne skoki i pauzy (Wie lang, o Gott), operowanie parami głosów, rytmami punktowanymi i motywami fanfarowymi (Frau, Frau ich bin oraz Tritt auf den Riget). W niektórych utworach natrafić można na przejawy „tematyzmu”, widoczne w periodycznym powtarzaniu odcinków cantus firmus (Der Meye bringt uns, Der Tag der ist, Kombt her). Powtarza się także wers końcowy prowadząc do prób wariacyjnego traktowania tych „tematów” (Der Herr erhöre deine Klag). Niekiedy w pieśniach, zwłaszcza z tekstem świeckim, pojawiają się inne trendy stylistyczne. Być może pod wpływem twórczości J. Regnarta uwidoczniają się cechy włoskiej villanelli (3-częściowa budowa zwrotki, przewaga melizmatycznego głosu górnego, efekty komiczne, homorytmia, np. Die Gnad, So trincken wir alle). Spotyka się także, choć rzadko, wpływy madrygału w postaci licznych figur retorycznych oraz wpływy chanson w rytmice początkowych fragmentów pieśni. Pieśni z tekstami psalmowymi z kancjonału Ulenberga i inne tego typu utwory pisane w późnym okresie tworzą z jednej strony zespół prostych triciniów opartych na oryginalnych melodiach stałych, z drugiej zaś motetowe kompozycje o większej liczbie głosów (Ich ruff zu dir, Auss härtem Weh, Von Gott wil ich), w których widoczna jest wyraźna rozbudowa i monumentalizacja formy.
Formą ilościowo zdecydowanie dominującą, a jakościowo stanowiącą – obok madrygału – największe osiągnięcie twórcze Orlanda di Lasso, jest motet. Początki twórczości motetowej wiążą się z interesującym i do dziś budzącym dyskusje i kontrowersje wśród muzykologów cyklem 4-głosowych motetów Prophetiae Sibyllarum. Dokładna data jego powstania nie jest znana; został napisany zapewne przed 1558, być może w latach 1555–57, a niektórzy historycy muzyki odnoszą go do czasu pobytu Orlanda di Lasso w Neapolu (1550–52). Zachował się rękopis ksiąg głosowych cyklu sporządzony w latach 1558–60 niezwykle starannie, połączony z 9 lekcjami Hioba. Rękopis miał być prawdopodobnie darem kompozytora dla Albrechta V Wittelsbacha; zawarte w nim utwory wydano dopiero w 1600, po śmierci Orlanda di Lasso. Cykl składa się z trzywersowego prologu i 12 sześciowersowych poematów łacińskich opracowanych w heksametrze daktylicznym. Starożytne teksty uzupełniono tematyką starotestamentową, co było zabiegiem znanym w literaturze XVI w. Budowa tekstu wyznacza kształt 12 motetów, w których kadencje są zgodne z cezurami tekstu. Bogata literatura związana z tym cyklem dotyczy właściwie jedynie prologu zbudowanego na szeregach akordowych mocno schromatyzowanych i w związku z tym przynależnych do wielu trybów modalnych. Akordy prologu są – prócz współbrzmień przejściowych – trójdźwiękami ze zdwojoną podstawą, przebieg jest na ogół homorytmiczny, tekst traktowany sylabicznie, a tok utworu przerywany kadencjami. Chromatyka prologu nawiązuje do stylu Cypriana de Rore oraz do swobodnego ruchu w kręgu kwintowym stosowanego w madrygałach N. Vicentina, różniąc się od nich bogatszym zasobem akcydencji. Utwór ten zaliczano do najwcześniejszych przejawów tzw. musica reservata (W. Boetticher); z uwagi na niespotykane nagromadzenie modulacji dopatrywano się w nim nawet braku odniesienia tonalnego oraz pewnych cech atonalnych (E.E. Lowinsky), ale także wskazywano na elementy tonalne (M.J. Mitchell) oraz próbowano, na podstawie teorii Vicentina, uporządkować tę skomplikowaną strukturę poprzez hierarchiczne traktowanie poszczególnych grup trybów modalnych i ich podporządkowanie zasadniczemu trybowi reprezentowanemu przez finalis (K. Berger).
Teksty motetów Orlanda di Lasso na ogół dotyczą tematyki religijnej (w tym liturgiczne części proprium mszalnego i inne formy wykonywane podczas nabożeństw, np. psalmy). Niektóre opracowania połączone zostały przez kompozytora w cykle, np. 7 psalmów pokutnych (z dodatkiem dwóch opracowań Laudate Dominum de coelis), zaś cykle Magnificat czy fragmenty cyklów Nunc dimittis porządkowane były według kolejnych tonów.
Ważną grupę stanowią teksty motetowe do utworów spełniających funkcje towarzyskie; z jednej strony są to kompozycje przeznaczone na większe uroczystości czy ceremonie dworskie – motety panegiryczne, polityczne, dedykacyjne, wśród których spotyka się także teksty religijne, z drugiej – motety humorystyczne, żartobliwe o charakterze groteski, parodii itp. Niewielką grupę stanowią wreszcie motety klasyczne, oparte na tekstach Wergiliusza, Horacego lub XVI-wiecznych humanistów. Funkcja lub treść tekstu motetowego niekiedy wpływa na charakter opracowania muzycznego, najczęściej jednak wyznacza tylko ogólny nastrój utworu, rzadko decydując o użyciu określonych środków technicznych. Mimo powstania wielu prac dotyczących twórczości motetowej Orlanda di Lasso, w literaturze muzykologicznej zaznacza się brak całościowej charakterystyki tego bardzo zróżnicowanego stylistycznie gatunku. Polifoniczne motety Orlanda di Lasso łączą zdobycze niderlandzkie i flamandzkie, a zarazem traktowane były przez kompozytora stosunkowo swobodnie, o czym świadczy m.in. częsta homofonizacja faktury. Spotyka się wśród nich proste konstrukcje 2- i 3-głosowe, ale w centrum zainteresowania kompozytora pozostawała faktura 4-, 5- i 6-głosowa, a nawet obsada 8- i 12-głosowa z wyraźnymi elementami polichóralności weneckiej. Forma kompozycji – podobnie jak faktura – jest zróżnicowana i obejmuje stosownie do opracowywanych tekstów: utwory 1-częściowe, klasyczne motetowe formy 2-częściowe (prima i seconda pars) oraz 3-częściowe, a także, w mniejszej liczbie, szeroko rozbudowane formy wieloczęściowe (najczęściej do tekstów psalmowych i kantyków). Zróżnicowanie stylistyczne cechuje motety wydawane do połowy lat 60. Kompozytor nawiązywał w nich często do tradycji Clemensa non Papa (dramatyzm wyrazu i częste użycie ostinata, m.in. jako symbolu uczucia bólu i cierpienia), a także A. Willaerta (brzmienia typowe dla szkoły weneckiej). Wpływ polifonii burgundzkiej i flamandzkiej zaznacza się w traktowaniu par głosów, wprowadzeniu sekwencji melodycznych (np. 4-głosowy Inclina Domine), kontrapunktu podwójnego (Surrexit pastor bonus), schematów fauxbourdonowych (Legem pone) i przeimitowania. Niektóre proste motety, utrzymane w stylu zw. „kantorei”, przeznaczone były do powszechnego użytku i amatorskiego muzykowania; charakteryzuje je cantus firmus zaczerpnięty z chorału lub pieśni religijnej, symetryczna budowa i obsada wokalno-instrumentalna (grupa instrumentów np. w Angelus Domini ad pastores iat).
Niekiedy w motetach pojawiają się tendencje do stworzenia formy elitarnej poprzez nasilenie afektów, symetrię budowy, chromatykę i nacisk na deklamację, przy czym większe znaczenie zyskuje tu fonetyka niż treść tekstu. Frazy melodyczne traktowane bywają jako soggetti, czyli materia dźwiękowa służąca do budowy utworu. Orlando di Lasso stosował tu często imitację, nawet podwójną, w połączeniu z nutami pedałowymi, figury retoryczne, madrygalizmy i instrumentalizmy (Laudate Dominum de coelis, Veni in hortum meum). Nadal w orbicie zainteresowań kompozytora pozostała technika dialogowania i technika ostinatowa, która przenika niektóre utwory w tak znacznym stopniu, że nazywa się je motetami ostinatowymi (Libera me, Congregati sunt). Figury ostinatowe bywają wydłużane poprzez wstawianie dźwięków i fraz melodycznych oraz rozbudowę inicium, a także wzbogacane przez figury retoryczne, augmentację, diminucję, prostą powtarzalność i wariacyjne traktowanie fragmentów ostinata. Niektóre motety wykazują duże bogactwo ukształtowań tekstu i muzyki. Do szczególnie interesujących utworów należy sławny lament Dydony Dulces exuviae oraz 5-głosowy Tragico tecti syrmate, zbliżony wyraźnie do ód Horacego w dawnych opracowaniach kompozytorów niemieckich.
Cykl psalmów pokutnych utrzymanych w stylu polifonii flamandzkiej charakteryzuje ponadto deklamacja oparta na snuciu drobnych motywów, rzadziej głosowi dolnemu postępującemu dużymi krokami, tworzącymi napięcie dramatyczne, towarzyszy dość bogato ornamentowany głos górny. W wielu innych motetach występuje melodyka trójdźwiękowa, zwłaszcza zaś trójdzielne metrum; melodyka poszczególnych głosów ma żywy i taneczny charakter na skutek stosowania stóp metrycznych (np. daktyliczne Sidus ex claro, anapestyczne Credidi propter). Cechy te wykazują także żartobliwe, często satyryczne i groteskowe utwory, które charakteryzuje ponadto ilustracyjność, malarstwo i naśladownictwo dźwiękowe; np. motet Su-su per-per ilustruje z elementami groteski niezgrabne wykonanie psalmu Super flumina Babylonis, zaś w motecie Ut queant Iaxis w zwięzłej tkaninie polifonicznej pojawiają się od czasu do czasu kolejne dźwięki heksachordu. Orlando di Lasso naśladuje też instrumenty (Laudent Deum cythara) i style (Vinum bonum – parodia sekwencji Verbum bonum z elementami canzonetty). Znacznie zróżnicowana w zakresie obsady głosowej (3–10 głosów) jak i faktury (od zestawu prostych aklamacji w Princeps Marte potens Guilelmus na wesele Wilhelma Wittelsbacha, aż do monumentalnych dzieł polifonicznych) jest również grupa motetów ceremonialnych i okolicznościowych.
Późniejsze motety cechuje zróżnicowanie między spokojnym biegiem głosów dolnych i żywą figuracją górnych (O bone Iesu). Kompozytor wyraźnie nawiązuje do melodii chorałowych, preferuje jednorodną obsadę głosów męskich o dużym ambitus (5-głosowy Christus resurgens) i po raz pierwszy figury ostinatowe umieszcza w głosach górnych. Wreszcie, zarzucając koncepcje motetowe, uwydatnia elementy dramatyczne w postaci fragmentów recytacji na podstawie akordowej (Tragico tecti, 5-głosowy). Obok takich dzieł występują opracowania tekstów responsoriów wolnych od chorału, rozpoczynających się duetem głosów dolnych o szerokim ambitus (Quem vidistis z 1580), zaś jeden z ostatnich motetów Orlanda di Lasso, 8-głosowy, 10-częściowy Stabat mater, z kontrastami głosów skrajnych, jest wzorcową kompozycją dwuchórową z deklamacją i techniką snucia motywicznego typu wczesnobarokowego.
Specyficzny gatunek stanowią jednolite stylistycznie, często dwumiarowe bicinia, oparte na tekstach Ewangelii, psalmach, prozach maryjnych i in., o prostej fakturze i wyraźnie dydaktycznym przeznaczeniu. Wiele z nich zachowało się bez tekstu, stąd uważane bywają niekiedy za utwory instrumentalne. Utwory te są w istocie nieco szerzej rozbudowane niż bicinia tekstowane i przejawiają cechy instrumentalne (np. powtarzalność dźwięków, motywy sekstowe, ruch równoległy, taneczna rytmika, motywy trylowe, szeroki ambitus). Ich obsada nie jest jednak z całą pewnością ustalona. Bardzo podobny charakter mają także tricinia.
W utworach cyklicznych opartych na tekstach liturgicznych i biblijnych (msze, oficja, magnifikaty, pasje, lekcje, kantyki, lamentacje, litanie i niektóre psalmy) Orlando di Lasso wykorzystywał szeroko styl motetowy; w mszach i magnifikatach stosował na ogół technikę parodiowania, niekiedy posługiwał się wzorami chorałowymi. W najwcześniejszych mszach i oficjach Orlando di Lasso wprowadzał chorałowy cantus firmus umieszczony w głosach dolnych lub wędrujący wewnątrz rozwiniętej struktury imitacyjnej. Inne, stanowiące większość msze, to missae parodiae oparte na motetach, chansons i madrygałach własnych lub innych kompozytorów (m.in. Ph. de Monte, Cl. de Sermisy’ego, Clemensa non Papa, P. Certona, Cypriana de Rore, Palestriny, Th. Crecquillona, J. Arcadelta, A. Willaerta, N. Gomberta). Opracowania te na ogół odzwierciedlają cechy wzoru (np. powtarzające się motywy i repetycje dźwiękowe, efekty instrumentalne, imitację parami); w mszach opartych na motetach występują motywy gamowe i ostinata; w mszach opartych na madrygałach kompozytor porzuca styl francuski dla włoskiego, swobodnie parafrazując wzory, posługując się synkopacją, łańcuchami sekwencji i licznymi madrygalizmami typu weneckiego. Styl wenecki ustala się w mszach z lat 70. i 80.; podkreślony jest efektami wielochórowymi (Domine, Dominus noster) i echa (Bella amfitritt) z obfitą melizmatyką i symboliką brzmień. Niektóre ówczesne msze Orlanda di Lasso stanowią syntezę ścisłej imitacji i okresowości pieśniowej.
Magnifikaty, wśród których zachowało się 6 cyklów 4–6-głosowych tonalnie uporządkowanych, opartych na cantus firmus ze swobodnie traktowanych melodii chorałowych, charakteryzuje, zgodnie z wymogami tekstu, schematyzm budowy (12 wersetów, z których parzyste są opracowane wielogłosowo, a nieparzyste przewidziane do wykonania chorałowego). W magnifikatach-parodiach, którą to praktykę na szerszą skalę wprowadził właśnie Orlando di Lasso, kompozytor używał motywów z modeli (najczęściej wyrazistych fraz początkowych z chansons) do kształtowania krótkich przebiegów kanonicznych. Stosował też przeimitowanie, fakturę akordową, duety głosów, dialogowanie i motywy fanfarowe. Podobnie jak we wczesnych mszach de feria i tu spotykamy zarówno krótkie proste struktury zbliżone do falsibordoni, jak i rozbudowane i rozwinięte formy polifoniczne. Podobną techniką posłużył się Orlando di Lasso w tych opracowaniach kantyku Nunc dimittis, które należą do typu parodia, przy czym modele są tu cytowane wyraźnie od początku utworu. W pozostałych Nunc dimittis chorałowy cantus firmus umieszczony jest w tenorze; kompozycje te są przeważnie 3-częściowe, z częściami środkowymi w formie motetu, kanonu albo prostego tricinium czy też bicinium. Fragmenty lekcji, lamentacji i pasji na 4 lub 5 głosów charakteryzuje powtarzalność, a często też snucie drobnych motywów, m.in. trójdźwiękowych. Pojawiają się też fragmenty oparte na łańcuchach akordowych, imitacja w głosach skrajnych oraz bas ostinato. Konserwatywny styl motetowy reprezentują lekcje Hioba, zarówno wcześniejsze, quasi liturgiczne, o charakterze prywatnej, domowej muzyki dewocyjnej, jak i późniejsze, oparte na schematycznym szeregowaniu odcinków z cantus firmus w długich wartościach w głosach niższych. Utwory te wykonywano zmiennie z użyciem monodii chorałowej oraz odcinków 2-, 3- i więcej głosowych.
Orlando di Lasso był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli polifonii klasycznej XVI w. Bogactwo języka muzycznego i mistrzostwo techniczne pozwoliło mu kształtować zarówno faktury zróżnicowane i wyrafinowane, jak też formy klarowne, z zachowaniem równowagi elementów. Jego muzyka jest syntezą doprowadzonych do perfekcji środków powstałych na gruncie polifonii burgundzkiej, flamandzkiej, francuskiej i włoskiej, a przenikaniu się w niej stylu motetowego ze stylem pieśniowym towarzyszą zalążki nowego stylu monodii akompaniowanej, techniki ostinatowej, stile concitato i tematyzmu przebiegu. Utwory jego mają ponadto niezwykły urok, odznaczają się siłą wyrazu i pomysłowością. Stąd też obfita i różnorodna twórczość Orlanda di Lasso, będąca na tle muzyki europejskiej XVI w. zjawiskiem wyjątkowym, stanowi zarazem podsumowanie i zamknięcie ważnej epoki w historii muzyki.
Literatura: S. van Quickeiberg Orlando de Lassus, w: H. Pantaleon Prosographia heroum ateque illustrium virorum totius Germaniae, t. 3, Bazylea 1566; W. Bäumker Orlando di Lasso, der letzte grosse Meister der niederländische Schule, Fryburg Bryzgowijski 1878; E. von Destouches Orlando di Lasso. Ein Lebensbild zum dritten Centenarium seines Todestages, Monachium 1894; E. Schmitz Orlando di Lasso. Mit einen Bildnis, Lipsk 1915, 2. wyd. 1954; L. Behr Die deutschen Gesänge Orlando di Lasso, Erlangen 1935; E.E. Lowinsky Das Antwerpener Motettenbuch Orlando di Lassos und seine Beziehungen zum Motettenschaffen der niederländischen Zeitgenossen, Haga 1937; L. Balmer Orlando di Lassos Motetten, Berno 1938; W. Boetticher Orlando di Lasso und seine Zeit, Kassel 1958; H. Leuchtmann Die musikalische Wortausdeutungen in den Motetten des Magnum opus musicum von Orlando di Lasso, Strasburg 1959, przedr. Baden-Baden 1972; W. Boetticher Aus Orlando di Lassos Wirkungskreis, Kassel 1963; W. Boetticher Neue Forschungsergebnisse im Gebiet der musikalischen Renaissance, Getynga 1964; H. Leuchtmann Orlando di Lasso, t. 1: Sein Leben, t. 2: Seine Briefe, Wiesbaden 1976, 1977; H.W. Gross Klangliche Struktur und Klangverhältniss in Messen und lateinischen Motetten Orlando di Lassos, Tutzing 1977; Orlandus Lassus. 1532–1594, materiały z księgi jubileuszowej na 450-lecie urodzin Orlanda di Lasso, red. I. Bossuyt, Louvain 1982; Orlando di Lasso. Musik der Renaissance am Münchner Fürstenhof, katalog wystawy w Bayerische Staatsbibliothel, red. H. Hell i H. Leuchtmann, Wiesbaden 1982; S. Schulze Die Tonarten in Lassos „Busspsalmen”. Mit einem Vergleich von A. Utendals und J. Reiners „Busspsalmen”, Neuhausen-Stuttgart 1984; R. Orlich Die Parodiemessen von Orlando di Lasso, Monachium 1985; R.G. Luoma Music, Mode and Words in Orlando di Lasso’s Works, Mellen (Wisconsin) 1989; M. Awouters Lassus et la musique instrumentale de son temps, Saintes 1990; J. Erb Orlando di Lasso. A Guide to Research, Nowy Jork 1990; D.W. Crook Orlando di Lasso’s Imitation Magnificats for Counter-Reformation Munich, Princeton (Nowy Jork) 1994; H. Leuchtmann, H. Schaefer Orlando di Lasso. Prachthandschriften und Quellenüberlieferung. Aus den Beständen der Bayerischen Staatsbibliothek München, Tutzing 1994; Orlando di Lasso 1594–1994. Renaissance in München, red. B. Edelmann, Tutzing 1994; Orlandus Lassus and His Time. Colloquium Preceedings, Antwerpen 1994, red. I. Bossuyt, Peer 1995; Orlando di Lasso. Studies, red. P. Bergquist, Cambridge 1999.
Życie i dzieło – R. Eitner Orlandus di Lasso oraz Orlandus de Lassus. Einige biographische Nachrichten aus Dehn’s handschriftlichen Nachlasse, „Monatshefte für Musikgeschichte” V, 1873, VI, 1874; A. Sandberger Zur Biographie Orlando di Lasso, w Ausgewählte Aufsätze zur Musikgeschichte, t. 1, Monachium 1921, przedr. Hildesheim 1973; W. Klotz Zur Adelsverleihung an Orlandus Lassus, „Mitteilungen des Österreichischen Staatsarchives” I, 1948; W. Boetticher Orlando di Lasso. Studien zur Musikgeschichte Münchens irn Zeitalter der Spätrenaissance, „Zeitschrift für bayerische Landesgeschichte” XIX, 1956; H. Schmid Die Grabstätte Orlando di Lassos, „Die Musikforschung” XVII, 1965; H. Leuchtmann Orlando di Lasso und die bayerische Hofkapelle, „Musik in Bayern” IV, 1972; M. Schuler Orlando di Lasso und die Konstanzer Domkantorei, „Die Musikforschung” XXXIII, 1980; C. Wearing Orlandus Lassus (1532–1594) and the Munich Kapelle, „Early Music” X, 1982; E. Schloter Die Kirchenmusik in St. Michael, w: St. Michael in München, red. K. Wagner i A. Keller, Monachium 1983; H. Hell Noch ein Geburtsjahr für Orlando di Lasso, „Musik in Bayern” XXXVII, 1988; J. Haar Munich at the Time of Orlande de Lassus, w: Man and Music, red. I. Fenlon, Londyn 1989; H. Volkhard Orlando di Lasso und Graf Heinrich von Fürstenberg, „Zeitschrift für bayerische Landesgeschichte” LII, 1989; I. Bossuyt, P. Michielsen Lassos erste Jahre in München (1556–1559). Eine „cosa non riuscita”? oraz R. Lindell An Unknown Letter of Filippo di Monte to Orlando di Lassos, księga pamiątkowa H. Leuchtmanna, red. S. Hörner i B. Schmid, Tutzing 1993; H. Leuchtmann Kritik an Lasso?, „Musik in Bayern” XLVII, 1993; Orlandus Lassus en Antwerpen. 1554–1556, red. I. Bossuyt, Antwerpia 1994, zawiera m.in.: I. Bossuyt Orlandus Lassus (1532–1594), europees componist oraz Orlandus Lassus en A. Perrenat de Granvelle, P. Huvenne Het artistieke leven tijdens Lassus verblijf te Antwerpen een speerbeeid, E. Schreurs Het muziekleven in Antwerpen tentijde van Lassus verblijf; A.D. McCredie Orlando di Lasso’s Munich Circle and the Württembergische Hofkapelle at Stuttgart oraz H. Leuchtmann Schwierigkeiten im Verständnis der Texte der Volkssprachigen Kompositionen Lassos, w: Orlando di Lasso in der Musikgeschichte, księga z konferencji Bawarskiej Akademii Nauk, red. B. Schmid, Monachium 1996.
Źródła. Stan badań – A. Sandberger Mitteilungen über eine Handschrift und ein neues Bildnis Orlando di Lasso, w: Ausgewählte Aufsätze zur Musikgeschichte, t. 1, Monachium 1921, przedr. Hildesheim 1973; B.A. Wallner Ein geätzter Notentisch mit Kompositionen von Orlando di Lasso, „Zeitschrift für Musikwissenschaft” XVII, 1934; W. Boetticher Zur Chronologie des Schaffens von Orlando di Lasso, w księdze kongresu w Lüneburgu 1950, Kassel 1952; J. Kerman An Elisabethan Edition of Lassus, „Acta Musicologica” XXVII, 1955; T. Georgiades Zur Lasso Gesamtausgabe, w księdze kongresu w Wiedniu 1956, Kolonia 1956; J. Kłobukowska Repertuar rękopisu 4003 z Biblioteki PAN w Gdańsku i jego znaczenie historyczne, „Muzyka” 1961 nr 3; W. Boetticher Eine französische Bicinien-Ausgabe als frühmonodisches Dokument, w księdze pamiątkowej K.G. Fellerera, red. H. Hüschen, Ratyzbona 1962; R. Sterl Die Regensburger Lasso-Kodifikation Ambrosius II. Mayrhofers, „Studien und Mitteilungen zur Geschichte des Benediktinerordens” LXXVII, 1967; W. Boetticher New Lasso-Studies, w: Aspects of Medieval and Renaissance Music, księga pamiątkowa G. Reese’a, red. J. LaRue i in., Londyn 1967, 2. wyd. 1978; W. Elders The Lerma Codex. A Newly Discovered Choirbook from Seventeenth-Century Spain, „Tijdschrift der Vereeniging voor Nederlandsche Muziekgeschiedenis” XX, 1967; M. Perz Szesnastowieczne księgi głosowe z Olkusza i Sandomierza, „Muzyka” 1968 nr 4; W. Kirsch „Musica Dei Donum Optimi”. Zu einigen weltlichen Motetten des 16. Jahrhunderts, w księdze pamiątkowej H. Osthoffa, red. W. Stauder, U. Aarburg, P. Cahn, Tutzing 1969; M. Perz Rękopiśmienne partesy olkuskie, „Muzyka” 1969 nr 2; M. Perz Uzupełnienie inwentarza zawartości muzycznej rękopisu Kj 24, „Muzyka” 1972 nr 1; E. Wojnowska Świeckie utwory Orlanda di Lasso w zbiorach Biblioteki PAN w Gdańsku, w: VI Ogólnopolska Konferencja Muzykologiczna. Gdańsk 1972. Materiały, red. T. Chylińska, Gdańsk 1973; K.-G. Hartmann Musikgeschichtliches aus der ehemaligen Danziger Stadtbibliothek, „Die Musikforschung” XXVII, 1974; M. Steinhardt A Musical Fragment from Prague. Národní Museum XIV C 149, „Fontes Artis Musicae” XXVI, 1979; M. van Daalen-de-Rooy Der Utrechter L.-Codex aus der Bayerischen Hofkapelle in München, „Tijdschrift der Vereeniging voor Nederlandsche Muziekgeschiedenis” XXX, 1980; H. Hell Die Vorlagen zur unechten Messe 69 in der neuen Reihe der L.-Gesamtausgabe, „Musik in Bayern” XX, 1980; K.K. Forney Oralno di Lassos Opus 1. The Making and Marketing of a Renaissance Music Book oraz H. Vanhulst Lassus et ses editeurs, „Revue Belge de Musicologie” XXXIX–XL, 1985–86; D.G. Cardamone, D.L. Jackson Multiple Formes and Vertical Setting in Susato’s First Edition of Lasso’s Opus 1, „Notes” XLVI, 1989; H. Leuchtmann Zum Ordnungsprinzip in Lassos Magnum opus musicum, „Musik in Bayern” XL, 1990; P. Bergquist The Anonymous Propers in Munich Mss. 32 and 76. Are They Previously Unknown Works by Orlando di Lasso?, „Acta Musicologica” LXV, 1993; I. Bossuyt The Copyist J. Pollet and the Theft in 1563 of Orlandus Lassus „Secret” Penitential Psalms, w: From Ciconia to Sweelinck, księga pamiątkowa W. Eldersa, red. A. Clement i E. Jas, Amsterdam 1994; H. Leuchtmann Lasso als Proskes Sicht, w: Musica divina, katalog wystawy w 400. rocznicę śmierci Orlanda di Lasso i G.P da Palestriny, red. P. Mai, Ratyzbona 1994; P. Kiraly Orlando di Lasso müvei Magyarországon, „Muzsika” XXXVII, 1994; H. Vanhulst De Antwerpse Lassusdrukken 1555–1629, w: Orlandus Lassus en Antwerpen. 1554–1556, red. I. Bossuyt, Antwerpia 1994; D. Golly-Becker Süddeutsche Konkurenten. Über die Beziehung zwischen der Stuttgarter und der Münchner Hofkapelle in der zweiter Hälfte des 16. Jahrhunderts, „Musik in Baden-Würtemberg” II, 1995; H. Vanhulst Le livre de choeur manuscrit du château fort d’ecaussines-Lalaing (EC), W. Boetticher Das Problem einer chronologischen Bestimmung im Werkbestand Orlando di Lassos oraz D. Crook A Performance of Lasso’s Penitential Psalms on Maundy Thursday 1580, w: Orlando di Lasso in der Musikgeschichte, księga z konferencji Bawarskiej Akademii Nauk, red. B. Schmid, Monachium 1996; W. Boetticher Weitere Beiträge zur L.-Forschung, w: Renaissance Muziek 1400–1600, księga pamiątkowa R.B. Lenaertsa, red. J. Robijns, W. Elders i in., Leuven 1969; W Boetticher Über Stand und Aufgaben der Erforschung der Tabulaturen für Zupf- und Streichinstrumente, w: Musicae scientiae collectanea, księga pamiątkowa K.G. Fellerera, red. H. Hüschen, Kolonia 1973; W. Boetticher Probleme beim Aufbau eines Werkverzeichnisses Orlando di Lasso, w księdze pamiątkowej H. Leuchtmanna, red. S. Hörner i B. Schmid, Tutzing 1993; H. Leuchtmann Thematisches Verzeichnis der Werke Orlando di Lassos in der Gesamtausgabe 1894–1927, „Musik in Bayern” XLVII–L, 1993–95.
Styl, technika kompozytorska – B. Meier Alter und neuer Stil in lateinisch textierten Werken von Orlando di Lasso, „Archiv für Musikwissenschaft” XV, 1958; W. Boetticher Zum Spätstilproblem im Schaffen Orlando di Lassos, w księdze VII kongresu Międzynarodowego Towarzystwa Muzycznego w Kolonii 1958, Kassel 1959; W. Boetticher Anticipations of Dramatic Monody in the Late Works of Lassus, w: Essays on Opera and English Music, księga pamiątkowa J. Westrupa, red. W. Sternfeld, N. Fortune, E. Olleson, Oksford 1975; K. Kos „Appariran per me le stell’in cielo ” von Orlando di Lasso und J. Skijavetić (Schiavetto). Stilkritischer Vergleich, „Muzikološki Zbornik” XI, 1975; L. Cook Polychoral Compositions of Orlando di Lasso, „Choral Journal” XX, 1979; N. O’Regan The Early Polychoral Music of Orlando di Lasso. New Light from Roman Sources, „Acta Musicologica” LVI, 1984; J.T. Winemiller Lasso, Albrecht V and the Figure of Job. Speculation on the History and Function of Lasso’s Sacrae Lectiones ex Propheta Iob and Vienna Mus. Ms 18744, „The Journal of the Musicological Research” XII, 1993; M.A. Katritzky Orlando di Lasso and the Commedia dell’arte, w: Orlando di Lasso in der Musikgeschichte, księga z konferencji Bawarskiej Akademii Nauk, red. B. Schmid, Monachium 1996; W. Boetticher Zum Parodieproblem bei Orlando di Lasso. Ein spezieller Beitrag zur Frage geistlich-weltkicher Übergangstechnik, w księdze VIII kongresu Międzynarodowego Towarzystwa Muzycznego w Nowym Jorku 1961, Kassel 1961; B. Meier Wortausdeutung und Tonalität bei Orlando di Lasso, „Kirchenmusikalisches Jahrbuch” XLVII, 1963; M. Ruhnke Lassos Chromatik und die Orgelstimmung, w: Convivium Musicorum, księga pamiątkowa W. Boettichera, red. H. Hüschen i D.-R. Moser, Berlin 1974; K. Berger Tonality and Atonality in the Prologue to Orlando di Lasso’s „Prophetiae Sibyllarum”. Some Methodological Problems in Analysis of Sixteenth-Century Music, „The Musical Quarterly” LXVI, 1980; H. Leuchtmann Drei bisher unbekannte Parodiemessen von Morales, Lechner und Lasso. Neufunde in einer Neresheimer Handschrift von 1578, „Musik in Bayern” XX, 1980; H. Leuchtmann Versuch über den unerschöpflichen melodischen Einfall bei Orlando di Lasso, „Annuario musical” XLIII, 1988; K.W. Niemöller Die musikalische Rhetorik und ihre Genese in Musik und Musikanschauung der Renaissance, w: Renaissance Rhetorik, red. H.F. Platt, Berlin 1993; B. Schmid Zur Verbreitung lateinischer Kontrafakta nach Sätzen von Orlando di Lasso, „Musik in Bayern” XLIX, 1994; T. Jasiński Muzyczna retoryka Lasso i Palestriny. Figura – styl, „Muzyka”1995 nr 4; P. Bergquist The Modality of Orlando di Lasso’s Compositions in „A-minor”, J. Erb Umsetzung von Textausdeutenden Figuren in den Parodie-Kompositionen Orlando di Lassos, M. Just Intensität durch Stimmenführung in Lassos Klangprogressionen, H. Powers Anomalous Modalities, S. Pontz Contrapunctus-Simplex-Kompositionen von Orlando di Lasso und J. Gallus, B. Schmid Kontrafaktur und musikalische Gattung bei Orlando di Lasso, R. Schlotterer Quintstruktur, aber keine Quintparalellen (Zu Lassos „Ad te perenne gaudium ”), w: Orlando di Lasso in der Musikgeschichte, księga z konferencji Bawarskiej Akademii Nauk, red. B. Schmid, Monachium 1996; G. Scholz Zur rhetorischen Grundlage von J. Burmeisters Lassus-Analyse, w: Zur Geschichte der musikalischen Analyse, red. G. Gruber, Laaber 1996.
Gatunki i formy – A. Sandberger Orlando di Lasso. Beziehungen zu Frankreich und zu französischen Literatur, w: Ausgewählte Aufsätze zur Musikgeschichte, t. 1, Monachium 1921, przedr. Hildesheim 1973; W. Boetticher Die französische Chanson-Komposition Orlando di Lassos, w księdze kongresowej roku Mozartowskiego w Wiedniu 1956, red. E. Schenk, Kolonia 1956; J.A. Bernstein Lassus in English Sources. Two Chansons Recovered, „Journal of the American Musicological Society” XXVII, 1974; G.R. Hoekstra An Eight-Voice Parody of Lassus: A. Pevernage’s „Bon jour mon coeur”, „Early Music” VII, 1979; I. Bossuyt J. de Castro and His Three-Part Chansons Modelled on Four and Five-Part Chansons by Orlando di Lasso, w: Orlando di Lasso in der Musikgeschichte, księga z konferencji Bawarskiej Akademii Nauk, red. B. Schmid, Monachium 1996; R. Freedman The Lassus Chansons and Their Protestant Listeners of the Late Sixteenth Century, „The Musical Quarterly” LXXXII, 1998; A. Sandberger Zu Lassos Kompositionen mit deutschem Text, w: Ausgewählte Aufsätze zur Musikgeschichte, t. 1, Monachium 1921, przedr. Hildesheim 1973; H. Leuchtmann Deutsche Lieder Lassos in einer verloren geglaubten Regensburger Handschrift oraz H. Schmid „Gaude nostra concio”. Ein zweisprachiges Trinklied in einer Aufzeichnung aus dem Ende des 15. Jahrhunderts, „Musik in Bayern” XI, 1975; M. Just Liedtradition und Neuerung in Lassos fünfstimmigen Kompositionen mit deutschem Text, w: From Ciconia to Sweelinck, księga pamiątkowa W. Eldersa, red. A. Clement i E. Jas, Amsterdam 1994; K. Morawska „Ich stund an einem Morgen” w tabulaturze Jana Fischera, w: Affetti musicologici, księga pamiątkowa Z.M. Szweykowskiego, red. P. Poźniak, Kraków 1999; A. Sandberger Orlando di Lasso. Beziehungen zur italienischen Literatur, w: Ausgewählte Aufsätze zur Musikgeschichte, t. 1, Monachium 1921, przedr. Hildesheim 1973; W. Boetticher Über einige neue Werke aus Orlando di Lassos mittlerer Madrigal- und Motettenkomposition (1567–1569), „Archiv für Musikwissenschaft” XXI, 1965; D.M. Mace P. Bembo and the Literary Origins of the Italian Madrigal, „The Musical Quarterly” LV, 1969; J. Haar A Madrigal Falsely Ascribed to Lasso, „Journal of the American Musicological Society” XXVIII, 1975; D. Dannheim „Matona mia cara” – Serenata di Lantzichenecco von Orlando di Lasso, w: Romania cantat, księga pamiątkowa G. Rohlfa, red. F.J. Oroz Arizcuren, G.B. Bucciol, J. Monreal-Wickert, Tybinga 1980; E. Wojnowska Madrygały Orlanda di Lasso, w: Dzieło muzyczne. Teoria, historia, interpretacja, księga pamiątkowa J.M. Chomińskiego, red. I. Poniatowska, Kraków 1984; E. Wojnowska Madrygały Orlanda di Lasso w zbiorach dawnej Biblioteki Miejskiej w Gdańsku (opis kolekcji – proweniencja – interpretacja), «Zeszyty Naukowe Akademii Muzycznej w Gdańsku» nr 24, red. J. Krassowski, Gdańsk 1985; F. Jensch Orlando di Lassos „Lagrime di San Pietro” und ihr Text, „Musik in Bayern” XXXII, 1986; Teo Kian-Seng Lassus’ Recueil du mellange. Its Influence on Chromaticism in England, „Music Review” XLIX, 1988; H. Leuchtmann „Tu traditora”. Orlando di Lasso bearbeitet eine Villanesca, w: Quaestiones in musica, księga pamiątkowa F. Krautwursta, red. F. Brusniak i H. Leuchtmann, Tutzing 1989; M. Farahat Villanescas of the Virtuosi. Lasso and the Commedia dell’arte, „Performance Practice Review” III, 1990; R. Bartoli L’apprendistato italiano di Orlando di Lasso, „Studi musicali” XX, 1991; H. Osthoff Vergils Aeneis in der Musik von J. des Prez bis Orlando di Lasso, „Archiv für Musikwissenschaft” XI, 1954; W. Boetticher Eine Frühfassung doppelchöriger Motetten Orlando di Lassos, „Archiv für Musikwissenschaft” XII, 1955; H. Leuchtmann Lassos Huldigungsmotette für Henri d’Anjou 1573, „Die Musikforschung” XXIII, 1970; A.B. Skei „Dulces exuviae”. Renaissance Settings of Dido’s Last Words, „Music Review” XXXVII, 1976; D. Arnold The Grand Motets of Orlandus Lassus, „Early Music” VI, 1978; L. Davidson The Structure of Lassus’ Motets a 2 (1577), „Sonus” II, 1982; M. Ruhnke Die Motette „Exaudi, Domine vocem meam” von Orlando di Lasso, w: Chormusik und Analyse, red. H. Poos, Moguncja 1983; J. Haar Orlande de Lassus. Si bona suscepimus, w: Music before 1600, red. M. Everist, Oksford 1992; P. Bergquist Why Did Orlando di Lasso Not Publish His Posthumous Motets?, w księdze pamiątkowej H. Leuchtmanna, red. S. Hörner i B. Schmid, Tutzing 1993; P. Weller Lasso, Man of the Theatre, w: Orlandus Lassus and His Time. Colloquium Preceedings Antwerpen 1994, red. I. Bossuyt, Peer 1995; M.L. Göllner Lassos Motetten nach Hymnentexten und ihre Parodiemessen von I. de Vento and A. Gabrieli oraz F. Körndle Motettenform bei Lasso und ihre liturgischen Vorbilder, w: Orlando di Lasso in der Musikgeschichte, księga z konferencji Bawarskiej Akademii Nauk, red. B. Schmid, Monachium 1996; H. Leuchtmann Orlando di Lassos Busspsalmen, „Musik und Kirche” LXVI, 1996; A. Heinzel, B. Schmid Neu aufgefundene Sätze von Orlando di Lasso, „Archiv für Musikwissenschaft” LV, 1998; F. Körndle „Ad te perenne gaudium”. L.s Musik zum „Ultimum Judicium”, „Die Musikforschung” LIII, 2000; J. Huschke Orlando di Lassos Messen, „Archiv für Musikforschung” V, 1940; M. Steinhardt The Missa „Si me tenez”. A Problem of Authorship, w: Aspects of Medieval and Renaissance Music, księga pamiątkowa G. Reese’a, red. J. LaRue i in., Nowy Jork 1967, 2. wyd. 1978; S. Hermelink Eine neu aufgefundene doppelchörige Messe von Orlando di Lasso, „Die Musikforschung” XXI, 1968; W.J. Mitchell The Prologue to Orlando di Lasso’s „Prophetiae Sibyllarum”, „The Music Forum” II, 1970; K.K. Hübler Orlando di Lassos „Prophetiae Sibyllarum” oder über chromatische Komposition im 16. Jahrhundert, „Zeitschrift für Musiktheorie” VIII, 1978; P. Bergquist The Poems of Orlando di Lasso’s „Prophetiae Sibyllarum” and Their Sources, „Journal of the American Musicological Society” XXXII, 1979; H. Hell Ist der Wiener Sibyllen-Codex wirklich ein Lassos-Autograph?, „Musik in Bayern” XXVIII, 1984; K. Berger The Common and the Unusual Steps of Musica Ficta. A Background for the Gamut of Orlando di Lasso’s „Prophetiae Sibyllarum ”, „Revue Belge de Musicologie” XXXIX–XL, 1985–86; W.E. Lake Orlando di Lasso’s Prologue to „Prophetiae Sibyllarum”. A Comparison of Analytical Approaches, „In Theory Only” XI, 1991; W. Boetticher Die Magnificat-Komposition Orlando di Lassos, w księdze kongresowej muzykologii w Hamburgu 1956, Kassel 1957; W Kirsch Die Verbindung von Magnificat und Weihnachtsliedern im 16. Jahrhundert, w księdze pamiątkowej H. Osthoffa, red. L. Hoffmann Erbrecht i H. Hucke, Tutzing 1961; H. Hell Ein unbekanntes „Dies irae” von Orlando di Lasso, „Musik in Bayern” XXXI, 1985; P. Bergquist Orlando di Lassos Nunc dimittis – Vertonungen, „Musik in Bayern” XXXIII, 1986; J. Erb Zu Lassos „Laibacher” Magnificat, w księdze pamiątkowej H. Leuchtmanna, red. S. Hörner i B. Schmid, Tutzing 1993; T. Göllner Lassos Lectiones matutinae und ihre Vorlaufer, w: Orlando di Lasso in der Musikgeschichte, księga z konferencji Bawarskiej Akademii Nauk, red. B. Schmid, Monachium 1996; E. Schmidt Orlando di Lassos Werke in den Orgel-Tabulaturen von B. Schmid und E.N. Ammerbach, „Zeitschrift für Musikwissenschaft” VII, 1924; W. Boetticher Les oeuvres de Roland de Lassus mises en tablature de luth, w: Le luth et sa musique, red. J. Jacquot, Paryż 1957; J. Golos Nieznana notacja z pierwszej połowy siedemnastego wieku, „Muzyka” 1963 nr 4; K. Morawska Kompozycje Orlanda di Lasso w repertuarze instrumentalnym, „Muzyka” 1968 nr 3; J. Eppelsheim Musikinstrumente zur Zeit Orlando di Lassos, „Musik in Bayern” XXIV, 1982; M. Kučerová Remarques sur la mise en tablature de la chanson de Lassus „Susanne un jour” par Mareschal, „Sbornik prací filozofické Fakulty Brněnské University” nr 37–38, 1988–89; H. Leuchtmann Neues in Altem. Lasso als Initiator einer Instrumentalmusik, w: Altes im Neuen, księga pamiątkowa T. Göllnera, red. B. Edelmann i M.H. Schmid, Tutzing 1995; A. Chybiński Kult muzyki Orlanda di Lasso w dawnym Krakowie, „Muzyka Kościelna” 1927 nr 10, 11, 1928 nr 3; W Boetticher Orlando di Lasso als Demonstrationsobjekt in den Kompositionslehre des 16. und 17. Jahrhunderts, w księdze kongresu muzykologicznego w Bambergu 1953, Kassel 1954; K.K. Fortney Antwerp’s Role in the Reception and Dissemination of the Madrigal in the North, w: Trasmissione e recezione delle forme di cultura musicale, księga XIV kongresu Międzynarodowego Towarzystwa Muzycznego w Bolonii 1987, Turyn 1990; Orlando di Lasso. Seine Werke in zeitgenössischen Drucken 1555–1687, 5 t., red. H. Leuchtmann i B. Schmid, Kassel 2001.
Edycje:
Orlando di Lasso. Sämtliche Werke, wyd. F.X. Haberl i A. Sandberger, t. 1–21, Lipsk 1894–1927 (SW), kontynuowane i wyd. w Kassel pt. Orlando di Lasso Sämtliche Werke. Neue Reihe, t. 1 i 1a wyd. W. Boetticher, 1956, 1989, t. 2 wyd. K. von Fischer, 1961, t. 3–12 wyd. S. Hermelinck, 1962, 1964–70, 1975, t. 13–17 wyd. J. Erb, 1980, 1986 (2 t.), 1988 (2 t.), t. 18 wyd. M.L. Göllner, 1980, t. 19 wyd. W. Boetticher, 1989, t. 20 wyd. F. Jensch, 1989, t. 21 wyd. R. Schlötterer, 1990, t. 23–25 wyd. P. Bergquist, 1993, t. 26 wyd. H. Leuchtmann, 1995 (SWNR)
Orlando di Lasso. Sämtliche Werke. Zweite, nach den Quellen revidierte Auflage der Ausgabe von F.X. Haberl und A. Sandberger, wyd. H. Leuchtmann, Wiesbaden, t. 2, 1968, t. 4, 1986, t. 6, 1990, t. 12, 1982, t. 14, 1981, t. 16, 1982, t. 18, 1970, t. 20, 1971 (SWr)
«London Lassus Series», wyd. C. Wearing, Londyn, t. 1–8, 1978–82 (LL)
w serii RRMR: Orlando di Lasso. Two Motet Cycles from Matins for the Dead. Sacrae Lectiones ex Propheta Job (ca 1560) and Lectiones sacrae novem ex Libris Hiob excerpte (ca 1582), wyd. P. Bergquist, XV, 1983, Orlando di Lasso (…) Canzoni, Villanesche and Villanelle, wyd. D.G. Cardamone, LXXXII–LXXXIII, 1991, Orlando di Lasso. The Seven Penitential Psalms and Laudate Dominum de coelis, wyd. P. Bergquist, LXXZXVI–LXXKVII, 1990, Orlando di Lasso. The Complete Motets, wyd. P. Bergquist, CII i CIII, 1995, CV, 1996, CIX i CX, 1997, CXII i CXIV, 1998, wyd. D. Crook, CXI, 1997 (RRMR)
Orlando di Lasso. Chansons from the Atelier of Le Roy and Ballard, wyd. J.A. Bernstein, SCCh XI–XIV, 1987 (Ch)
Kompozycje:
Dotychczas brak pełnego, zweryfikowanego zestawu kompozycji Orlanda di Lasso. Dopiero w ostatnich latach podjęto prace nad sporządzeniem wyczerpującego, krzyżowego katalogu komputerowego dzieł Orlanda di Lasso (z uwzględnieniem wszystkich druków, rękopisów, przedruków, edycji oraz wariantów tekstowych, muzycznych, opracowań wokalnych i instrumentalnych, zawierającego ponadto wzmianki o autorach tekstów, formie, modelach melodycznych, stanie zachowania, autentyczności utworu, dziełach przypisywanych Orlandowi di Lasso, kontrafakturach muzycznych i tekstowych itp.). Większość kompozycji zachowała się w drukach wydanych za życia, model kompozytora i przez niego przygotowanych, niekiedy kilkakrotnie wznawianych, co świadczy o znacznym popycie na nie (np. 15 razy opublikowano w latach 1562–86 Sacrae Cantiones quinque vocum tum viva voce…; 15 razy w latach 1557–86 – Secondo libro delle muse a cinque voci madrigali…; 15 razy w latach 1560–86 – Il secondo libro di madrigali a cinque voci; 14 razy w latach 1555–86 – Il primo libro di madrigali a cinque voci…; 15 razy w latach 1562–86 – Viginti quinque sacrae cantiones… i in.). W latach 1555–94, za życia, model kompozytora, ukazało się ok. 520 druków (wraz ze wznowieniami), z których przeszło połowa zawiera wyłącznie lub prawie wyłącznie utwory Orlanda di Lasso, a pozostałe po kilkanaście, kilka lub jednym jego utworze. Wiele druków z utworami Orlanda di Lasso znajduje się (lub znajdowało) także w bibliotekach polskich: najobszerniejsze ich zbiory przechowywane są w Bibliotece Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku, w Bibliotece Uniwersyteckiej we Wrocławiu i w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie, a były także w Brzegu nad Odrą, Chełmnie, Łasku, Mstowie, Sandomierzu, Świdnicy i in. Pośmiertnie, w latach 1594–1687, ukazało się ok. 120 druków, w tym po raz pierwszy w 1595 ostatnie dzieło Orlanda di Lasso Lagrime di San Pietro, w 1600 powstałe w latach 50. Prophetiae Sibyllarum oraz w 1602 Liber primus sacrae cantiones Magnificat vocant. Utwory Orlanda di Lasso publikowane były u wybitnych wydawców tego okresu, głównie w oficynach Antonia i Angela Gardano oraz G. Scotta w Wenecji, T. Susata i J. Laeta w Antwerpii, V. Dorica w Rzymie, Adriana le Roy i R. Ballarda w Paryżu, P. Phalése’a w Leuven, Th. Gerlacha w Norymberdze, A. Berga w Monachium, a także ich spadkobierców.
Rękopiśmienne przekazy utworów Orlanda di Lasso, sporządzane za życia, model kompozytora lub krótko po jego śmierci, zachowane są w wielu bibliotekach europejskich, przede wszystkim w Bayerische Stadtbibliothek w Monachium, Deutsche Staatsbibliothek w Berlinie i Österreichische Nationalbibliothek w Wiedniu. Sporo rękopisów posiadają biblioteki polskie: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu (m.in. także z dawnej biblioteki gimnazjum w Brzegu nad Odrą i Ritter-Akademie w Legnicy), Biblioteka Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku, biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego (np. 24 motety Orlanda di Lasso zapisane w XVI w. w kręgu kościelnym św. Andrzeja w Olkuszu) i in. W przypadku Orlanda di Lasso rękopisy mają mniejsze znaczenie niż autoryzowane zazwyczaj druki, gdyż są to jedynie rękopiśmienne kopie. W literaturze wymieniano tylko dwa domniemane autografy Orlanda di Lasso: rękopis kilku chansons i motetów (Gdańsk, Biblioteka Polskiej Akademii Nauk, sygn. 4030, olim mus. q. 31 dodany do druku z dawnej Stadtbibliothek, sygn. Ee 2165) i rękopis Prophetiae Sibyllarum z ok. 1558–60 (Wiedeń, Österreichische Nationalbibliothek, sygn. 18744), ostatnio zidentyfikowany jako kopia skryptora monachijskiego, J. Polleta.
Warto ponadto zaznaczyć, że ponad 550 instrumentalnych opracowań utworów Orlanda di Lasso znajduje się niemal we wszystkich europejskich tabulaturach instrumentalnych od ok. 1571 aż do pierwszych dziesiątków lat XVII w. Do polskich lub znajdujących się w Polsce należą: rękopiśmienna tabulatura na cytrę z 1578 (Toruń, Archiwum Wojewódzkie, sygn. J 40.34 – 3 pieśni) oraz rękopiśmienne tabulatury na instrumentalne klawiszowe: z lat 1585–91 (Gdańsk, Archiwum Wojewódzkie, sygn. Vn 123 – 2 motety i 3 pieśni, w tym Susanne un jour z nieznanym z in. źródeł tekstem Susanne se videns rapi stupandam), Jana Fischera z Morąga z ok. 1595 (Toruń, Archiwum Wojewódzkie, sygn. K XIV 13a – 18 motetów i 8 pieśni, w tym Le vray amy z tekstem Herr Jesu Christ w dwóch wersjach, Ich stundt an einem Morgen uważany w literaturze za utwór wątpliwy oraz 2 utwory o niewymienianych w literaturze incipitach: Quidnam vidistis pastores Orlandi oraz Me bisogno servitij Orlandus), z ok. 1620 z Pelplina (Biblioteka Seminarium Duchownego, sygn. 304–308a – 9 motetów, 4 magnifikaty i Kyrie z mszy Entre vous fillies), z ok. 1630–40 (z dawnej Biblioteki Rudolfina z Legnicy, obecnie Biblioteka Narodowa, sygn. 4579 – 5 motetów), z 1. połowy XVII w. (Biblioteka Jagiellońska, sygn. 24 – 4 pieśni).
Jak wspomniano, kompletnego, nowego wydania krytycznego dzieł wszystkich Orlanda di Lasso jeszcze nie ma. Najobszerniejsze i najważniejsze edycje uwzględniono w wykazie kompozycji. Pierwsze zbiorowe wydania zapoczątkował sam Orlando di Lasso przygotowując 12-tomowe Patrocinium musices (w t. 9–12 także utwory in., model kompozytorów), wydawane w Monachium przez A. Berga (1573, 1574 – 2t., 1575, 1576, 1577, 1578, 1587, 1589, 1591, 1594, 1598); ukazał się ponadto zbiór chansons Orlanda di Lasso pt. Trésor de musique (Genewa 1576 S. Goulard). Najstarsza próba edycji „krytycznej” to przygotowane przez L. Lechnera 2 tomy motetów pt. Selectissimae cantiones (Norymberga 1579 C. Gerlach, J. Montanus); pośmiertnie ukazało się Magnum opus musicum (Monachium 1604 N. Henricus).
Poniższy spis jest zatem niepełny, zestawiony zgodnie z obecnymi możliwościami, i obejmuje utwory opublikowane (z nielicznymi wyjątkami) w edycjach źródłowych.
Do tekstów łacińskich
Motety[1]:
Accipe qua recrees na 6 głosów, cz. 2: Quo fers, tekst responsorium, 1583[2], wyd. nowe[3] SW XI, 101
Ad Dominum cum tribularer na 6 głosów, cz. 2: Heu mihi, tekst psalmu 120 (119), 1594, wyd. nowe SW XVII, 49
Adoramus te Chrisie [I] na 3 głosy, tekst wersu z pasji, 1604, wyd. nowe SW I, 57
Adoramus te Christe [II] na 3 głosy, tekst wersu z pasji 1604, wyd. nowe SW I, 57
Adoramus te Christe na 4 głosy, tekst wersu z pasji, 1604, wyd. nowe SW I, 112
Adoramus te Christe na 5 głosów, tekst wersu z pasji, 1604, wyd. nowe SW V, 63
Adorna thalamum tuum na 4 głosy, tekst antyfony, 1585, wyd. nowe SW I, 91, wyd. nowe RRMR CXI
Ad primum morsum na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XIX, 74
Ad te, Domine, levavi animam meam na 5 głosów, cz. 2: Vias tuas, tekst psalmu 25 (24), 1556, wyd. nowe SW IX, 50, wyd. nowe RRMR CXIV
Ad te levavi animara meam na 6 głosów, tekst introitu, 1582, wyd. nowe SW XVII, 121
Ad te levavi oculos meos na 6 głosów, cz. 2: Miserere nostri, tekst psalm 123 (122), 1570, wyd. nowe SW XVII, 125, wyd. nowe RRMR CXII
Ad te perenne gaudium na 3 głosy, 1570, wyd. nowe SW I, 60
Adversum me loquebantur na 5 głosów, tekst z psalmu 69 (68), 1562, wyd. nowe SW IX, 40
Aestimatus sum na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL VI, 11
Agimus tibi gratias na 3 głosy, tekst modlitwy przy stole, 1604, wyd. nowe SW I, 59
Agimus tibi gratias na 4 głosy, tekst modlitwy przy stole, 1604, wyd. nowe SW I, 131
Agimus tibi gratias na 5 głosów, tekst modlitwy przy stole, 1576, wyd. nowe SW V, 98
Agimus tibi gratias na 5 głosów, tekst modlitwy przy stole, 1579, wyd. nowe SW V, 100
Agimus tibi gratias na 6 głosów, tekst modlitwy przy stole, 1573, wyd. nowe SW XIII, 103
Alleluja, laus et gloria na 4 głosy, 1604, wyd. nowe SW I, 68
Alma nemes quae sola na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW III, 93
Alma parens dilecta Deo na 5 głosów, cz. 2: Qua sina coelestis, cz. 3: Nospia turba, cz. 4: Tu modo diva, cz. 5: Aspicent invictos, 1583, wyd. nowe SW V, 128
Alma Redemptoris Mater na 5 głosów, tekst antyfony, 1597, wyd. nowe SW V, 102
Alma Redemptoris Mater na 6 głosów, tekst antyfony, 1582, wyd. nowe SW XIII, 105
Alma Redemptoris Mater na 6 głosów, tekst antyfony, rkp. z 1582, wyd. nowe SW XIII, 108
Alma Redemptoris Mater na 8 głosów, tekst antyfony, 1604, wyd. nowe SW XXI, 14, wyd. nowe LL VIII, 4
Alma Venus (Christe Patris Verbum) na 5 głosów, cz. 2: Nunc elegos divae (Tu poteris), 1560, wyd. nowe SW V, 37
Amen dico vobis na 4 głosy, tekst z Ewangelii wg św. Jana, 1564, wyd. nowe SW I, 119
Amicus meus na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL II, 4
Andreas Christi famulus na 6 głosów, 1585, wyd. nowe SW XV, 1
Angelus ad pastores iat na 5 głosów, 1562, wyd. nowe SW III, 139
Angelus Domini descendit na 6 głosów, cz. 2: Nolite timere, offertorium, 1585, wyd. nowe SW XIII, 1
Angelus Domini locutus est na 5 głosów, tekst responsorium, 1571, SW V, 51
Anima mea liquefacta na 5 głosów, tekst antyfony, rkp. z 1577, wyd. nowe SW IX, 42
Animam meam dilectam na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL IV, 8, wyd. nowe RRMR CV
Animam meam dilectam na 5 głosów, cz. 2: Congregamini, tekst responsorium, 1565, wyd. nowe SW V, 29
Anna mihi dilecta (Chrisie Dei soboles) na 4 głosy, cz. 2: Accipe daque, 1579, wyd. nowe SW III, 95
Anni nostri na 6 głosów, tekst z psalmu 90 (89), 1566, wyd. nowe SW XV, 53
Ante me non est formatus na 6 głosów, 1573, wyd. nowe SW XI, 131
Astiterunt reges terrae na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL VI, 10
Audi benigne conditor na 5 głosów, cz. 2: Multum quidem, 1568, wyd. nowe SW VII, 86
Audi dulcis amica mea (Audi dulcis filia mea) na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW I, 99
Audi tellus na 6 głosów, cz. 2: Ubi Plato (4 głosy), cz. 3: Ubi David, 1566, wyd. nowe SW XV, 44
Aurem benignam protinus na 4 głosy, cz. 2: Gloria tibi Domine, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 114
Auris bona est na 5 głosów, 1582, wyd. nowe SW VII, 56
Aurora lucis rutilat na 10 głosów, 1604, wyd. nowe SW XXI, 119, wyd. nowe LL VII, 4
Ave color vini clari (Ave decus coeli i Ave Chrisie), cz. 2: O quam flagrans na 5 głosów, 1568, wyd. nowe SW XI, 11, wyd. nowe RRMR CX
Ave Jesu Christe alta stirps (Ave Maria alta stirps) na 4 głosy, 1579, wyd. nowe SW I, 102
Ave Maria gratia plena na 5 głosów, tekst antyfony, rkp. sprzed 1581, wyd. nowe SW V, 118
Ave Mater Matris Dei na 4 głosy, tekst sekwencji, 1604, wyd. nowe SW I, 132
Ave Regina coelorum na 3 głosy, tekst antyfony, 1575, wyd. nowe SW I, 25, wyd. nowe RRMR CIII
Ave Regina coelorum na 4 głosy, tekst antyfony, 1604, wyd. nowe SW I, 79
Ave Regina coelorum na 5 głosów, tekst antyfony, 1604, wyd. nowe SW V, 104
Ave Regina coelorum na 6 głosów, tekst antyfony, rkp. z 1570–75, wyd. nowe SW XIII, 114
Ave Regina coelorum na 6 głosów, tekst antyfony, rkp. z 1582 SWXIII, 111, wyd. nowe LL VII, 10
Ave verum Corpus na 6 głosów, 1582, wyd. nowe SW XIII, 66
Beata quoque agmina na 4 głosy, cz. 2: Martyres Dei incliti, cz. 3: Gentem auferte perfidam, teskt hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 3
Beati omnes, qui timent na 3 głosy, cz. 2: Ecce sit benedicetur, tekst psalmu 128 (127), 1575, wyd. nowe SW I, 49, wyd. nowe RRMR CIII
Beati omnes, qui timent na 5 głosów, cz. 2: Ecce sit benedicetur, tekst psalmu 128 (127) 1565, wyd. nowe SW VII, 136, wyd. nowe RRMR CV
Beati pauperes na 4 głosy, cz. 2: Beati pacifici, 1572, wyd. nowe SWNR I, 11
Beati quorum remissae sunt zob. Septem psalmi poenitentiales
Beatus homo, cui donatum est na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XVII, 99
Beatus homo, qui invenit, 2 głosy, 1577, wyd. nowe SW I, 1, wyd. nowe RRMR CIII
Beatus ille, qui procul na 5 głosów, cz. 2: Ergo aut adulta, cz. 3: Libet iacere, 1569, wyd. nowe SW XI, 22
Beatus Nicolaus na 8 głosów, rkp. z 1577, wyd. nowe SW XXI, 23
Beatus, qui intelligit na 6 głosów, cz. 2: Dominus opem, tekst psalmu 41 (40), rkp. z 1562, wyd. nowe SW XVII, 105, wyd. nowe RRMR CV
Beatus vir, qui in sapientia, 2 głosy, 1577, wyd. nowe SW I, 1, wyd. nowe RRMR CIII
Beatus vir, qui inventus est na 5 głosów, 1582, wyd. nowe SW IX, 117
Beatus vir, qui non abiit na 6 głosów, tekst psalmu 1, 1568, wyd. nowe SW XV, 159
Benedicam Dominum na 4 głosy, tekst psalmu 34 (33), 1585, wyd. nowe SW III, 73
Benedicam Dominum na 5 głosów, cz. 2: Dominus laudabitur, tekst z psalmu 34 (33), 1562, wyd. nowe SW IX, 174
Benedic, anima mea Domino na 4 głosy, tekst psalmów 103 (102) i 104 (103), 1585, wyd. nowe SW I, 152
Benedic, anima mea, Domino na 6 głosów, tekst psalmów 103 (102) i 104 (103), 1570, wyd. nowe SW XV, 169, wyd. nowe RRMR CXII
Benedic, Domine, domum istam na 8 głosów, 1588, wyd. nowe SW XIX, 160
Benedicite, gentes na 4 głosy, tekst offertorium, 1585, wyd. nowe SW I, 157
Benedicite omnia opera na 5 głosów, cz. 2: Benedicite ignis (5 głosów), cz. 3: Benedicite montes (4 głosy), cz. 4: Benedicite sacerdotes (6 głosów), 1565, wyd. nowe SW IX, 93, wyd. nowe RRMR CV
Benedictio et claritas na 6 głosów, rkp. z 1570–75, wyd. nowe SW XI, 139
Benedictus es, Domine na 4 głosy, tekst offertorium, 1585, wyd. nowe SW III, 49, wyd. nowe RRMR CXI
Benedictus es, Domine na 4 głosy, tekst offertorium, 1585, wyd. nowe SW III, 65
Benedixisti, Domine na 5 głosów, tekst psalmu 85 (84), rkp. z 1581, wyd. nowe SW IX, 179
Bestia curvafia pulices na 5 głosów, 1576, wyd. nowe SW XI, 44, wyd. nowe SWNR I, 67
Bone Jesu, Verbum Patris na 8 głosów, rkp. z 1604, wyd. nowe SW XIX, 154
Bonitatem fecisti na 5 głosów, tekst z psalmu 119 (118), 1565, wyd. nowe SW IX, 15, wyd. nowe RRMR CV
Caligaverunt oculi mei na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL IV, 15
Caligaverunt populi mei na 5 głosów, 1562, wyd. nowe SW IX, 182
Cantabant canticum Moysi na 6 głosów, cz. 2: Quis non timet, 1594, wyd. nowe SW XVII, 131
Cantantibus organis na 5 głosów, cz. 2: Fiat Domine, tekst antyfony, rkp. z 1581, wyd. nowe SW V, 164
Cantate Domino canticum novum na 3 głosy, cz. 2: Cantate (…) et benedicite, tekst psalmu 96 (95), 1575, wyd. nowe SW I, 42, wyd. nowe RRMR CIII
Cantate Domino canticum novum na 5 głosów, cz. 2: Viderunt omnes, tekst psalmu 98 (97), 1565, wyd. nowe SW VII, 142
Cantate Domino canticum novum na 6 głosów, cz. 2: Viderunt omnes, tekst psalmu 98 (97) rkp. z 1578, wyd. nowe SW XIX, 14
Cernere virtutes na 5 głosów, 1568, wyd. nowe SW III, 114
Certa fortiter na 6 głosów, 1582, wyd. nowe SW XV, 82
Christus resurgens ex mortuis na 3 głosy, tekst communio, 1575, wyd. nowe SW I, 23, wyd. nowe RRMR CIII
Christus resurgens ex mortuis na 5 głosów, tekst communio, rkp. z 1582, wyd. nowe SW V, 54
Circumdederunt me dolores mortis na 6 głosów, rkp. z 1562, wyd. nowe SW XV, 106
Clamaverunt ad Dominum na 6 głosów, 1570, wyd. nowe SW XVII, 29, wyd. nowe RRMR CXII
Clare sanctorum senatus na 5 głosów, cz. 2: Thoma Bartholomae, tekst sekwencji, 1562, wyd. nowe SW V, 144
Cognoscimus, Domine na 5 głosów, cz. 2: Vita nostra 1564, wyd. nowe SW VII, 147
Cognovi, Domine na 4 głosy, cz. 2: Veniant mihi, 1565, wyd. nowe SW I, 147, wyd. nowe RRMR CV
Collaudamus venerantes na 4 głosy, cz. 2: Gloriam Patri melodis, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 104
Concupiscendo concupiscit na 6 głosów, cz. 2: Exaltabo te, 1565, wyd. nowe SW XVII, 145
Confirma hoc Deus na 6 głosów, 1533, wyd. nowe SW XVII, 96
Confisus Domino na 5 głosów, cz. 2: Inde tuo si quis, 1564, wyd. nowe SW VII, 92
Confitebor tibi, Domine na 4 głosy, tekst offertorium, 1585, wyd. nowe SW III, 16
Confitebor tibi, Domine na 6 głosów, tekst offertorium, 1594, wyd. nowe SW XIX, 20
Confitebor tibi, Domine na 8 głosów, tekst offertorium, 1564, wyd. nowe SW XXI, 56
Confitemini Domino na 5 głosów, cz. 2: Narrate omnia, tekst psalmu 118 (117), 1562, wyd. nowe SW VII, 131
Confitemini Domino na 6 głosów, cz. 2: Ipse castigavit, tekst psalmu 106 (105), 1573, wyd. nowe SW XVII, 79
Confortamini et iam nolite na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW, 89, wyd. nowe RRMR CXI
Confundantur superbi na 5 głosów, cz. 2: Fiat cor meum, 1562, wyd. nowe SW IX, 155
Congratulamini mihi na 6 głosów, cz. 2: Tulerunt responsorium, rkp. z 1556–57, wyd. nowe SW XIII, 10
Congregati sunt na 5 głosów, tekst responsorium, rkp. z 1577, wyd. nowe SW IX, 186
Conserva me, Domine na 6 głosów, cz. 2: Sancti qui sunt, tekst psalmu 16 (15), 1594, wyd. nowe SW XVII, 101
Conveniens homini est na 6 głosów, 1585, wyd. nowe SW XV 92
Creator omnium Deus na 6 głosów, 1556, wyd. nowe SW XIII, 68, wyd. nowe RRMR CXIV
Credidi propter na 5 głosów, cz. 2: Vota mea, tekst psalmu 115 (114), 1569, wyd. nowe SW IX, 21
Cuius Corpus sanctissimum, 3–4 głosy, cz. 2: Iam pasca, cz. 3: Consurgit Christus tumulo victor, cz. 4: Gloria tibi Domine, hymn, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 57
Cum essemparvulus na 6 głosów, cz. 2: Nunc cognosco, rkp. z 1578, wyd. nowe SW XV, 72
Cum invocarem, exaudivit me na 6 głosów, cz. 2: Sacrificate (3 głosy), cz. 3: Signatum est, psalm 4, 1570, wyd. nowe SW XVII, 43, wyd. nowe RRMR CXII
Cum natus esset na 6 głosów, cz. 2: At illi, cz. 3: Et ecce stella, tekst z Ewangelii wg św. Mateusza, 1566, wyd. nowe SW XI, 141
Cum rides mihi na 5 głosów, cz. 2: Data est, 1577, wyd. nowe SWNR I, 23
Custodi me Domine na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW III, 88
Da pacem Domine na 5 głosów, 1588, wyd. nowe SWNR I, 62
Da pacem Domine na 6 głosów, 1556, wyd. nowe SW XIII, 74, wyd. nowe RRMR CXIV
Da pacem Domine na 6 głosów, rkp. z 1577, wyd. nowe SW XIII, 72
Da Pater antique na 5 głosów, 1569, wyd. nowe SW V, 84
Decantabat populus Israel na 7 głosów, tekst responsorium, 1564, wyd. nowe SW XIX, 91
Deficiat in dolore vita mea na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XVII 22
Delitiae Phoebi na 5 głosów, 1556, wyd. nowe SW XI, 81, wyd. nowe RRMR CXIV
De ore prudentis na 5 głosów, tekst responsorium, 1565, wyd. nowe SW VII, 38
De profundis zob. Septem psalmi poenitentiales
Descendit sicut pluvia na 5 głosów, cz. 2: Coram illo, 1571, wyd. nowe SW V, 3
Deus canticum novum na 5 głosów, cz. 2: Quia delectasti, 1565, wyd. nowe SW VII, 164
Deus in adiutorium meum intende na 6 głosów, tekst psalmu 70 (69), rkp. z 1578, wyd. nowe SW XVII, 160
Deus iniqui insurrexerunt na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XVII 113
Deus, in nomine tuo na 4 głosy, cz. 2: Ecce enim Deus, tekst psalmu 54 (53), 1565, wyd. nowe SW III, 44, wyd. nowe RRMR CV
Deus iudex iustus na 5 głosów, cz. 2: Et in eo paravit, 1571, wyd. nowe SW IX, 61
Deus meus in simplicitate na 6 głosów, 1582, wyd. nowe SW XVII, 156
Deus misereatur nostri na 8 głosów, tekst psalmu 67 (66), 1566, wyd. nowe SW XXI, 35
Deus noster refugium na 5 głosów, tekst psalmu 46 (45), 1565, wyd. nowe SW IX, 131, wyd. nowe RRMR CV
Deus, qui bonum vinum (Deus, qui non vis mortem) na 4 głosy, 1565, wyd. nowe SW III, 97
Deus, qui sedes super thronum na 5 głosów, zestaw tekstów psalmowych, 1562, wyd. nowe SW IX, 12
Deus, tu conversus na 5 głosów, rkp. z 1581, wyd. nowe SW IX, 46
Deus, tu scis na 3 głosy, 1575, wyd. nowe SW I, 40, wyd. nowe RRMR CIII
Dextera Domini na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW I, 158
Dic mihi quem portas na 8 głosów, 1570, wyd. nowe SW XIX, 133
Diligam te, Domine na 3 głosy, tekst psalmu 18 (17), 1575, wyd. nowe SW I, 48, wyd. nowe RRMR CIII
Diligam te, Domine na 6 głosów, tekst psalmu 18 (17), 1594, wyd. nowe SW XVII, 67
Dilige solitudinem na 5 głosów, 1583, wyd. nowe SW VII, 35
Diliges proximum na 4 głosy, cz. 2: Quoniam qui talia (2 głosy), cz. 3: Fructus autem, tekst offertorium, 1582, wyd. nowe SW I, 113
Dixi: custodiam vias meas na 8 głosów, 1577, wyd. nowe SW XXI, 48
Dixi ergo in corde meo na 5 głosów, cz. 2: Possedi servos, cz. 3: Et omnia, 1585, wyd. nowe SW VII, 107
Dixit Dominus, dialog na 8 głosów, tekst psalmu 110 (109), 1570, wyd. nowe SW XXI, 27, wyd. nowe RRMR CXII
Dixit Joseph undecim fratribus suis na 6 głosów, cz. 2: Nunciaverunt, rkp. z 1564, wyd. nowe SW XV, 76
Dixit Martha na 9 głosów, tekst z Ewangelii wg św. Jana, 1577, wyd. nowe SW XXI, 98
Dominator Domine na 5 głosów, 1571, wyd. nowe SW V, 96
Domine, ad adiuvandum me na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW III, 32
Domine, clamavi na 5 głosów, cz. 2: Cum hominibus, cz. 3: Dissipata sunt, psalm 141 (140) 1573, wyd. nowe SW IX, 140
Domine, convertere na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW III, 17
Domine, da nobis auxilium na 6 głosów, 1585, wyd. nowe SW XVII, 19
Domine, deduc me na 6 głosów, cz. 2: Sepulchrum patens, tekst z psalmu 5, 1566, wyd. nowe SW XVII, 24
Domine, Deus fortissimo na 5 głosów, 1585, wyd. nowe SW VII, 83
Domine, Deus meus na 3 głosy, tekst psalmu 7, 1575, wyd. nowe SW I, 34, wyd. nowe RRMR CIII
Domine, Deus salutis meae na 4 głosy, tekst psalmu 88 (87), 1585, wyd. nowe SW III, 91
Domine, Dominus noster na 6 głosów, tekst psalmu 8, rkp. z 1576, wyd. nowe SW XVII, 39
Domine exaudi (…) auribus percipe zob. Septem psalmi poenitentiales
Domine exaudi (…) non avertas zob. Septem psalmipoenitentiales
Domine, exaudi orationem meam na 4 głosy, tekst psalmu 102 (101), 1585, wyd. nowe SW III, 33
Domine, fac mecum na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW III, 63
Domine, in auxilium na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW III, 92
Domine Jesu Chrisie, pastor bone na 5 głosów, rkp. z 1580, wyd. nowe SW V, 167
Domine Jesu Chrisie, qui cognoscis na 5 głosów, cz. 2: Averte, Domine, rkp. z 1576, wyd. nowe SW V, 91
Domine, labia mea na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW III, 66
Domine ne in furore tuo (…) miserere zob. Septem psalmi poenitentiales
Domine ne in furore tuo (…) quoniam zob. Septem psalmi poenitentiales
Domine, non est exaltatum na 3 głosy, cz. 2: Sicut ablactatus, tekst psalmu 131 (130), 1575, wyd. nowe SW I, 30, wyd. nowe RRMR CIII
Domine, non est exaltatum na 5 głosów, cz. 2: Sicut ablactatus, tekst psalmu 131 (130), 1556, wyd. nowe SW VII, 152, wyd. nowe RRMR CXIV
Domine, non est exaltatum na 6 głosów, cz. 2: Sicut ablactatus, tekst psalmu 131 (130), 1585, wyd. nowe SW XVII, 117
Domine, probasti me na 5 głosów, cz. 2: Ecce, Domine, tekst psalmu 139 (138), 1556, wyd. nowe SW IX, 34, wyd. nowe RRMR CXIV
Domine, quando veneris na 4 głosy, tekst responsorium, 1555, wyd. nowe SW III, 107
Domine, quando veneris na 5 głosów, tekst responsorium, 1568, wyd. nowe SWNR Ia, 1
Domine, quid multiplicati sunt na 6 głosów, tekst psalmu 3, 1582, wyd. nowe SW XVII, 110
Domine, quid multiplicati sunt na 12 głosów, cz. 2: Ego domivi, tekst psalmu 3, 1604, wyd. nowe SW XXI, 135
Domine, secundum actum meum na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW III, 13, wyd. nowe RRMR CII
Domine, vivifica me na 4 głosy, tekst offertorium, rkp. z 1581, wyd. nowe SW III, 81
Dominus mihi adiutor na 6 głosów, cz. 2: Bonum est confidere, tekst z psalmu 118 (117), 1566, wyd. nowe SW XVII, 58
Dominus seit cogitationes na 5 głosów, tekst z psalmu 94 (93), 1556, wyd. nowe SW IX, 128, wyd. nowe RRMR CXIV
Dulces exuviae na 5–6 głosów, cz. 2: Urbem praeclaram, tekst lamentu Dydony z Eneidy Wergiliusza, rkp. z 1556–57, wyd. nowe SW XI, 57
Dulci sub umbra na 5 głosów, 1597, wyd. nowe SW XI, 49
Ecce Maria genuit na 5 głosów, cz. 2: Ecce Agnus Dei, tekst antyfony, 1568, wyd. nowe SW V, 15, wyd. nowe RRMR CX
Ecce nunc benedicite na 7 głosów, tekst psalmu 134 (133), rkp. z 1580, wyd. nowe SW XIX, 114
Ecce quam bonum na 8 głosów, tekst psalmu 133 (132), 1604, wyd. nowe SW XXI, 52
Ecce quomodo moritur iustus na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL VI, 7
Edite Caesareo Boiorum na 8 głosów, cz. 2: Obscura sub nocte, 1568, wyd. nowe SW XIX, 146
Ego cognovi na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XV, 41
Ego dixi, Domine na 3 głosy, cz. 2: Convertere, Domine, 1575, wyd. nowe SW I, 55, wyd. nowe RRMR CIII
Ego sumpanis vivus na 5 głosów, tekst z Ewangelii wg św. Jana, 1582, wyd. nowe SW V, 71
Ego sum pauper na 3 głosy, cz. 2: Laudabo nomen Dei, 1575, wyd. nowe SW I, 44, wyd. nowe RRMR CIII
Ego sum pauper na 5 głosów, 1582, wyd. nowe SW IX, 159
Ego sum qui sum na 6 głosów, cz. 2: Ego dormivi, tekst antyfony, 1570, wyd. nowe SW XIII, 4, wyd. nowe RRMR CXII
Ego sum resurrectio na 3 głosy, tekst antyfony, 1575, wyd. nowe SW I, 22, wyd. nowe RRMR CIII
Emendemus in melius na 5 głosów, tekst responsorium, rkp. z 1570–75, wyd. nowe SW VII, 32
Eram quasi agnus na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL II, 9
Ergo rex vivat na 8 głosów, 1604, wyd. nowe SW XIX, 129
Eripe me de inimicis na 4 głosy, tekst psalmu 59 (58), 1573, wyd. nowe SW I, 150, wyd. nowe RRMR CII
Eripe me de inimicis na 4 głosy, tekst psalmu 59 (58), 1585, wyd. nowe SW III, 60, wyd. nowe RRMR CXI
Estote ergo misericordes na 7 głosów, tekst z Ewangelii wg św. Łukasza,1564, wyd. nowe SW XIX, 87
Et erit tamquam na 3 głosy, 1567
Evehor invidia pressus na 5 głosów, cz. 2: Rumpere livor, rkp. z 1577, wyd. nowe SW XI, 53
Exaltabo te Domine na 4 głosy, tekst offertorium, rkp. z 1581, wyd. nowe SW III, 59
Exaltabo te Domine na 6 głosów, cz. 2: Domine eduxisti, tekst psalmu 30 (29), 1594, wyd. nowe SW XVII, 136
Exaudi, Deus, orationem meam na 3 głosy, cz. 2: Contristatut sum, tekst psalmu 55 (54), 1575, wyd. nowe SW I, 52, wyd. nowe RRMR CIII
Exaudi, Deus, orationem meam na 4 głosy, tekst offertorium 1585, wyd. nowe SW III, 20
Exaudi, Domine, preces na 5 głosów, 1573, wyd. nowe SW IX 56
Exaudi, Domine, vocem meam na 5 głosów, cz. 2: Ne avertas, tekst introitu, 1562, wyd. nowe SW VII, 158
Exaudi me, Domine na 3 głosy, 1575, wyd. nowe SW I, 46, wyd. nowe RRMR CIII
Expectant expectavi Dominum na 4 głosy, tekst offertorium, 1585, wyd. nowe SW III, 72
Expectant expectavi Dominum na 5 głosów, cz. 2: Et immisit in ot meum, tekst offertorium, rkp. z 1556–57
Expectatio iustorum, 2 głosy, 1577, wyd. nowe SW I, 3, wyd. nowe RRMR CIII
Exultate iusti na 4 głosy, tekst psalmu 33 (32), 1568, wyd. nowe SW III, 2, wyd. nowe RRMR CX
Exultet coelum mare na 5 głosów, rkp. z 1567, wyd. nowe SW III, 144
Exurgat Deut na 4 głosy, tekst psalmu 68 (67), rkp. z 1577, wyd. nowe SW III, 1
Exurgat Deut na 5 głosów, cz. 2: Cantate ei, cz. 3: Deut in loco, tekst psalmu 68 (67), 1573, wyd. nowe SW IX, 105
Facta est Judaea sanctificatio na 4 głosy, rkp. z 1581
Factut est Dominus na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW III 85
Fallax gratia na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW I, 143, wyd. nowe RRMR CII
Feci indicium na 5 głosów, tekst z psalmu 119 (118), 1582, wyd. nowe SW IX, 120
Fertur in conviviis vinus (Tristis ut Euridicen Orphaeus) na 4 głosy, cz. 2: Volo inter omnia, cz. 3: Potatores incliti, 1564, wyd. nowe SW III, 99
Fili quid fecisti nobis na 5 głosów, tekst z Ewangelii wg św. Łukasza, 1564, wyd. nowe SW VII, 14
Flemus extremos na 6 głosów, cz. 2: Regiam Christi, 1604, wyd. nowe SW XIX, 40
Forte soporifera na 5 głosów, 1566, wyd. nowe SW XI, 98
Fratres, gaudete in Domino na 6 głosów, cz. 2: Petitiones vestrae, 1585, wyd. nowe SW XV, 97
Fratres, nescitis na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XV, 95
Fratres qui gloriatur na 6 głosów, 1604, wyd. nowe SW XV, 126
Fratres, sobrii na 4 głosy, 1569, wyd. nowe SW I, 129
Fremuit spiritus Jesus na 6 głosów, cz. 2: Videns Dominus, 1556, wyd. nowe SW XV, 23, wyd. nowe RRMR CXIV
Fulgebunt iusti na 2 głosy, tekst antyfony, 1577, wyd. nowe SW I, 6, wyd. nowe RRMR CIII
Gaudent in coelis na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW I, 133
Genuit puerpera regem na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XI, 164
Gloria Deo per immensa na 4 głosy, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 98
Gloriamur in tribulationibus na 6 głosów, 1604, wyd. nowe SW XV, 144
Glona Patri et Spiritui Sancto na 6 głosów, 1566, wyd. nowe SWNR I, 71
Gratia sola Dei pie na 4–6 głosów, cz. 2: Legitimo ergo, cz. 3: Res mira, 1569, wyd. nowe SW III, 117
Gressus meos dirige na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW III, 70, wyd. nowe RRMR CXI
Gustate et videte na 5 głosów, cz. 2: Divites eguerunt, 1556, wyd. nowe SW V, 73, wyd. nowe RRMR CXIV
Haec est vera fraternitas na 6 głosów, 1585, wyd. nowe SW XIII, 167
Haec, quae ter triplici na 3 głosy, 1575, wyd. nowe SW I, 20, wyd. nowe RRMR CIII
Heroum soboles na 6 głosów, 1556, SW XI, 122, wyd. nowe RRMR CXIV
Heu mihi, Domine, quia peccavi na 5 głosów, tekst responsorium, 1556, wyd. nowe SW IX, 6, wyd. nowe RRMR CXIV
Heu, quantus dolor na 5 głosów, 1562, wyd. nowe SW XI, 51
Heu, quis armorum furor na 6 głosów, cz. 2: Iam satis longo, 1594, wyd. nowe SW XIX, 44
Heu, quos dabimus miseranda na 6 głosów, cz. 2: Mens male, 1604, wyd. nowe SW XIX, 48
Heu, quos dabimus miseranda na 7 głosów, cz. 2: Mens male, 1604, wyd. nowe SW XIX, 116
Hic nempe mundi na 4 głosy, cz. 2: Ob hoc precatu supplici, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 111
Hic nempe mundi na 4 głosy, cz. 2: Ob hoc precatu supplici, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 122
Hispanum ad coenam na 5 głosów, cz. 2: Mox importuno, 1569, wyd. nowe SW XI, 90
Hi sunt quos retinens na 4 głosy, cz. 2: Caeduntur gladiis, cz. 3: Te summa, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 126
Hodie completi sunt na 6 głosów, cz. 2: Misit eos, tekst antyfony, rkp. z 1577, wyd. nowe SW XIII, 32
Hodie nobis coelorum rex na 5 głosów, cz. 2: Gaudet exercitus, cz. 3: Gloria in excelsis (4 głosy), cz. 4: Gloria Patri (4 głosy), tekst responsorium, rkp. z 1580
Hodie nobis de coelo na 5 głosów, cz. 2: Hodie per totum, cz. 3: Hodie illuxit (2 głosy), tekst responsorium, rkp. z 1580
Homo cum in honore esset na 6 głosów, tekst z psalmu 49 (48) 1566, wyd. nowe SW XV, 90
Honorabile est (Inter omnes) na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW I, 123, wyd. nowe RRMR CII
Huc ades na 6 głosów, cz. 2: Sic Erneste, 1585, wyd. nowe SW XI, 105
Hue me sidero na 6 głosów, cz. 2: De me solus, 1568, wyd. nowe SW XI, 180
Iam lucis orto na 8 głosów, cz. 2: Qui ponit aquam, 1564, wyd. nowe SW XXI, 84
Iam non dicam vos na 6 głosów, cz. 2: Accipite spiritum, tekst responsorium, 1573, wyd. nowe SW XIII, 38
Ianitor coeli doctor na 4 głosy, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 86
Ibant magi na 5 głosów, cz. 2: Novum genus potentiae, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 26
Ierusalem plantabis na 5 głosów, cz. 2: Gaude et laetare, parafraza tekstów psalmowych, 1562, wyd. nowe SW III, 134
Iesu corona virginum na 6 głosów, cz. 2: Quocumque pergis, cz. 3: Te deprecamur, cz. 4: Laus honor, tekst hymnu, 1565 SWXIII, 174
Iesum tradidit impius na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL IV, 13
Iesu nostra redemptio na 6 głosów, cz. 2: Inferni claustra, cz. 3: Ipsa te cogat, cz. 4: Tu esto nostrum gaudium, 1567, wyd. nowe SW XIII, 18
Illumina oculos meos na 4 głosy, tekst offertorium, rkp. z 1581, wyd. nowe SW I, 107
Illustra faciem na 5 głosów, cz. 2: Quam multa multitude, zestaw tekstów psalmowych, 1562, wyd. nowe SW IX, 77
Illustre quiddam cernimus na 4 głosy, cz. 2: Hunc et prophetis testibus, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 100
Immittet angelus na 4 głosy, tekst offertorium, rkp. z 1581, wyd. nowe SW III, 69
Improperium expectavit na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW III, 21
Impulsus eversus sum na 5 głosów, cz. 2: Vox exultationis, rkp. z 1582, wyd. nowe SW IX, 114
Inclina, Domine na 4 głosy, tekst psalmu 86 (85), 1555, wyd. nowe SW III, 26
Inclina, Domine na 9 głosów, tekst psalmu 86 (85), 1604, wyd. nowe SW XXI, 106
In convertendo Dominus na 8 głosów, cz. 2: Converte, Domine, tekst psalmu 126 (125), 1565, wyd. nowe SW XXI, 63, wyd. nowe RRMR CV
In dedicatione templi na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XV 121
In Deo salutarem meum na 6 głosów, cz. 2: Sperate in eo, 1573, wyd. nowe SW XVII, 140
Infelix ego na 6 głosów, cz. 2: Solus igitur (4 głosy), cz. 3: Ad te igitur, 1566, wyd. nowe SW XIII, 95
In hora ultima na 6 głosów, 1604, wyd. nowe SW XV, 151
In illo tempore na 6 głosów, tekst z Ewangelii wg św. Jana, 1577, wyd. nowe SW XV, 20
Iniquos odio habui na 4 głosy, cz. 2: Declinate, 1565, wyd. nowe SW III, 5, wyd. nowe RRMR CV
In me transierunt na 5 głosów, zestaw tekstów psalmowych, 1562, wyd. nowe SW IX, 49
In monte Oliveti na 6 głosów, tekst responsorium, rkp. z 1564 (?) SWXI, 187
In omnibus requiem quaesivi na 7 głosów, tekst antyfony, rkp. z 1564, wyd. nowe SW XIX, 101, wyd. nowe RRMR CV
In pace in idipsum na 3 głosy, rkp. z ok. 1570, wyd. nowe SW I, 59
Inprincipio erat Verbum na 6 głosów, cz. 2: Fuit homo missus (4 głosy), cz. 3: In propria venit, tekst z Ewangelii wg św. Jana 1566, wyd. nowe SW XV, 8
In quoscumque locos na 5 głosów, 1597, wyd. nowe SW XI, 17
In religione homo vivit na 6 głosów, 1585, wyd. nowe SW XV, 66
In te, Domine, speravi na 6 głosów, cz. 2: Quoniam fortitudo mea, tekst psalmu 31 (30), 1564, wyd. nowe SW XVII, 87
Intende voci na 4 głosy, 1585 (rkp. z 1581 ?), wyd. nowe SW III, 19
Inter natos mulierum na 5 głosów, tekst antyfony, 1571, wyd. nowe SW V, 150
In te speravi, Domine na 4 głosy, tekst offertorium, rkp. z 1581, wyd. nowe SW III, 82
Iohannes est nomen na 4 głosy, tekst antyfony, 1604, wyd. nowe SW I, 136
Iste flos Allemanorum na 4 głosy, cz. 2: Languor hunc, cz. 3: Papa viduatam, tekst sekwencji, 1604, wyd. nowe SW I, 141
Iubilate Deo omnis terra na 4 głosy, tekst psalmu 100 (99) 1585 (rkp. z 1581 ?), wyd. nowe SW III, 62
Iubilate Deo omnis terra na 6 głosów, cz. 2: Populus eius, psalm 100 (99), 1565, wyd. nowe SW XVII, 149, wyd. nowe RRMR CV
Iubilemus singuli na 6 głosów, cz. 2: Inter animalia, 1570, wyd. nowe SW XI, 151, wyd. nowe RRMR CXII
Iudas mercator pessimus na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1581, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL II, 6
Iunior fui na 6 głosów, cz. 2: Declina a malo, tekst z psalmu 37 (36), 1566, wyd. nowe SW XV, 101
Iusti tulerunt na 2 głosy, 1577, wyd. nowe SW I, 4, wyd. nowe RRMR CIII
Iustorum animae na 5 głosów, rkp. z 1582, wyd. nowe SW V, 139
Iustus cor suum na 2 głosy, 1577, wyd. nowe SW I, 2, wyd. nowe RRMR CIII
Iustus es Domine et rectum na 3 głosy, tekst z psalmu 119 (118), 1575, wyd. nowe SW I, 35, wyd. nowe RRMR CIII
Laetatus sum na 3 głosy, cz. 2: Ierusalem, cz. 3: Quia illic, cz. 4: Propter fratres, tekst psalmu 122 (121), 1575, wyd. nowe SW I, 36, wyd. nowe RRMR CIII
Laetentur coeli na 4 głosy, cz. 2: Tunc exultabunt, tekst offertorium, 1569, wyd. nowe SW III, 76
Lauda, anima mea, Dominum na 4 głosy, tekst psalmu 146 (145), 1573, wyd. nowe SW III, 75
Lauda, anima mea, Dominum na 6 głosów, tekst psalmu 146 (145), 1594, wyd. nowe SW XVII, 34
Laudabit usque ad mortem na 8 głosów, 1604, wyd. nowe SW XXI, 41
Lauda Ierusalem Dominum na 6 głosów, cz. 2: Qui emittit, cz. 3: Emittet verbum (3 głosy), cz. 4: Non fecit taliter, tekst psalmu 147, 1565, wyd. nowe SW XVII, 70
Lauda Mater ecclesia na 5 głosów, tekst hymnu, 1597, wyd. nowe SW V, 171
Lauda Mater ecclesia na 6 głosów, cz. 2: Aegra currit (2 głosy), cz. 3: Surgentem cum victoria, tekst hymnu, 1582, wyd. nowe SW XV, 3
Lauda Sion Salvatorem na 6 głosów, cz. 2: Dies enim, cz. 3: Quod non capis (4 głosy), cz. 4: Ecce panis, tekst sekwencji, 1577, wyd. nowe SWNR I, 75
Laudate Dominum de coelis (dodatek do Septem psalmi…) na 5 głosów, cz. 2: Laudate Dominum de terra, cz. 3: Iuvenes et virgines, cz. 4: Laudate eum, tekst psalmów 148 i 150, rkp. z 1563, wyd. nowe SW IX, 161, Orlando di Lasso. Seven Poenitential Psalms with Two Laudate Psalms, wyd. Ch. Smith, Newark 1983, wyd. nowe RRMR LXXXVI–LXXXVII
Laudate Dominum omnes gentes na 6 głosów, tekst psalmu 117 (116), 1604, wyd. nowe SW XV, 156
Laudate Dominum omnes gentes na 12 głosów, tekst psalmu 117 (116), 1573, wyd. nowe SW XXI, 152
Laudate Dominum quoniam bonum (dodatek do Septem psalmi…), 3, 5–7 głosów, cz. 2: Magnus Dominus, cz. 3: Praecinite, cz. 4: Non in fortitudine, tekst psalmu 146, 1568, wyd. nowe SW XIX, 106, Orlandi di Lasso. Seven Poenitential Psalms with Two Laudate Psalms, wyd. Ch. Smith, Newark 1983
Laudate pueri Dominum na 7 głosów, tekst psalmu 113 (112), 1568, wyd. nowe SW XIX, 94
Laudavi igitur na 6 głosów, 1604, wyd. nowe SW XV, 154
Laudent Deum cythara na 4 głosy, 1604, wyd. nowe SW III, 58
Legem pone mihi na 5 głosów, cz. 2: Da mihi intellectum, tekst z psalmu 119 (118), 1562, wyd. nowe SW IX, 73
Levabo oculos meos na 4 głosy, tekst offertorium, rkp. z 1581, wyd. nowe SW III, 29
Levavi oculos meos na 8 głosów, tekst psalm 121 (120), 1566, wyd. nowe SW XXI, 71
Libera me Domine na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XIX, 67, wyd. nowe RRMR XV, 54
Libera me Domine na 6 głosów, tekst responsorium, 1568, wyd. nowe SW XV, 109
Locutus sum in lingua mea na 6 głosów, cz. 2: Fac mecum signum, 1568, wyd. nowe SW XVII, 62
Lucescit iam pariter na 4 głosy (autorstwo wątpliwe) 1584
Lumen ad revelationem na 5 głosów (autorstwo wątpliwe), tekst antyfony, rkp. z 1582
Luxuriosa res vinum na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XV, 85
Maria soror Lazari na 3–5 głosów, cz. 2: Aegra currit, cz. 3: Uni Deo sit gloria, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 93
Martini festum celebremus na 5 głosów, cz. 2: Plebs igitur, 1573, wyd. nowe SW V, 153
Media vita in morte sumus na 6 głosów, cz. 2: Sancte Deus, tekst sekwencji, 1573, wyd. nowe SW XIII, 90
Meditabor in mandatis na 4 głosy, tekst offertorium, rkp. z 1581, wyd. nowe SW III, 83
Memento peccati tui na 5 głosów, rkp. z ok. 1580, wyd. nowe SW VII, 58
Memor esto na 6 głosów, 1585, wyd. nowe SW XVII, 32
Mirabile misterium na 5 głosów, tekst antyfony, 1556, wyd. nowe SW V, 18, wyd. nowe RRMR CXIV
Mira loquor na 10 głosów, rkp. z 1576–77, wyd. nowe SW XXI, 126
Miserere mei Deus na 9 głosów, tekst 20 fragmentów z psalmu 51 (50), rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XXIV, 172
Miserere mei Deus zob. Septem psalmi poenitentiales
Miserere mei, Domine na 4 głosy, 1585 (rkp. z 1581?), wyd. nowe SW III, 31
Misericordias Domini na 5 głosów, tekst psalmu 89 (88), 1573, wyd. nowe SW IX, 9
Missus est Angelus Gabriel na 3, 5–6 głosów, cz. 2: Ne timeas Maria, cz. 3: Dixit autem, cz. 4: Dixit autem, tekst z Ewangelii wg św. Łukasza, 1565, wyd. nowe SW VII, 16
Momenta quaevis temporis na 6 głosów, 1604, wyd. nowe SW XIX, 58
Mors tua, mors Christi na 5 głosów, cz. 2: Quisquid erit, 1585, wyd. nowe SW VII, 43
Mortalium iucunditas na 5 głosów, 1597, wyd. nowe SW XI, 20
Multae tribulationes na 6 głosów, tekst z psalmu 34 (33), 1577, wyd. nowe SW XV, 65
Multarum hic resonat na 5 głosów, 1571, wyd. nowe SW III, 112
Multifariam multisque modis na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XI, 161
Musica Dei donum optimi na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XIX, 63
Nectar et ambrosiam na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XI, 109
Ne derelinquas amicus na 6 głosów, 1604, wyd. nowe SW XV, 134
Ne reminiscaris na 4 głosy, rkp. z 1576–77, wyd. nowe SW I, 109
Ne reminiscaris, rkp. z 1576–77, wyd. nowe SW XIX, 78
Nisi Dominus na 5 głosów, cz. 2: Cum dederit, tekst psalmu 127 (126), 1562, wyd. nowe SW IX, 66
Noli regibus o Lamuel na 5 głosów, cz. 2: Date siceram, tekst z Księgi Przysłów, 1571, wyd. nowe SW VII, 47
Non des mulieri na 6 głosów, 1604, wyd. nowe SW XV, 139
Non vos me elegistis na 5 głosów, tekst z Ewangelii wg św. Jana, 1562, wyd. nowe SW V, 141
Nos qui sumus in hoc mundo na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW I, 139
Nova veniens ex coelo na 4 głosy, cz. 2: Tunsionibus pressuris, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 132
Nunc gaudere licet (parodia anonimowych chansons Or sus, esgaions nous) na 6 głosów, 1568, wyd. nowe SW XIX, 66
Nuntium vobis fero na 5 głosów, cz. 2: Thus Deo, rkp. z 1570–75, wyd. nowe SW V, 9
Nuntius celso veniens na 4 głosy, cz. 2: Ventris obstruso, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 82
Nuptiae factae sunt na 3, 6 głosów, cz. 2: Dixit Mater, cz. 3: Et dixit ei Iesus, cz. 4: Omnis homo, tekst z Ewangelii wg św. Jana, 1566, wyd. nowe SW XV, 30
Nuptias claras na 5 głosów, cz. 2: Viribus magnis, 1597, wyd. nowe SW XI, 7
O altitudo divitiarum na 6 głosów, cz. 2: Quis enim cognovit, rkp. 1577, wyd. nowe SW XI, 133
O bone Iesu, o piissime Iesu na 3–4 głosy, cz. 2: O bone Iessu si merui, cz. 3: O misericordissime Iesu, 1582, wyd. nowe SW I, 69
O crux splenditior na 6 głosów, cz. 2: Dulce lignum, 1568, wyd. nowe SW XI, 167
Oculi mei na 6 głosów, tekst introitu, 1585, wyd. nowe SW XVII, 15
Oculi omnium na 5 głosów, cz. 2: Iustus Dominus, 1573, wyd. nowe SW VII, 122
Oculos non vidit na 2 głosy, 1577, wyd. nowe SW 2, wyd. nowe RRMR CIII
O decus celsi genus na 6 głosów, 1582, wyd. nowe SW XI, 156
O Domine salvum me fac na 5 głosów, cz. 2: Non moriar, zestaw tekstów psalmowych, 1562, wyd. nowe SW IX, 26
O gloriosa domina na 6 głosów, cz. 2: Tu regis, rkp. 1570–75, wyd. nowe SW XIII, 139
O gloriosa domina na 6 głosów, 1573, wyd. nowe SW XIII, 145
O Maria clausus hortus na 3 głosy, 1575, wyd. nowe SW I, 29, wyd. nowe RRMR CIII
Omnes de Saba venient na 8 głosów, tekst graduale, 1590, wyd. nowe SW XXI, 1
Omnia quae fecisti na 5 głosów, tekst introitu 1562, wyd. nowe SW VII, 127
Omnia tempus habent na 8 głosów, cz. 2: Tempus amplexandi 1585, wyd. nowe SW XXI, 77
Omnis enim homo na 6 głosów, rkp. z 1584–85, wyd. nowe SW XV, 58
Omnium deliciarum na 6 głosów, 1604, wyd. nowe SW XV, 132
O mors quam amara na 6 głosów, cz. 2: O mors bonum est, 1564, wyd. nowe SW XV, 67
O peccator na 6 głosów, 1604, wyd. nowe SW XIII, 163
O quam suavis na 6 głosów, tekst antyfony, 1568, wyd. nowe SW XIII, 61
O sacrum convivium na 5 głosów, tekst antyfony, 1582, wyd. nowe SW V, 68
O salutaris hostia na 5 głosów, tekst hymnu, 1582, wyd. nowe SW V, 79
Osculetur me osculo na 8 głosów, tekst z Pieśni nad pieśniami, 1582, wyd. nowe SW XXI, 9
O vos omnes na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL VI, 6
Pacis amans na 6 głosów, cz. 2: Te nunc laetetur, 1570, wyd. nowe SW XI, 125
Pange lingua gloriosi na 3, 5 głosów, cz. 2: In suprema nocte, cz. 3: Tantum ergo sacramentum, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 71
Pater Abraham miserere na 5 głosów, cz. 2: Fili recordare, tekst z Ewangelii wg św. Łukasza, 1571, wyd. nowe SW VII, 1
Pater noster na 4 głosy, tekst z Ewangelii wg św. Mateusza, 1573, wyd. nowe SW I, 104
Pater noster na 6 głosów, tekst z Ewangelii wg św. Mateusza, 1565, wyd. nowe SW XIII, 81, wyd. nowe RRMR CV
Pater noster na 6 głosów, cz. 2: Panem nostrum, 1585, wyd. nowe SW XIII, 77
Pater peccavi na 5 głosów, cz. 2: Quanti mercenarii, tekst responsorium, 1564, wyd. nowe SW VII, 24
Pauper sum ego na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW III, 79
Peccantem me quotidie na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW I, 159
Peccata mea Domine na 5 głosów, rkp. z 1577, wyd. nowe SW IX, 3
Peccavi quid faciam na 5 głosów, tekst z Księgi Hioba, 1556, wyd. nowe SW VII, 100, wyd. nowe RRMR CXIV
Peccavit David na 6 głosów, 1604, wyd. nowe SW XV, 129
Perfice gressus meos na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW III, 86
Popule meus na 5 głosów, cz. 2: Numquid redditur, 1582, wyd. nowe SW V, 34
Populum humilem na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW III, 67
Praesidium Sara na 4 głosy, 1570, wyd. nowe SWNR I, 7
Precatus est Moyses na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW III, 23
Princeps Marte potens, Guilelmus, 4 na 8 głosów, cz. 2: Gloria pontificum Emestus, cz. 3: Magnanimus princeps, cz. 4: Matronarum decus, cz. 5: Virginitatis honos, cz. 6: Luna velut, cz. 7: Nec minus effulget Salome, cz. 8: Princeps egregius, cz. 9: Vive Pater patriae, 1604, wyd. nowe SW I, 61
Proba me, Deus na 4 głosy, 1579, wyd. nowe SW III, 35
Procul recedant somnia na 4 głosy, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 50
Prolongati sunt dies mei na 6 głosów, cz. 2: Inveterata sunt, cz. 3: Si ergo fas dicere, 1594, wyd. nowe SW XVII, 1
Pronuba Iuno tibi (Gratia summi, Qui regit astra) na 4 głosy, 1570, wyd. nowe SWNR I, 3
Prophetiae Sibyllarum na 4 głosy: [prolog] Carmina chromatica, Sibylla Persica: Virgine matre satus, Sibylla Libyca: Ecce dies veniet, Sibylla Delphica: Non tarde venient, Sibylla Cimmeria: In teneris annis, Sibylla Samia: Ecce dies nigras, Sibylla Cumana: Iam mea certa manent, Sibylla Hellespontiaca: Dum meditor quondam, Sibylla Phrygia: Ipsa Deum vidi, Sibylla Europae: Virginis aeternum, Sibylla Tiburtina: Verax ipse Deus, Sibylla Erythraea: Cemo Dei natum, Sibylla Agrippa: Summus erit sub carne satus, rkp. z 1558, Orlando di Lasso. Prophetiae Sibyllarum zu 4 Stimmen, wyd. H.J. Therstappen, wyd. nowe Chw XLVIII, wyd. nowe Wolfenbüttel 1937, wyd. nowe SWNR XXI
Providebam Dominum na 7 głosy, 1604, wyd. nowe SW XIX, 98
Pulvis et umbra sumus na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW I, 127
Pungentem capiti na 3 głosy, 1567, wyd. nowe SW XI, 183
Quae te vicit clementia na 4 głosy, cz. 2: Ipsa te cogat, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 61
Quam benignus es na 4 głosy, cz. 2: O beatum hominem, tekst z lamentacji Jeremiasza, 1562, wyd. nowe SW IX, 30
Quam bonus Israel Deus na 6 głosów, cz. 2: Quia non est respectus, tekst psalmu 73 (72), 1594, wyd. nowe SW XIX, 1
Quam magnificata sunt na 6 głosów, cz. 2: Beatus homo, 1564, wyd. nowe SW XVII, 7
Quam pulchra es na 6 głosów, cz. 2: Guttur tuam, tekst z Pieśni nad pieśniami 1585, wyd. nowe SW XIII, 149
Quare tristis es anima mea na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW I, 154, wyd. nowe RRMR CII
Quare tristis es anima mea na 6 głosów, 1564, wyd. nowe SW XVII, 12
Quasi cedrus na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW I, 93
Quemadmodum desiderat cervus na 6 głosów, tekst psalmu 42 (41), 1569, wyd. nowe SW XIX, 18
Quem dicunt homines na 5 głosów, cz. 2: Tu es Christus, tekst z Ewangelii wg św. Mateusza, 1567, wyd. nowe SW VII, 6
Quem vidistis pastores na 5 głosów, tekst responsorium, rkp. z 1567, wyd. nowe SW V, 1
Quem vidistis pastures na 5 głosów, cz. 2: Natum vidimus, cz. 3: Dicite quid (2 głosy), cz. 4: Gloria Patri (2 głosy), tekst responsorium, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XXIV
Quia vidisti me na 4 głosy, 1563, wyd. nowe SW I, 137
Qui condolens interitu na 2 i 5 głosów, cz. 2: Cuius forti potentiae, cz. 3: Laus honor virtus gloria, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 14
Quicumque vult salvus esse na 5 głosów, cz. 2: Alia est enim, cz. 3: Et tamen, cz. 4: Haec est fides, 1577, wyd. nowe SWNR I, 32
Qui cupit na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW I, 125
Quid estis pusillanimes na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW I, 121, wyd. nowe RRMR CII
Quid facies na 4 głosy, 1582, wyd. nowe SW III, 100
Quid gloriatur na 5 głosów, cz. 2: Propterea Deus, tekst psalmu 52 (51), 1566, wyd. nowe SW IX, 81
Quid prodest homini na 5 głosów, cz. 2: Futurum est, 1571, wyd. nowe SW VII, 70
Quid prodest stulto na 5 głosów, 1564, wyd. nowe SW VII, 41
Quid tamen na 5 głosów, cz. 2: Non me lasciviae, 1571, wyd. nowe SW XI, 64
Quid trepidas na 6 głosów, cz. 2: Gaudeat exultetque, 1570, wyd. nowe SW XI, 111, wyd. nowe RRMR CXII
Quid vulgo memorant na 8 głosów, 1604, wyd. nowe SW XIX, 122
Qui mane iunctum na 4 głosy, cz. 2: Coelorum pulset intimum, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 32
Qui moderatur sermones suos na 6 głosów, 1604, wyd. nowe SW XV, 142
Qui novus aethereo na 5 głosów, rkp. 1567, wyd. nowe SW XV, 80
Qui paracletus diceris na 3, 5 głosów, cz. 2: Accende lumen sensibus, cz. 3: Per te sciamus da patrem, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 65
Qui pascis inter lilia na 4 głosy, cz. 2: Te deprecamur, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 14
Qui patiens est na 6 głosów, 1604, wyd. nowe SW XV, 137
Qui pius prudens na 4 głosy, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 8
Qui sequitur me na 2 głosy, 1577, wyd. nowe SW I, 3, wyd. nowe RRMR CIII
Quis est homo na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SW IX, 53
Quis mihi det lacrimis na 5 głosów, 1573, wyd. nowe SW V, 44
Quis mihi quis te rapuit (Quid tibi quidnam) na 5 głosów, cz. 2: Me miserum (4 głosy), cz. 3: Nunc iuvat immensi (6 głosów), 1565, wyd. nowe SW XI, 30, wyd. nowe RRMR CV
Qui sunt hi sermones na 5 głosów, cz. 2: Tu solus peregrinus, tekst z Ewangelii wg św. Łukasza, 1582, wyd. nowe SW VII, 9
Quis valet eloquio na 5 głosów, 1565, wyd. nowe SW XI, 78, wyd. nowe RRMR CV
Qui timet Deum na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XV, 56
Qui tribulant me na 4 głosy, cz. 2: Unam petii, tekst offertorium 1582, wyd. nowe SW I, 145
Qui vult venire na 2 głosy, 1577, wyd. nowe SW I, 5, wyd. nowe RRMR CIII
Quocumque loco fuero na 5 głosów, cz. 2: Iam quod quae sivi, 1585, wyd. nowe SW V, 65
Quod licet id libeat na 5 głosów, 1604, wyd. nowe SW XI, 16
Quo properas facunde na 10 głosów, 1565, wyd. nowe SW XXI, 112, wyd. nowe RRMR CV
Quo vulneratus insuper na 4 głosy, cz. 2: Arbor cora, cz. 3: O crux ave, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 51
Rebus in adversis na 5 głosów, 1569, wyd. nowe SW VII, 68
Recessit pastor noster na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1579–82, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL VI, 4
Recordare Iesu pie na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XV, 112
Regina coeli laetare na 4 głosy, cz. 2: Resurrexit sicut dixit, tekst antyfony, 1604, wyd. nowe SW I, 81
Regina coeli laetare na 5 głosów, cz. 2: Resurrexit sicut dixit, tekst antyfony, rkp. z 1576–77, wyd. nowe SW V, 109
Regina coeli laetare na 5 głosów, tekst antyfony, 1604, wyd. nowe SW V, 106
Regina coeli laetare na 5 głosów, cz. 2: Resurrexit sicut dixit, tekst antyfony, 1604, wyd. nowe SW V, 112
Regina coeli laetare na 6 głosów, cz. 2: Resurrexit sicut dixit, tekst antyfony, rkp. z 1580, wyd. nowe SW XIII, 118
Regina coeli laetare na 6 głosów, cz. 2: Resurrexit sicut dixit, tekst antyfony, rkp. z 1592, wyd. nowe SW XIII, 122
Regina coeli laetare na 7 głosów, cz. 2: Resurrexit sicut dixit, tekst antyfony, rkp. z 1580, wyd. nowe SW XIX, 84, wyd. nowe LL VIII, 14
Regnum mundi na 6 głosów, 1573, wyd. nowe SW XIII, 170
Res neque ab internis na 5 głosów, 1569, wyd. nowe SW XI, 69
Resonet in laudibus na 3, 5 głosów, cz. 2: Hodie apparuit, cz. 3: Magnum nomen Domini, 1569, wyd. nowe SW III, 148
Respexit Elias na 5 głosów, tekst responsorium, 1582, wyd. nowe SW V, 158
Respice clemens solio na 4 głosy, cz. 2: Te sine tetro, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 45
Respicit Dominus vias hominis na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XVII, 37
Rumpitur invidia na 5 głosów, 1569, wyd. nowe SW XI, 72
Salve festa dies na 5 głosów, cz. 2: Felices, tekst hymnu, 1568, wyd. nowe SW XI, 1, wyd. nowe RRMR CX
Salve Regina na 3–4 głosy (10 części), tekst antyfony, 1573, wyd. nowe SW I, 83
Salve Regina na 4 głosy, cz. 2: Et Iesum, tekst antyfony, rkp. z 1576, wyd. nowe SW I, 89
Salve Regina na 5 głosów, cz. 2: Et Iesum, tekst antyfony, 1597, wyd. nowe SW V, 115
Salve Regina na 6 głosów, tekst antyfony, rkp. z 1576, wyd. nowe SW XIII, 125
Salve Regina, 4 na 6 głosów, cz. 2: Ad te suspiramus, cz. 3: Et Iesum (autorstwo wątpliwe), tekst antyfony, rkp. z 1580, wyd. nowe SW XIII, 128
Salve Regina na 6 głosów, tekst antyfony, rkp. z 1581, wyd. nowe SW XIII, 131
Salve Regina na 8 głosów, tekst antyfony, rkp. z 1584–85, wyd. nowe SW XXI, 18, wyd. nowe LL VIII, 20
Sancta et immaculata na 3 głosy, tekst responsorium, 1575, wyd. nowe SW I, 27, wyd. nowe RRMR CIII
Sancta Maria [I] na 4 głosy, tekst antyfony, 1604, wyd. nowe SW III, 110
Sancta Maria [II] na 4 głosy, tekst antyfony, 1604, wyd. nowe SW III, 110
Sancta Maria na 4 głosy, tekst antyfony, 1604, wyd. nowe SW III, 111
Sancta Maria na 5 głosów, tekst antyfony, 1585, wyd. nowe SW V, 135
Sancti mei na 2 głosy, 1577, wyd. nowe SW I, 4, wyd. nowe RRMR CIII
Scapulis suis na 4 głosy, tekst offertorium rkp. z 1581, wyd. nowe SW III, 12
Scio enim quod Redemptor na 4 głosy, 1568, wyd. nowe SW III, 105
Scrutator alme codium na 4 głosy, cz. 2: Sic corpus extra, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 42
Seniores populi na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL II, 13
Septem psalmi poenitentiales na 2–6 głosów, rkp. z ok. 1559, Orlando di Lasso. Septem psalmi poenitentiales, wyd. H. Bäuerle, Lipsk 1905, Orlando di Lasso. Seven Poenitential Psalms, wyd. Ch. Smith, Newark 1983, wyd. nowe SWNR XXVI, wyd. nowe RRMR LXXXVI–LXXXVII (ponadto dodane 2 psalmy Laudate Dominum):
Domine ne in furore tuo (…) miserere, tekst psalmu 6
Beati quorum remissae sunt, tekst psalmu 32 (31)
Domine ne in furore tuo (…) quoniam, tekst psalmu 38 (37)
Miserere mei Deus, tekst psalmu 51 (50)
Domine exaudi (…) non avertas, tekst psalmu 102 (101)
De profundis, tekst psalmu 130 (129)
Domine exaudi (…) auribus percipe, tekst psalmu 143 (142)
Sepulto Domino na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL VI, 13
Sermone blando Angelus na 2, 4 głosy, cz. 2: Quo agnito discipuli, cz. 3: Gloria tibi Domine qui, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 108
Serve bone na 2 głosy, 1577, wyd. nowe SW I, 6, wyd. RRMR CIII
Si ambulavero na 5 głosów, tekst z psalmu 138 (137), 1556, wyd. nowe SW IX, 18, wyd. nowe RRMR CXIV
Si bene perpendi na 5 głosów, 1579, wyd. nowe SW XI, 37
Si bona suscepimus na 5 głosów, tekst responsorium, 1571, wyd. nowe SW IX, 87
Si coelum et coeli coelorum na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XV, 115
Sic sua virtutum na 5 głosów, cz. 2: Tu maxime rerum, rkp. z ok. 1579, wyd. nowe SW XI, 4
Sicut mater consolator na 5 głosów, tekst z proroctwa Izajasza, 1562, wyd. nowe SW VII, 97
Sicut rosa na 2 głosy, 1577, wyd. nowe SW I, 7, wyd. nowe RRMR CIII
Sidus ex claro veniet na 5 głosów, cz. 2: Qui maris terrae, rkp. z 1567, wyd. nowe SW III, 153
Si qua tibi obtulerunt na 6 głosów, 1556, wyd. nowe SW XI, 118, wyd. nowe RRMR CXIV
Si quid vota valent na 5 głosów, 1571, wyd. nowe SW III, 124
Sit trinitatis sempiterna na 4 głosy, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 91
Sperent in te omnes na 4 głosy, 1585, wyd. nowe SW I, 155
Stabat Mater dolorosa na 8 głosów (10 części), tekst sekwencji, 1585, wyd. nowe RRMR CXI
Stabunt iusti na 5 głosów, cz. 2: Hic sunt quos habuimus, 1571, wyd. nowe SW VII, 61
Stet quicumque volet na 5 głosów, cz. 2: Sic cum transierunt, 1556, wyd. nowe SW XI, 44, wyd. nowe RRMR CXIV
Sumens illud ave na 4–5 głosów, cz. 2: Monstra te esse matrem, cz. 3: Vitam praesta puram, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 36
Super flumina Babylonis na 4 głosy, tekst psalmu 137 (136), 1585, wyd. nowe SW III, 25
Surgens Iesus na 5 głosów, tekst antyfony, 1562, wyd. nowe SW V, 60
Surge, propera arnica mea et veni na 6 głosów, cz. 2: Surge (…) speciosa, tekst z Pieśni nad pieśniami, 1564, wyd. nowe SW XIII, 158
Surrexit Dominus, 2 na 6 głosów, cz. 2: Alleluia, cz. 3: Dum transisset, cz. 4: Maria Magdalena, cz. 5: Ut venientes, cz. 6: Et valde mane, cz. 7: Gloria Patri, rkp. z 1592
Surrexit pastor bonus na 5 głosów, tekst responsorium, 1562, wyd. nowe SW V, 57
SU–su–PER–per na 5 głosów, cz. 2: IL–il–LIC–lic, 1567, wyd. nowe SW IX, 133
Taedet animam na 5 głosów, tekst z Księgi Hioba 1562, wyd. nowe SW VII, 103
Tamquam ad latronem na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL IV, 4
Te decet hymnus na 4 głosy (13 części), tekst psalmu 65 (64), 1564, wyd. nowe SW III, 37
Te Deum laudamus na 6 głosów, tekst hymnu, 1568, wyd. nowe SW XIX, 24
Te mane laudum na 4 głosy, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 30
Te merito Daniel na 5 głosów, 1604, wyd. nowe SW V, 160
Tempus est ut revertar na 6 głosów, cz. 2: Nisi ego abiero, tekst responsorium, 1566, wyd. nowe SW XIII, 25
Tenebrae factae sunt na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL IV, 6
Te spectant, Reginalde Poli na 5 głosów, 1556, wyd. nowe SW III, 127, wyd. nowe RRMR CXIV
Tibi laus, tibi gloria na 4 głosy, cz. 2: Da gaudiorum, 1604, wyd. nowe SW I, 67
Tibi laus, tibi gloria na 5 głosów, cz. 2: Da gaudiorum, 1564, wyd. nowe SW III, 130
Tibi progenies na 5 głosów, cz. 2: Tu quae versat, cz. 3: Tu nostros Deus, cz. 4: Dum nos Erebi, cz. 5: Tu multa, 1604, wyd. nowe SW XI, 40
Tibi progenies na 6 głosów, cz. 2: Tu quae versat, cz. 3: Dum nos Erebi, 1604, wyd. nowe SW XIX, 35
Timor Domini gloria na 6 głosów, 1604, wyd. nowe SW XV, 147
Timor Domini principium na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XV, 87
Timor et tremor na 6 głosów, cz. 2: Exaudi Deus, 1564, wyd. nowe SW XIX, 6
Tityre tu patule na 6 głosów, cz. 2: O Meliboee, 1560, wyd. nowe SW XIX, 68
Tota pulchra es na 4 głosy, tekst z Pieśni nad pieśniami, 1604, wyd. nowe SW I, 96
Tradiderunt me na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL IV, 11
Tragico tecti syrmate coelites na 5 głosów, cz. 2: Hic belligeras, 1597, wyd. nowe SW XI, 75
Tragico tecti syrmate coelites na 6 głosów, cz. 2: Hic belligeras, 1604, wyd. nowe SW XIX, 53
Tribulationem et dolorem na 4 głosy, cz. 2: Convertere anima, 1572, wyd. nowe SW III, 8
Tribus miraculis na 5 głosów, tekst antyfony, 1565, wyd. nowe SW V, 25
Tristis est anima mea na 5 głosów, 1565, wyd. nowe SW V, 48, wyd. nowe RRMR CV
Tu Domine benignus es na 5 głosów, cz. 2: Respice me, 1565, wyd. nowe SW V, 87, wyd. nowe RRMR CV
Tui sunt coeli na 8 głosów, rkp. z ok. 1565, wyd. nowe SW XXI, 5
Tu lumen tu splendor patris na 3 i 5 głosów, cz. 2: Sic praesens testatur, cz. 3: Nos quoque sancto tuo redempti, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 3
Ubi est Abel na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SW VII, 80
Una hora na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL II, 11
Unde revertimini na 8 głosów, tekst dialogu J. Dorata, 1573, wyd. nowe SW XIX, 138, wyd. nowe RRMR CII
Unus Dominus una fides na 6 głosów, 1604, wyd. nowe SW XV, 124
Unus ex discipulis meis na 4 głosy, tekst responsorium, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XXIV, wyd. nowe LL II, 7
Ut queant laxis na 5 głosów, tekst hymnu, 1582, wyd. nowe SW V, 152
Ut radios edit rutilo na 5 głosów, cz. 2: Non tenui, 1565, wyd. nowe SW XI, 85, wyd. nowe RRMR CV
Veni, Creator Spiritus na 6 głosów, cz. 2: Tu septiformis muner, cz. 3: Hostem repellas, tekst hymnu, 1568 SWXIII, 43
Veni, dilecte mi na 5 głosów, cz. 2: Videamus si floruit, tekst z Pieśni nad pieśniami 1571, wyd. nowe SW V, 124
Veni, Domine, et noli tardare na 5 głosów, tekst antyfony, 1583, wyd. nowe SW IX, 1
Veni, Domine, et noli tardare na 6 głosów, tekst antyfony, 1570, wyd. nowe SW XVII, 84, wyd. nowe RRMR CXII
Veni in hortum meum na 5 głosów, tekst z Pieśni nad pieśniami, 1562, wyd. nowe SW V, 120
Veni Sancte Spiritus na 6 głosów, tekst sekwencji, rkp. z 1577, wyd. nowe SW XIII, 53
Venite ad me omnes na 5 głosów, tekst z Ewangelii wg św. Mateusza, 1571 SW, wyd. nowe VII, 52
Venite filii, audite me na 5 głosów, cz. 2: Diverte a malo, rkp. z 1563, wyd. nowe SW VII, 75
Verba mea auribus percipe na 5 głosów, cz. 2: Quoniam ad te, psalm 5, 1571, wyd. nowe SW VII, 116
Verbum caro factum est na 6 głosów, tekst z Ewangelii wg św. Jana, 1564, wyd. nowe SW XI, 158
Verbum caro panem verum na 3 głosy, tekst hymnu, 1604, wyd. nowe SW I, 58
Verbum caro panem verum na 4 głosy, tekst hymnu, 1604, wyd. nowe SW I, 111
Vere Dominus est na 6 głosów, 1594, wyd. nowe SW XV, 118
Vexilla regis prodeunt na 6 głosów, cz. 2: Impleta sunt, cz. 3: Beata cuius (2 głosy), cz. 4: O crux ave, tekst hymnu, 1565, wyd. nowe SW XI, 172
Vide homo zob. madrygały, Lagrime di San Pietro
Videntes stellam magi na 5 głosów, cz. 2: Et apertis, tekst z Ewangelii wg św. Mateusza, 1562, wyd. nowe SW V, 22
Vidi calumnias na 6 głosów, cz. 2: Rursum contemplatus, 1594, wyd. nowe SW XVII, 53
Vidi impium na 5 głosów, 1569, wyd. nowe SW IX, 125
Vincenti dabo edere na 6 głosów, cz. 2: Qui viscerit, 1594, wyd. nowe SW XIII, 56
Vinum bonum et suave na 8 głosów, 1570, wyd. nowe SW XXI, 91, wyd. nowe RRMR CXII
Voce mea ad Dominum clamavi na 6 głosów, tekst psalmu 142 (141), 1604, wyd. nowe SW XIX, 10
Vos prima Christi victima na 4 głosy, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 29
Vos quibus rector na 6 głosów, 1601, wyd. nowe SW XIX, 60
Vos seculi iusti na 2, 4 głosy, cz. 2: Quorum praecepto, cz. 3: Deo patri sit gloria, tekst hymnu, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVIII, 117
Vulnerasti cor meum na 6 głosów, tekst z Pieśni nad pieśniami, 1582, wyd. nowe SW XIII, 154
Zachaee festinans descende na 5 głosów, 1565, wyd. nowe SWNR I, 56
Cykle mszalne:
ordinaria:
Missa ad placitum zob. La la, maistre Pierre
Missa Alleluja (zach. tenor) na 5 głosów, 1574, wyd. nowe SWNR XII, 155
Missa Alleluja (zach. bas) na 5 głosów, 1574, wyd. nowe SWNR XII, 157
Missa Amar donna (też: Amor donna, Chi passa i Donna amor chi bella) na 5 głosów, 1589, wyd. nowe SWNR VI, 23
Missa Amor ecco colei na 6 głosów, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR VIII, 93
Missa Beatus qui intelligit na 6 głosów, model – kompozytor, 1587, wyd. nowe SWNR VII, 195
Missa Bella amfitritt altera na 8 głosów, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR VIII, 55
Missa Benedicam Dominum na 5 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1568–72, wyd. nowe SWNR XI, 3
Missa cantorum (fragm.) na 4 głosy, rkp. z 1560 (?), wyd. nowe SWNR XII, 3
Missa Certa fortiter na 6 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR VIII, 131
Missa Chi passa zob. Amar donna
Missa Confundantur superbi na 5 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1568–72, wyd. nowe SWNR IX, 3
Missa Congratulamini mihi na 6 głosów, model – kompozytor, 1570, wyd. nowe SWNR VII, 137
Missa Credidi propter na 5 głosów, model – kompozytor, 1574, wyd. nowe SWNR III, 249
Missa deferia na 4 głosy, 1577, wyd. nowe SWNR IV, 87
Missa de feria in Quadragesima (autorstwo wątpliwe) na 4 głosy, rkp. z 1566, wyd. nowe SWNR IX, 43
Missa de feria in Settimana Sancta (autorstwo wątpliwe) na 4 głosy, rkp. z 1566, wyd. nowe SWNR IX, 51
Missa De tout mon coeur na 5 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1578
Missa Deus in adiutorium na 6 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR VIII, 211
Missa Deus misereatur (autorstwo wątpliwe, może A. Grothusius) na 8 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1597 (?), wyd. nowe SWNR XII, 99
Missa Dittes maistresse na 5 głosów, model – Ph. de Monte rkp. z 1578, wyd. nowe SWNR VI, 3
Missa Dixit Joseph na 6 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1573, wyd. nowe SWNR VIII, 3
Missa Domine Dominus noster na 6 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1577, wyd. nowe SWNR X, 41
Missa Domine, secundum actum meum (też: secundi toni) na 5 głosów, model – J. de Mantua, rkp. z 1556, wyd. nowe SWNR VII, 49
Missa Donna amor chi bella zob. Amar donna
Missa Doulce mémoire na 4 głosy, model – C. de Sermisy (?), rkp. z 1572, wyd. nowe SWNR IV, 3
Missa Ecce Maria genuit na 5 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1590, wyd. nowe SWNR XII, 51
Missa Ecce nunc benedicite na 6 głosów, model – L. Daser, rkp. z 1584–85, wyd. nowe SWNR VIII, 173
Missa Entre vous filles na 5 głosów, model – C. non Papa, rkp. z 1567, wyd. nowe SWNR V, 159
Missa Frère Thibault (też: sine nomine) na 4 głosy, model – P. Certon, rkp. sprzed 1570, wyd. nowe SWNR III, 75
Missa In me suffit na 4 głosy, model – C. de Sermisy, rkp. z 1572, wyd. nowe SWNR V, 139
Missa In die tribulationis na 5 głosów, model – J. de Mantua, rkp. z 1578, wyd. nowe SWNR VI, 71
Missa In me transierunt (zach. tenor) na 5 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1590, wyd. nowe SWNR XII, 154
Missa In principio na 6 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1590, wyd. nowe SWNR XII, 65
Missa In te, Domine, speravi na 6 głosów, model – kompozytor, 1566, wyd. nowe SWNR V, 51
Missa Io son ferito ahi lasso na 5 głosów, model – G.P da Palestrina, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR VI, 105
Missa Ite rime dolenti na 5 głosów, model – C. de Rore, 1574, wyd. nowe SWNR III, 133
Missa Jägermesse zob. venatorum
Missa Je ne mange poinct de porcq na 4 głosy, rkp. z 1560, wyd. nowe SWNR III, 3
Missa Je prens en gres na 4 głosy, model – C. non Papa, rkp. z 1572, wyd. nowe SWNR IX, 77
Missa Je suis déshéritée na 4 głosy, model – J. Lupi, rkp. z 1583, wyd. nowe SWNR X, 93
Jesus ist ein süsser Nam na 6 głosów, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR X, 145
Missa La la, maistre Pierre (też: ad placitum) na 4 głosy, model – C. de Sermisy, rkp. z 1560, wyd. nowe SWNR III, 27
Missa Laudate Dominum omnes gentes na 4 głosy, rkp. z 1566, wyd. nowe SWNR VII, 3
Missa Le berger et la bergère na 5 głosów, model – N. Gombert, 1570, wyd. nowe SWNR III, 97
Missa Locutus sum na 6 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1565, wyd. nowe SWNR VII, 89
Missa Mon coeur se recommande à vous (autorstwo wątpliwe, może J. Eccard) na 5 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1579, wyd. nowe SWNR XI, 233
Missa octavi toni (autorstwo wątpliwe, może Neuner) na 5 głosów, rkp. z 1572, wyd. nowe SWNR XII, 306
Missa On me l’a diet na 4 głosy, model – P. Certon, rkp. z 1570, wyd. nowe SWNR IX, 61
Missa Opassi sparsi na 4 głosy, model – S. Festa, rkp. z 1572, wyd. nowe SWNR IV, 49
Missa Or sus à coup (autorstwo wątpliwe, może J. Lockenburg) na 4 głosy, model – T. Crecquillon 1607, wyd. nowe SWNR XI, 91
Missa Osculetur me na 8 głosów, model – kompozytor, rkp. po 1582, wyd. nowe SWNR X, 187
Missa Paschalis na 5 głosów, rkp. z 1576, wyd. nowe SWNR IX, 131
Missa Pillons, pillons lorge (też: quinti toni) na 4 głosy, model – C. de Sermisy, rkp. z 1560, wyd. nowe SWNR III, 51
Missa Puisque j’ay perdu na 4 głosy, rkp. z 1560, wyd. nowe SWNR IV, 23
Missa Qual donna attende na 5 głosów, model – C. de Rore, 1589, wyd. nowe SWNR VI, 43
Missa Quand’io pens’ al martire na 4 głosy, J. Arcadelt rkp. z 1572, wyd. nowe SWNR VII, 25
Missa Qui la dira na 5 głosów, model – A. Willaert, rkp. z 1576, wyd. nowe SWNR X, 3
Missa quinti toni zob. Pillons, pillons large
Missa Rumpi di l’empio cor (autorstwo niepewne) na 6 głosów, model – A. Willaert, rkp. z 1568–70, wyd. nowe SWNR XI, 45
Missa Scargo di doglia na 5 głosów, model – C. de Rore, 1574, wyd. nowe SWNR III, 175
Missa secundi toni zob. Domine, secundum actum meum
Missa Se salamandre (autorstwo wątpliwe, może J. Lockenburg) na 4 głosy, model – T. Crecquillon rkp. z 1570, wyd. nowe SWNR XI, 113
Missa sesquiáltera na 4 głosy, rkp. z 1579, wyd. nowe SWNR X, 69
Missa Sidus ex claro na 5 głosów, model – kompozytor, 1574, wyd. nowe SWNR III, 217
Missa Si me tenez (autorstwo wątpliwe, może J. Vaet) na 6 głosów, model – T. Crecquillon, rkp. z 1590, wyd. nowe SWNR XI, 179
Missa sine nomine zob. Frère Thibault
Missa Si rore aenio na 5 głosów, rkp. z 1570–75, wyd. nowe SWNR IX, 101
Missa Surge propera na 6 głosów, model – kompozytor, 1577, wyd. nowe SWNR IV, 157
Missa Surrexit pastor bonus (autorstwo niepewne, może I. de Vento) na 5 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1568–70, wyd. nowe SWNR XI, 135
Missa Surrexit pastor bonus na 5 głosów, model – kompozytor, wyd. nowe SWNR XII, 15
Missa Susanne un jour na 5 głosów, model – kompozytor, i D. Lupi, rkp. z 1567, wyd. nowe SWNR IV, 121
Missa Tempus est ut revertar (zach. bas) na 6 głosów, model – kompozytor, wyd. nowe SWNR XII, 159
Missa Tous les regretz na 6 głosów, model – N. Gombert, 1577, wyd. nowe SWNR V, 3
Missa Triste depart na 6 głosów, model – N. Gombert, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR X, 115
Missa venatorum (też: Jägermesse) na 4 głosy, rkp. z 1560, wyd. nowe SWNR IV, 73
Missa Veni in hortum meum na 5 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1570, wyd. nowe SWNR V, 185
Missa Vinum bonum na 8 głosów, model – kompozytor, 1577, wyd. nowe SWNR V, 105
propria:
Officium Ascensio Domini na 6 głosów, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XXIII, 215
Officium Asperges me na 5 głosów, rkp. z 1566, wyd. nowe SWNR XXIII, 14
Officium Asperges me na 5 głosów, rkp. z 1566, wyd. nowe SWNR XXIII, 20
Officium Corporis Christi na 5 głosów, 1574, wyd. nowe SWNR XXIII, 106
Officium Corpus Christi na 6 głosów, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XXIII, 230
Officium Epiphanie Domini na 6 głosów, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XXIII, 203
Officium Feria II post Resurrectionem na 6 głosów, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XXIII, 298
Officium Feria III post Resurrectionem na 6 głosów, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XXIII, 317
Officium In Purificatione Beatae Mariae Virginis na 4 głosy, rkp. z 1584, wyd. nowe SWNR XXIII
Officium Natalis Christi na 5 głosów, 1574, wyd. nowe SWNR XXIII, 28
Officium Paschale na 5 głosów, 1574, wyd. nowe SWNR XXIII, 53
Officium Pentecostes na 5 głosów, 1574, wyd. nowe SWNR XXIII, 81
Officium Primum in Nativitate Domini na 6 głosów, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XXIII, 192
Officium Quinquagesima na 6 głosów, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XXIII, 332
Officium Resurrectio Domini na 6 głosów, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XXIII, 273
Officium Sancti Michaelis na 6 głosów, rkp. z końca XVI w., wyd. nowe SWNR XXIII, 343
Officium Vidi aquam na 5 głosów, 1574, wyd. nowe SWNR XXIII, 3
requiem:
Missa pro defunctis na 4 głosy, rkp. z 1590, wyd. nowe SWNR XII, 326
Missa pro defunctis na 4 głosy, 1577, wyd. nowe SWNR IV, 95
Missa pro defunctis (autorstwo wątpliwe, może de Kerle) na 4 głosy, rkp. z 1614, wyd. nowe SWNR XI, 263
Missa pro defunctis na 5 głosów, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR VI, 135
kantyki i psalmy cykliczne:
Benedictus Dominus Deus Israel (kantyk Zachariasza, 13 cz.):
I toni, na 4, 5, 9 głosów, rkp. z 1588, wyd. nowe SWNR XXIV, 105
III toni, na 4, 5, 9 głosów, rkp. z 1588, wyd. nowe SWNR XXIV, 127
IV toni, na 4, 5, 9 głosów, rkp. z 1588, wyd. nowe SWNR XXIV, 149
Magnificat (wszystkie wyd. syn Rudolf w Jubilus Beatae Virginis, hoc est centum Magnificat…, Monachium 1619) (kantyk Maryi):
I–VIII toni, 8 utworów na 4 głosy, 1567, wyd. nowe SWNR XIII, 245–283
I–VIII toni, 8 utworów na 4 głosy, 1587, wyd. nowe SWNR XIV, 3–69
I–VIII toni, 8 utworów (autorstwo wątpliwe) na 4 głosy, 1619, wyd. nowe SWNR XVII, 187–282
I–VIII toni, 8 utworów na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SWNR XIII, 143–227
I–VIII toni, 8 utworów na 5 głosów, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVI, 3–80
I–VIII toni, 8 utworów na 6 głosów, 1567, wyd. nowe SWNR XIII, 3–122
I toni na 4 głosy, 1576, wyd. nowe SWNR XIV, 75
I toni na 5 głosów, rkp. z 1584–85, wyd. nowe SWNR XVI, 92
I toni na 5 głosów, rkp. z 1567, wyd. nowe SWNR XVI, 108
I toni na 5 głosów, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVI, 259
II toni na 5 głosów, rkp. z 1576, wyd. nowe SWNR XV, 10
II toni na 6 głosów, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVII, 76
IV toni na 5 głosów, 1619, wyd. nowe SWNR XVII, 48
IV toni na 5 głosów, rkp. z 1576, wyd. nowe SWNR XV, 16
IV toni na 8 głosów, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XV, 138
V toni na 6 głosów, 1619, wyd. nowe SWNR XVII, 14
VI toni na 5 głosów, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XV, 24
VI toni na 5 głosów, rkp. z 1582–83, wyd. nowe SWNR XV, 30
VI toni (autorstwo wątpliwe) na 5 głosów, rkp. z 1576, wyd. nowe SWNR XV, 201
VI toni na 6 głosów, 1576, wyd. nowe SWNR XV, 212
VI toni na 8 głosów, 1576, wyd. nowe SWNR XIV, 94
VII toni na 5 głosów, rkp. z 1576, wyd. nowe SWNR XV, 35
VII toni „Perpulchrum” na 7 głosów, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XVI, 204
VII toni na 8 głosów, 1576, wyd. nowe SWNR XIV, 112
VII toni na 8 głosów, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XV, 152
VII toni na 10 głosów, rkp. z ok. 1600, wyd. nowe SWNR XVII, 150
VIII toni na 5 głosów, rkp. z 1576, wyd. nowe SWNR XV, 40
VIII toni na 6 głosów, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XV, 126
VIII toni na 8 głosów, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XV, 166
VIII toni na 8 głosów, 1619, wyd. nowe SWNR XVII, 31
Alma real na 5 głosów (VIII toni), model – C. de Rore, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XVI, 163
Amor ecco colei na 6 głosów (VII toni), 1587, wyd. nowe SWNR XIV, 231
Ancor che col partire na 5 głosów (IV toni), model – C. de Rore, 1576, wyd. nowe SWNR XIV, 82
Aria di un sonetto na 5 głosów (VIII toni), model – Aria di Ruggiero D. Ortiza (?), 1587, wyd. nowe SWNR XIV, 256
Aurora lucis rutilat na 10 głosów (VIII toni), model – kompozytor, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR XVII, 124, wyd. nowe LL VII, 11
Beau le cristal na 4 głosy (VI toni), model – kompozytor, rkp. z 1584–85, wyd. nowe SWNR XVI, 230
Benedicta es Regina caelorum na 6 głosów (VIII toni), model – J. des Prés, rkp. z 1582–83, wyd. nowe SWNR XV, 228
Dalle belle contrade na 5 głosów (VI toni), model – C. de Rore, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XVI, 120
Dessus le marché d’Arras na 6 głosów (I toni), model – kompozytor, 1587, wyd. nowe SWNR XIV, 158
Deus, in adiutorium na 6 głosów (peregrini toni), model – kompozytor, 1587, wyd. nowe SWNR XIV, 189
D’ogni gratia e d’amor na 6 głosów (VII toni), model – A. Striggio, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XVI, 188
Ecco ch’io lasso il core na 6 głosów (II toni), model – A. Striggio, 1587, wyd. nowe SWNR XIV, 201
Erano capei d’oro na 5 głosów (VII toni), model – G.M. Nanino, 1619, wyd. nowe SWNR XVII, 64
Hélas faisans merci na 5 głosów (VII toni), model – kompozytor, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XV, 95
Il est jour na 4 głosy (II toni), model – C. de Sermisy, 1587, wyd. nowe SWNR XIV, 133
Las, je n’iray plus na 5 głosów (II toni), model – kompozytor, rkp. z 1578, wyd. nowe SWNR XV, 46
Mais qui pourroit na 6 głosów (II toni), model – kompozytor, 1587, wyd. nowe SWNR XIV, 275
Margot labouréz les vignes na 4 głosy (VII toni), model – kompozytor, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XVI, 154
Memor esto na 6 głosów (II toni), model – kompozytor, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR XVII, 107
Mort et fortune na 5 głosów (III toni), model – N. Gombert, 1587, wyd. nowe SWNR XIV, 263
O che vezzosa aurora na 6 głosów (II toni), model – O. Vecchi, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XVI, 175
Omnis enim homo na 6 głosów (I toni), model – kompozytor, 1587, wyd. nowe SWNR XIV, 216
Omnis homo primum bonum vinum ponit na 6 głosów, (V toni), model – J. de Wert, rkp. z 1583, wyd. nowe SWNR XV, 181
O s’io potessi na 4 głosy (II toni), model – J. de Berchem, rkp. z 1576, wyd. nowe SWNR XV, 3
Pange lingua gloriosa na 4 głosy (VII toni), model – melodia chorałowa, rkp. z 1584–85, wyd. nowe SWNR XVI, 241
Praeter rerum seriem na 6 głosów (II toni), model – J. des Prés, rkp. z 1582–83, wyd. nowe SWNR XV, 248
Quando lieta sperai na 6 głosów (IV toni), model – C. de Rore, 1587, wyd. nowe SWNR XIV, 243
Quanti in mille anni na 6 głosów (II toni), model – Nollet, 1587, wyd. nowe SWNR XIV, 141
Recordare Jesu pie na 6 głosów (VII toni), model – kompozytor, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVI, 134
Sio credessi per morte na 4 głosy (III toni), model – A. de Reulx, rkp. z 1584–85, wyd. nowe SWNR XVI, 221
S’io esca vivo na 6 głosów (VII toni), model – kompozytor, rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR XV, 108
Si par souhait na 4 głosy (I toni), model – kompozytor, 1587, wyd. nowe SWNR XIV, 126
Si vous estes m’amie na 6 głosów (VI toni), model – kompozytor, 1619, wyd. nowe SWNR XVII, 94
Susanne un jour na 6 głosów (I toni), model – kompozytor i D. Lupi, 1587, wyd. nowe SWNR XIV, 174
Tant vous allez doux na 6 głosów (VI toni), model – Abran lub Ebran, rkp. z 1578, wyd. nowe SWNR XV, 74
Ultimi miei sospiri na 6 głosów (II toni), model – Ph. Verdelot, rkp. z 1578, wyd. nowe SWNR XV, 58
Vergine bella na 5 głosów (I toni), model – C. de Rore, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVI, 108
Vola vola pensier na 5 głosów (VIII toni), model – anonim, duet z tow. Lutni, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XVII, 3
Vous perdez temps na 5 głosów (VII toni), model – C. de Sermisy, rkp. z 1584–85, wyd. nowe SWNR XVI, 267
Nunc dimittis (kantyk Symeona):
IV toni na 4 głosy, rkp. z 1565, wyd. nowe SWNR XXIV, 3
IV toni na 5 głosów, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR XXIV, 54
V toni na 4 głosy, rkp. z 1570, wyd. nowe SWNR XXIV, 24
VI toni (autorstwo wątpliwe) na 8 głosów, rkp. z 1585, wyd. nowe SWNR XXIV
VII toni na 4 głosy, rkp. z 1565, wyd. nowe SWNR XXIV, 11
VIII toni na 4 głosy, rkp. z 1565, wyd. nowe SWNR XXIV, 17
Come havran fin na 4 głosy, model – C. de Rore, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR XXIV, 37
Heu mihi, Domine na 5 głosów, model – kompozytor, rkp. z l592, wyd. nowe SWNR XXIV, 59
Il magnanimo Pietro na 7 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR XXIV, 29
Io son si stanco na 5 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR XXIV, 76
Oculi mei semper ad Dominum na 6 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR XXIV, 83
S’el mio sempreper voi na 4 głosy, model – C. de Rore, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR XXIV, 46
Susanne un jour (autorstwo wątpliwe) na 5 głosów, model – kompozytor i D. Lupi, rkp. z 1565, wyd. nowe SWNR XXIV, 94
Un dubbio verno na 5 głosów, model – kompozytor, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR XXIV, 68
psalmy cykliczne:
Beatus vir qui timet Dominum, 2–5 głosów, 12 cz., psalm 112 (111), wyd. nowe SW III, 50, wyd. nowe RRMR CV
In exitu Israel na 4 głosy, 15 cz., psalm 114 (113), rkp. z 1576, wyd. nowe SWNR XVIII, 138
Inne utwory cykliczne:
lamentacje:
Lamentationes Hieremiae na 4 głosy, 9 cz., rkp. z 1588, wyd. nowe LL V, 4
Lamentationes Hieremiae na 5 głosów, 9 cz., 1585, wyd. nowe LL I, 4
lekcje:
Lectiones matutinae de nativitate Christi na 4 głosy, 3 cz., 1565, wyd. nowe SWNR XIX, 137
Lectiones sacrae novem ex libris Hiob na 4 głosy, 9 cz., 1582, wyd. nowe SWNR XIX, 101, wyd. nowe RRMR XV
Sacrae Lectiones expropheta Iob (w druku Wenecja 1565 tytuł: Sacrae lectiones novem, ex propheta Job (…) in officiis defunctorum cantari solitae, w druku Paryż 1565 tytuł: Novem quiritationes divi Job …) na 4 głosy, 9 cz., rkp. z 1558–60, wyd. nowe Die Klagen des Hiob, wyd. H J. Therstappen, Berlin 1948, wyd. nowe SWNR XIX, 3, wyd. nowe RRMR XV
litanie:
De BMV na 9 głosów, rkp. z 1584–85, wyd. nowe SWNR XXV, 67
De BMV (autorstwo wątpliwe) na 10 głosów, rkp. z ok. 1580, wyd. nowe SWNR XXV, 98
De gloriosissima Dei genitrice na 4 głosy, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR XXV, 3
2 De gloriosissima Dei genitrice na 5 głosów, 1596, wyd. nowe SWNR XXV, 11, 16
2 De gloriosissima Deigenitrice na 5 głosów, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR XXV, 20, 23
De gloriosissima Dei genitrice na 5 głosów, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR XXV, 28
De gloriosissima Dei genitrice na 6 głosów, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR XXV, 32
De gloriosissima Dei genitrice na 8 głosów, 1596, wyd. nowe SWNR XXV, 37
De gloriosissima Dei genitrice na 9 głosów, 1596, wyd. nowe SWNR XXV, 74
De nomine Iesu na 5 głosów, rkp. z 1592, wyd. nowe SWNR XXV
De omnibus sanctis na 4 głosy, 1596, wyd. nowe SWNR XXV, 121
De omnibus sanctis na 5 głosów, 1596, wyd. nowe SWNR XXV, 127
De omnibus sanctis na 7 głosów, 1596, wyd. nowe SWNR XXV, 134
pasje:
Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Matthaeum na 2, 3 na 5 głosów (41 cz.: wypowiedzi osób, z wyjątkiem Jezusa, 2–3 głosy, turba 5 głosów), 1575, wyd. nowe SWNR II, 3
Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Marcum na 2–4 głosy (14 cz., turba), rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR II, 27
Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Lucam na 2–4 głosy (14 cz., turba), rkp. z 1582, wyd. nowe SWNR II, 37
Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Johannem na 2, 3, 5 głosów (autorstwo wątpliwe, 29 cz.: wypowiedzi osób, z wyjątkiem Jezusa, 2–3 głosy, turba 5 głosów), rkp. z 1580, wyd. nowe SWNR II, 47
Do tekstów w językach narodowych
Madrygały[4] i inne utwory do tekstów włoskich:
A che tenderm’ amor na 4 głosy, 1570, wyd. nowe SW VIII, 59
Ad altre le voi dare canzona na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 77
Al dolce suon na 5 głosów, tekst A. Minturno 1569, wyd. nowe SWNR Ia, 25, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
Al gran Guglielmo nostro na 5 głosów, tekst kompozytor (?), 1584, wyd. nowe SWNR I, 147
Allala la pia calia moreska na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 104
Alma cortese na 5 głosów, cz. 2: Ch’ udirai, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 12
Alma real dignissima d’impero na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW VIII, 44
Amor che ved’ ogni pensier na 5 głosów, cz. 2: Ben veggio di lontano, tekst F. Petrarka, 1563, wyd. nowe SW i SWr IV, 48
Amor mi strugge ’l cor na 5 głosów, cz. 2: Ben veggio, tekst F. Petrarka, 1563, wyd. nowe SW i SWr IV, 26
Appariran per me le stell’ in cielo na 4 głosy, 1560, wyd. nowe SW VIII, 27
Ardo, si, ma non t’amo na 5 głosów (2 wersje), tekst T. Tasso 1585, wyd. nowe SW VIII, 144, 147
Arse la fiamma e consumo na 4 głosy, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 83
A voi Guglielmo invitto na 5 głosów, tekst kompozytor (?), 1584, wyd. nowe SWNR I, 143
Bella guerriera mia na 5 głosów, cz. 2: Ma se con l’opr’, tekst P. Bembo, 1563, wyd. nowe SW i SWr IV, 38
Ben convenne madonna na 5 głosów, cz. 2: Solo n’andrò, tekst G. Manrique, 1569, wyd. nowe SWNR Ia, 17
Ben mi credea passar mio tempo na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 67
Ben sono i premi tuoi na 6 głosów, cz. 2: Poi ehe si grand, tekst G. Fiamma 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 137
Ben veggio di lontan’ na 4 głosy, tekst F. Petrarka, 1562, wyd. nowe SW VIII, 37
Bianca neve è il bel colio na 4 głosy, tekst L. Ariosto, 1573, wyd. nowe SW VIII, 78
Buon hora prende (zach. cantus) na 4 głosy, 1567, wyd. nowe SWNR Ia, 41
Candid’ albor del ciel na 5 głosów, 1557, wyd. nowe SW i SWr II, 144
Canta Giorgia, canta moreska na 6 głosów, 1581, wyd. nowe SW X, 125
Cantai hor piango na 5 głosów, cz. 2: Tengan dunque, sł. F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 1
Canzon la doglia na 4 głosy, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 90
Canzon se l’esser meco na 4 głosy, tekst F. Petrarka, 1584, wyd. nowe SWNR I, 131
Cathalina apra finestra na 6 głosów, cz. 2: Andar a valezza, moreska, 1581, wyd. nowe SW X, 112
Che fai alma na 7 głosów, tekst F. Petrarka, 1569, wyd. nowe SW X, 23
Che fai, che pensi na 5 głosów, cz. 2: Deh non rinovellar, tekst F. Petrarka, 1567, wyd. nowe SW IV, 90, wyd. nowe SWr IV, 96
Che giova posseder na 5 głosów, tekst P. Bembo, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 110
Che piu d’un giorno na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1576, wyd. nowe SWNR I, 140
Chi chilichi moreska na 3 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 120
Chi e fermato na 4 głosy, tekst F. Petrarka, 1584, wyd. nowe SW VI, 82
Chi no’l sà di ch’io vivo na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1576, wyd. nowe SW VIII, 123
Chi non sa come spira na 5 głosów, cz. 2: Ma quel ch’una, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 113
Come la cera al foco na 6 głosów, tekst G. Fiamma, 1585, wyd. nowe SW i SWr VI, 66
Corne la notte ogni fiamella na 5 głosów, tekst L. Ariosto, 1584, wyd. nowe SWNR I, 136
Come l’candido pie (zach. cantus, alt) na 5 głosów, cz. 2: E con l’andar, 1577, wyd. nowe SWNR Ia, 45, 47
Come lume di notte na 4 głosy, tekst F. Petrarka, 1584, wyd. nowe SWNR I, 134
Come pianta na 4 głosy, cz. 2: Perche quai peregrin, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 87
Come va ’l mondo na 5 głosów, cz. 2: Ma ’l cieco amor, tekst F. Petrarka, 1567, wyd. nowe SW IV, 101
Con lei fuss’io na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 63
Cosi cor mio vogliate na 4 głosy, tekst L. Ariosto, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 80
Crudel acerba inesorabil morte na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 44
Dappoi ehe sott’ il ciel na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1584, wyd. nowe SWNR I, 172
Deh hor foss’io co’l vago na 4 głosy, tekst F. Petrarka, 1558, wyd. nowe SW VIII, 26
Deh lascia anima homai na 4 głosy, tekst G. Fiamma, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 85
De hperche voglio anco na 5 głosów, cz. 2: Dunque fia ver, tekst L. Ariosto, 1584, wyd. nowe SWNR I, 183
Deh sol ehe sei si chiaro na 4 głosy, 1570, wyd. nowe SW VIII, 61
Del auro crin de la Tassinia bella na 5 głosów, cz. 2: Con le stell’, 1570, wyd. nowe SW VIII, 112
De l’eterne tue sante na 5 głosów, cz. 2: Per questa, tekst G. Fiamma 1585, wyd. nowe SW i SWr VI, 1
Del freddo Reno na 4 głosy, cz. 2: Ch’il credera, cz. 3: Rotava ed e pur ver, cz. 4: Si fe cristallo, cz. 5: Et io quai, cz. 6: Hor su la nuda terra, 1555, wyd. nowe SW VIII, 3
Dicesi che la morte na 5 głosów, tekst A. Marsi, 1563, wyd. nowe SW i SWr IV, 22
Di pensier in pensier na 6 głosów, tekst F. Petrarka, 1579, wyd. nowe SW X, 3
Di persona era tanto ben formata na 4 głosy, tekst L. Ariosto, 1573, wyd. nowe SW VIII, 72
Di qua di là na 5 głosów, tekst L. Ariosto, 1584, wyd. nowe SWNR I, 176
Ditemi, vita mia na 7 głosów, 1584, wyd. nowe SW X, 30
Di terrena armonia na 5 głosów, cz. 2: Signor le colpe mie, cz. 3: Padre rivolgi, cz. 4: Stanco di lagrimar, cz. 5: Voi che di prave, cz. 6: Fugga, tekst F. Beccuti, 1584, wyd. nowe SWNR I, 179
Ecco chepur vi lasso na 5 głosów, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 92
Ecco la nimph’ebraica chiamata, canzona na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 76, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
Evro gentil se d’amoroso ardore na 5 głosów, cz. 2: Et in sembiante, villanella, tekst G.B. d’Azzia, 1557, wyd. nowe SW II, 121, wyd. nowe SWr II, 124
Fiera stella s’el ciel ha forza na 5 głosów, cz. 2: Ma tu prendi, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 50
Gia mi fu co’l desir na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 14
Guarda ’l mio stat’ na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 6
Hai Lucia buona cosa, moreska na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 86
Hor ch’a l’albergo de monton na 6 głosów, tekst G. Fiamma, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 105
Hor che la nuova e vaga primavera na 10 głosów, 1575, wyd. nowe SW X, 43
Hor qui son lasso na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 22
Hor vi riconfortate na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1585, wyd. nowe SW i SWr VI, 26
Hor vi riconfortate na 6 głosów, tekst F. Petrarka, 1584, wyd. nowe SW X, 14
Il grave de Peta na 6 głosów, cz. 2: Alma, tu che ’l furor, tekst G. Fiamma, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 126
Il tempo passa e l’hore na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1567, wyd. nowe SW i SWr IV, 92
In dubbio di mio stato na 4 głosy, tekst F. Petrarka, 1560, wyd. nowe SW VIII, 35
In dubbio di mio stato na 4 głosy, tekst F. Petrarka, 1562, wyd. nowe SW VIII, 42
In qual parte del ciel na 5 głosów, cz. 2: Per divina bellezza, tekst F. Petrarka, 1557, wyd. nowe SW II, 134, wyd. nowe SWr II, 139
Io che l’eta piu verde na 5 głosów, cz. 2: Ma conven, tekst G. Fiamma, 1585, wyd. nowe SW i SWr VI, 6
Io ho piu tempo na 5 głosów, cz. 2: Almen nel suo fuggir, 1575, wyd. nowe SW VIII, 117
Io non sapea di tal vista na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1585, wyd. nowe SW i SWr VI, 33
Io son si stanco sotto il fascio antico na 5 głosów, cz. 2: Ma la sua voce, tekst F. Petrarka, 1585, wyd. nowe SW i SWr VI, 45
Io son si stanco sotto il grave peso na 5 głosów, cz. 2: Hora per far, tekst G. Guidiccioni, 1557, wyd. nowe SW II, 139, wyd. nowe SWr II, 134
Io ti vorria contar, canzona na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 85
Io vo piangendo na 5 głosów, cz. 2: Si che s’io vissi, tekst F. Petrarka, 1567, wyd. nowe SW i SWr IV, 116
La cortesia voi donne predicate, villanella na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW X, 66, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
Lagrime di San Pietro na 7 głosów, 21 części: Il magnanimo Pietro, Ma gli archi, Tre volte haveva, Qual a l’incontro, Giovane donna, Cosi talhor, Ogni occhio del signor, Nessun fedel trovai, Chi ad una ad una, Come falda di neve, E non fu il planto suo, Quel volto, Veduto il miser, E vago d’incontrar, Vattene vita va, O vita troppo rea, A quanti gia felici, Non trovava mia fe, Questo opre e piu, Negando il mio signor, tekst L. Tansillo, 1595, Orlando di Lasso. Lagrime di San Pietro, wyd. H.J. Therstappen, wyd. nowe Chw t. 34, 37, 41, wyd. nowe Wolfenbüttel 1935, 1935, 1946, wyd. nowe SWNR XX, 3, Vide homo, quaepro te apatior (motet), wyd. nowe SW XIX, 82
L’alto signor, dinanzi a cui na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1563, wyd. nowe SW i SWr IV, 3
L’altr’hier sul mezzo giorno na 5 głosów, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 79
La non vol esser piu mia, canzonetta na 5 głosów, 1584, wyd. nowe SWNR I, 152
La notte che segui l’horribil na 5 głosów, cz. 2: Riconosci, cz. 3: Come non conosch’io, tekst F. Petrarka, 1561, wyd. nowe SW VIII, 88
Lasso, ch’il crederia (zach. cantus) na 4 głosy, 1567, wyd. nowe SWNR Ia, 42
La ver’ i’aurora na 5 głosów, cz. 2: Temprar potess’io, cz. 3: Quante lagrime, cz. 4: Huomini e Dei, cz. 5: Al’ ultimo bisogno, cz. 6: Ridon hor, tekst F. Petrarka, 1567, wyd. nowe SW i SWr VI, 65
La vita fugge na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1563, wyd. nowe SW i SWr IV, 44
Le voglie e l’opre mie na 5 głosów, cz. 2: Non fu colle, tekst G. Fiamma, 1585, wyd. nowe SW i SWr VI, 17
Lucia, celu hai biscamia, moreska na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 97
Madonna mia, pieta, villanella na 3 głosy, 1555, wyd. nowe SWX, 61, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
Madonna sa l’amor na 5 głosów, 1576, wyd. nowe SWNR I, 156
Malvaggio horrido gelo na 4 głosy, 1570, wyd. nowe SW VIII, 63
Matona mia cara, villanella tedesca na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 93
Mentre che ’l cor na 5 głosów, cz. 2: Quel fuoco, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 27
Mentre fioriv’ amor na 5 głosów, cz. 2: Cosi aspettando, 1557, wyd. nowe SW i SWr II, 111
Mia benigna fortun’ na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 37
Mi me chiamare, canzona padoana na 5 głosów, 1581, wyd. nowe SW X, 108
Misera che faro na 5 głosów, 1576, wyd. nowe SW VIII, 129
Miser qui speme in cose mortal pone na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1567, wyd. nowe SW i SWr IV, 90
Mostran le braccia sue na 4 głosy, tekst L. Ariosto, 1573, wyd. nowe SW VIII, 81
Nessun visse giamai na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1584, wyd. nowe SW VIII, 137
No giorno t’haggio havere, villanella na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW X, 65, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
Non ha tante na 3, 5 i 6 głosów, cz. 2: In sonno eterno, cz. 3: Secchi vedransi, cz. 4: Lo vo fuggendo, cz. 5: Deh che fuss’io, cz. 6: Ma saro spento, 1563, wyd. nowe SW i SWr IV, 6
Non s’incolpi ’l desire na 5 głosów, 1563, wyd. nowe SW i SWr IV, 53
Non vi vieto per questo na 4 głosy, 1560, wyd. nowe SW VIII, 29
O bella fusa, canzona na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 89, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
O belta rara na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SW i SWr IV, 82
Occhi, piangete na 4 głosy, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW VIII, 19
O d’amarissime onde na 5 głosów, 1561, wyd. nowe SW VIII, 97
O dolci parolette na 5 głosów, tekst L. Cassola, 1564, wyd. nowe SW VIII, 107
O fugace dolcezza na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1584, wyd. nowe SW VI, 127
Ogni giorno m’han ditt’, canzona na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 91, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
O invidia nemica na 5 głosów, cz. 2: Ne pero, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 39
O la! O che bon echo, dialog na 8 głosów, 1581, wyd. nowe SW X, 140
O Lucia, miau, moreska na 3 głosy, 1560, wyd. nowe SW X, 70
O Lucia, susa da lietta (2. cz. moreski O Lucia, miau) na 3 głosy, 1565, wyd. nowe SW X, 71
O occhi manza mia, villanella na 4 głosy, 1557, wyd. nowe SW X, 103, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
Ornando come suole na 6 głosów, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 154
O tempo, o ciel na 5 głosów, cz. 2: E sarebbe hora, tekst F. Petrarka, 1585, wyd. nowe SW i SWr VI, 11
Ove condott’il mio amoroso stile na 4 głosy, cz. 2: O noiosa mia vita, 1562, wyd. nowe SW VIII, 38
Ove d’altra montagn’ombra tocchi na 4 głosy, 1567, wyd. nowe SWNR Ia, 36
Ove le luci giro na 5 głosów, 1576, wyd. nowe SWNR I, 163
Ove sei vita mia na 5 głosów, cz. 2: Come sei stat’, o ciel, 1561, wyd. nowe SW VIII, 102
Par ch’hai lasciato, canzona na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 82, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
Passan vostri trionfi na 10 głosów, tekst F. Petrarka, 1584, wyd. nowe SWX, 53
Pensier dicea che’l cor na 5 głosów, tekst L. Ariosto, 1569, wyd. nowe SW VI, 123, wyd. nowe SWNR Ia, 30
Per aspro mar di notte na 4 głosy, cz. 2: Non hanno tante, cz. 3: Errai scorrendo, cz. 4: Ma quel gran re, cz. 5: Cosi quel che m’avanza, cz. 6: O voi gia stanchi, tekst G. Fiamma, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 70
Perché sempre nemica mia na 5 głosów, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 83
Perch’io veggio na 4 głosy, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW VIII, 23
Perpianto la mia carne na 4 głosy, tekst G. Sannazaro, 1555, wyd. nowe SW VIII, 13
Pien d’un vago pensier na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 75
Piu volte un bel desio na 6 głosów, cz. 2: Hor a cantar, tekst G. Fiamma, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 132
Poi che ’l camin me chiuso na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 25
Poi che ’l iniquo efero mio destino na 5 głosów, cz. 2: Diviso m’ha, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 32
Poi che ’l mio largo pianto na 4 głosy, tekst F. Petrarka, 1583, wyd. nowe SW VIII, 84
Ponfren’ al gran dolor na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW II, 46
Prendi l’aurata lira na 6 głosów, tekst G. Fiamma, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 158
Qual nemica fortuna na 5–6 głosów, cz. 2: Lasso che, cz. 3: Sol’ io quanto, cz. 4: Tal hor dico, cz. 5: Talhor parmi la luce, cz. 6: Re di gli altri, 1567, wyd. nowe SW i SWr IV, 124
Quand’han piu (zach. cantus), canzonetta na 3 głosy, 1588, wyd. nowe SWNR Ia, 49
Quando fia mai quel giorno na 4 głosy, 1570, wyd. nowe SW VIII, 65
Quando il giorno da l’onde na 5 głosów, cz. 2: Non hebbe, cz. 3: Hor come i rai, cz. 4: Parmi che sempre sian’, cz. 5: Il mondo muta, cz. 6: Poggi, valli, tekst G. Fiamma, 1585, wyd. nowe SW i SWr VI, 50
Quando io penso al fuggir na 5 głosów, cz. 2: Vedi gli dico, 1585, wyd. nowe SW i SWr VI, 39
Quando la sera scaccia na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 35
Quando ’l voler na 5 głosów, cz. 2: Onde corne colui, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 17
Quant’ invidia ti porto avara terra na 5 głosów, cz. 2: Quant’ invidia, tekst F. Petrarka, 1563, wyd. nowe SW i SWr IV, 18
Quant’ invidia vi port’ aure na 5 głosów, cz. 2: Et mentre, tekst C. Besalio, 1563, wyd. nowe SW i SWr IV, 32
Quanto il mio duol, 1560, wyd. nowe SW VIII, 31
Quel chiaro sol na 5 głosów, cz. 2: Che se la vers’, 1557, wyd. nowe SW i SWr II, 116
Quel rossignuol che si soave piagne na 5 głosów, cz. 2: O che lieve è ingannar, tekst F. Petrarka, 1567, wyd. nowe SW i SWr IV, 85
Queste non son piu lagrime na 4 głosy, tekst L. Ariosto, 1555, wyd. nowe SW VIII, 15
Questi ch’inditio fan na 5 głosów, tekst L. Ariosto, 1557, wyd. nowe SW i SWr II, 132
Questi son lasso de la mia spem’ na 5 głosów, 1563, wyd. nowe SW i SWr IV 28
Saccio ’na cosa, canzona na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 8, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
Scorgo tant’altro il lume na 5 głosów, tekst L. Tansillo, 1563, wyd. nowe SW i SWr IV, 57
Se ben l’empia mia sorte na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW VIII 17
Se ben non veggion gl’occhi na 4 głosy, 1570, wyd. nowe SW VIII, 67
Seguigia le speranze na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1584, wyd. nowe SW VIII, 141
Se si alto pon gir mie stanche rime na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1563, wyd. nowe SW i SWr IV, 59
Si corne al chiaro giorno na 4 głosy, cz. 2: O sempre vaghe piu, cz. 3: Tal ch’io possa, cz. 4: Al’hor nel propri’oggetto, cz. 5: Gia senz’affan’ in piu sicura vita, cz. 6: Altri non vedra, 1566, wyd. nowe SW VIII, 46
Si com’ i fiori na 5 głosów, 1570, wyd. nowe SWNR I, 168
Signor da l’alto trono na 5 głosów, 1534, wyd. nowe SWNR I, 150
Signor se la tua grazia na 5 głosów, cz. 2: Queste contrarie tempre, tekst L. Tansillo, 1567, wyd. nowe SW i SWr IV, 106
Silen di rose ha ’l volto na 6 głosów, tekst C. Camilli, 1594, wyd. nowe SW X, 18
S’io esca vivo na 6 głosów, tekst F. Petrarka, 1579, wyd. nowe SW X, 9
S’io fusse ciaul, canzona na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 92, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
S’io tal’hor muovo gli occhi na 5 głosów, cz. 2: Al’hor lasso, tekst F. Ronconi 1555, wyd. nowe SW II, 58
S’io ti vedess’una sol volt’ilgiorno, villanella na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 102, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
S’io ve dico, canzona na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 75, wyd. RRMR LXXXII–LXXXIII
Soleasi nel mio cor na 5 głosów, cz. 2: Que piangon, tekst F. Petrarka, 1576, wyd. nowe SW VIII, 131
Sol’ e pensoso na 5 głosów, cz. 2: Si ch’io mi credo, tekst F. Petrarka, 1555, wyd. nowe SW i SWr II, 71
Sotto duo negri e sottilissimi archi na 4 głosy, tekst L. Ariosto, 1573, wyd. nowe SW VIII, 74
Sotto quel sta na 4 głosy, tekst L. Ariosto, 1573, wyd. nowe SW VIII, 76
Spent’ e d’amor na 5 głosów, cz. 2: Ma che morta, tekst A. Minturno, 1569, wyd. nowe SWNR, dod. I, 9
Spesso in poveri alberghi na 4 głosy, tekst L. Ariosto, 1573, wyd. nowe SW VIII, 83
Standomi un giorno na 5 głosów, cz. 2: Indi per alto, cz. 3: In un boschetto, cz. 4: Chiara fontana, cz. 5: Una strania fenice, cz. 6: All fin vidd’io, tekst F. Petrarka, 1557, wyd. nowe SW II, 89
Sto core mio se fosse di diamante, villanella na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW X, 69, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
S’una fede amorosa, dialog na 8 głosów, tekst F. Petrarka, 1573, wyd. nowe SW X, 36
Tanto e quel bene eterno amor na 6 głosów, cz. 2: E puro bene, tekst G. Fiamma, 1587, wyd. nowe SW VI, 149
Tra verdi rami na 6 głosów, cz. 2: Questo e disceso, 1587, wyd. nowe SW VI, 160
Tu sai, madonna mia, villanella na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW X, 63, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
Tu traditora, villanella na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW X, 68, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
Tutto ’l di piango na 5 głosów, cz. 2: Lasso che pur, tekst F. Petrarka, 1567, wyd. nowe SW i SWr IV, 122
Tutto lo di mi dici, canzona na 4 głosy, 1581, wyd. nowe SW X, 79, wyd. nowe RRMR LXXXII–LXXXIII
Tutto lo di mi dici, dialog na 8 głosów, 1581, wyd. nowe SW X, 130
Un dubbio verno na 4 głosy, tekst F. Petrarka, 1585, wyd. nowe SW i SWr VI, 23
Valle profonda na 10 głosów, 1584, wyd. nowe SWX, 50
Vatene lieta homai coppia d’amici na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW VIII, 121
Vedi l’Aurora na 5 głosów, tekst F. Petrarka, 1584, wyd. nowe SW VI, 120
Veggio se al vero apre ragion na 6 głosów, cz. 2: Al’hor mi desto, tekst G. Fiamma, 1587, wyd. nowe SW i SWr VI, 143
Vieni dolc’ hymeneo na 4 głosy, cz. 2: Indi gl’acuti strali, 1570, wyd. nowe SW VIII, 69
Vivo sol di speranza na 4 głosy, tekst F. Petrarka, 1560, wyd. nowe SW VIII, 33
Voi ch’ascoltate in rime na 5 głosów, cz. 2: Ma ben veggi’hor, tekst F. Petrarka, 1567, wyd. nowe SW i SWr IV, 111
Voi volete ch’io muoia (zach. cantus, alt) na 5 głosów, 1577, wyd. nowe SWNR Ia, 43
Volgi, cor mio, la tua speranza na 5 głosów, cz. 2: Ed a noi restare, tekst F. Spira, 1557, wyd. nowe SW i SWr II, 127
Vostro fui, vostro son na 5 głosów, tekst B. Tasso, 1557, wyd. nowe SW i SWr II, 114
V’son gl’ingegni na 5 głosów, cz. 2: Ahi che la forza, tekst G. Fiamma, 1585, wyd. nowe SW i SWr VI, 30
Zanni! Piasi patro, dialog na 8 głosów, 1581, wyd. nowe SW X, 135
Chansons[5]:
A ce matin (L’avare veut avoir) na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 28, wyd. nowe Ch XI, 1
Amour, donne–moy pays na 5 głosów, cz. 2: Que dois-je faire, tekst P. Ronsard, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 75, wyd. nowe Ch XI, 5
Amour ne veult user na 5 głosów, tekst autorstwo wątpliwe, 1570
Ardant amour na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 25, wyd. nowe Ch XI, 15
Ardant amour na 5 głosów, 1560, wyd. nowe SW i SWr XIV, 84, wyd. nowe Ch XI, 20
A toy je crie na 5 głosów, zob. Ich rieffzu dir, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 118, wyd. nowe Ch XI, 27
Au feu, venez-moy (Au feu las) na 5 głosów, cz. 2: A l’eau jettes-toy (A l’eau de grace vistement), tekst M. de Saint-Gelais, 1564, wyd. nowe SW i SWr XIV, 92, wyd. nowe Ch XI, 32
Au temps jadis na 5 głosów, 1560, wyd. nowe SW i SWr XIV, 100, wyd. nowe Ch XI, 44
Avec le jour commence la journée na 4 głosy, tekst G. du Faut de Pibrac, 1581, wyd. nowe SWr XVI, dod. II, 180, wyd. nowe Ch XI, 52
Avecques vous mon amour na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW i SWr XII, 37, wyd. nowe Ch XI, 54
Beau le cristal na 4 głosy, 1576, wyd. nowe SW i SWr XII, 94, wyd. nowe Ch XI, 57
Bon jour et puis quelles nouvelles (Bon coeur amis) na 5 głosów, cz. 2: Mais si vous cueilles, tekst C. Marot, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 53, wyd. nowe Ch XI, 60
Bon jour mon coeur (Christ est mon Dieu) na 4 głosy, tekst P. Ronsard, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 100, wyd. nowe Chw XI, 68
Ce faux amour (Ce faux Satan) na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 103, wyd. nowe Ch XI, 70
Celebrons sans cesse, kanon na 4 głosy, 1576, wyd. nowe SW XVI, 102, wyd. nowe SWr XVI, 162, wyd. nowe Ch XIV, dod. I, 164
Ce que tu peux na 4 głosy, tekst G. du Faut de Pibrac, 1581, wyd. nowe SWr XVI, dod. II, 181, wyd. nowe Ch XI, 74
C’estoit en ton jeune age na 5 głosów, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 123, wyd. nowe Ch XI, 76
Chanter, je veux la gente (Chanter je veux l’heur de l’ame) na 5 głosów, 1569, wyd. nowe SW i SWr XIV, 50, wyd. nowe Ch XI, 80
Comme la tourterelle (De l’eternelle liesse) na 5 głosów, cz. 2: Ou t’attend ta maistresse, 1565, wyd. nowe SW i SWr XIV, 120, wyd. nowe Ch XI, 87
Comme un qui prend (Que malheureuse est la troupe) na 5 głosów, tekst P. Ronsard, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 3, wyd. nowe Ch XI, 95
Croire leger (zach. cantus, tenor, bas) na 4 głosy, tekst G. du Faut de Pibrac, 1581, wyd. nowe SWr XVI, dod. II, 187, wyd. nowe Ch XIV, dod. II, 170
D’amours me va (Le monde va tout à rebours) na 5 głosów, tekst C. Marot, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 58, wyd. nowe Ch XI, 100
De plusieurs choses na 5 głosów, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 72, wyd. nowe Ch XI, 105
Dessus le marché d’Arras na 6 głosów, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 152, wyd. nowe Ch XI, 110
De tout mon coeur na 5 głosów, tekst G. Crétin, 1564, wyd. nowe SW i SWr XIV, 33, wyd. nowe Ch XI, 119
De vous servir na 4 głosy, 1570, wyd. nowe SW i SWr XII, 69, wyd. nowe Ch XI, 126
Dis-moy mon coeur, dialog na 8 głosów, 1573, wyd. nowe SW i SWr XIV, 150, wyd. nowe Ch XI, 128
Dix ennemies (Mes vains desirs) na 5 głosów, cz. 2: Et me prenant, 1576, wyd. nowe SW i SWr XIV, 59, wyd. nowe Ch XI, 155
Du corps absent na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 55, wyd. nowe Ch XI, 164
Du fond de ma pensée na 4 głosy, tekst C. Marot, 1564, wyd. nowe SW i SWr XVI, 159, wyd. nowe Ch XI, 167
Elle s’en va de moy (Elle périt ma chair) na 5 głosów, tekst C. Marot, 1560, wyd. nowe SW i SWr XIV, 105, wyd. nowe Ch XI, 169
En espoir vis et craincte na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW i SWr XII, 52, wyd. nowe Ch XI, 174
En m’oyant chanter na 4 głosy, tekst C. Marot, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 106, wyd. nowe Ch XI, 177
En un chasteau, madame (L’homme mortel contemplant) na 4 głosy, 1570, wyd. nowe SW i SWr XII, 14, wyd. nowe Ch XI, 180
En un lieu (En ce monde) na 4 głosy, tekst O. de Saint-Gelais, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 83, wyd. nowe Ch XI, 183
Est-il possible à moy (Est-il possible en ce monde) na 5 głosów, 1560, wyd. nowe SW i SWr XIV, 112, wyd. nowe Ch XI, 187
Et d’ou venez vous (Que devenez-vous) na 5 głosów, 1564, wyd. nowe SW i SWr XIV, 68, wyd. nowe Ch XII, 1
Fleur de quinze ans na 4 głosy, tekst C. Marot, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 43, wyd. nowe Ch XII, 7
Fuyons tous d’amour (Fuyons de vices) na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 80, wyd. nowe Ch XII, 10
Gallans qui par terre na 4 głosy, tekst F. Villon, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 111, wyd. nowe Ch XII, 12
Guerir ma douleur na 4 głosy, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 106, wyd. nowe Ch XII, 15
Hatez-vous (Haste-toi de me faire) na 4 głosy, 1567, wyd. nowe SW i SWr XII, 81, wyd. nowe Ch XII, 17
Hélas j’ai sans merci na 5 głosów, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 132, wyd. nowe Ch XII, 19
Hélas mon Dieu na 5 głosów, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 46, wyd. nowe Ch XII, 28
Hélas quel jour na 4 głosy, 1560, wyd. nowe SW i SWr XII, 47, wyd. nowe Ch XII, 36
Heureux qui met en Dieu na 4 głosy, tekst G. du Faut de Pibrac, 1581, wyd. nowe SWr XVI, dod. II, 183, wyd. nowe Ch XII, 39
Hola Caron, dialog na 8 głosów, tekst O. de Magny, 1571, wyd. nowe SW i SWrXVI, 81, wyd. nowe ChXII, 41
Il estoit une religieuse (Si j’estoi ou mon ame) na 4 głosy, 1565, wyd. nowe SW i SWr XII, 74, wyd. nowe Ch XII, 60
J’aime la pierre precieuse na 5 głosów, tekst R. Bélleau, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 121, wyd. nowe Ch XII, 63
J’attends le temps na 5 głosów, 1560, wyd. nowe SW i SWr XIV, 48, wyd. nowe Ch XII, 65
J’ay cherche la science (J’ay du ciel la science) na 4 głosy, tekst M. de Saint-Gelais, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 57, wyd. nowe Ch XII, 72
J’ay de vous voir na 4 głosy, tekst J. du Bellay, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 113, wyd. nowe Ch XII, 75
Je l’ayme bien (J’aime mon Dieu) na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW i SWr XII, 41, wyd. nowe Ch XII, 77
J’endure un tourment na 5 głosów, cz. 2: Mais a quel propos (Mais de quoi me sert), 1564, wyd. nowe SW i SWr XIV, 38, wyd. nowe Ch XII, 80
Je ne veux plus que chanter na 5 głosów, 1565, wyd. nowe SW i SWr XIV, 88, wyd. nowe Ch XII, 90
Je ne veux rien qu’un baiser (Je ne veux rien que deux mots) na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 98, wyd. nowe Ch XII, 97
J’espere et crain na 5 głosów, cz. 2: Plus que me pique, tekst P. Ronsard, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 12, wyd. nowe Ch XII, 101
Je suis quasi prest d’enrager (Je suis quasi prest de mourir) na 4 głosy, 1570, wyd. nowe SW i SWr XII, 54, wyd. nowe Ch XII, 115
Je vous donne en conscience na 5 głosów, tekst C. Marot, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 70, wyd. nowe Ch XII, 111
La mort est jeu (Les dez, c’est jeu) na 4 głosy, tekst C. Marot, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 58, wyd. nowe Ch XII, 117
La nuict froide et sombre na 4 głosy, tekst J. du Bellay, 1576, wyd. nowe SW i SWr XII, 34, wyd. nowe Ch XII, 119
La peine dure na 4 głosy, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 104, wyd. nowe Ch XII, 122
Las, je n’iray plus na 5 głosów, 1576, wyd. nowe SW i SWr XVI, 126, wyd. nowe Ch XII, 125
Las me fault-il na 5 głosów, 1560, wyd. nowe SW i SWr XIV, 76, wyd. nowe Ch XII, 135
Las voulez-vous na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW i SWr XII, 3, wyd. nowe Ch XII, 142
La terre, les eaux (La terre son Dieu va louant) na 5 głosów, tekst P. Ronsard, 1564, wyd. nowe SW i SWr XIV, 7, wyd. nowe Ch XII, 146
Le departir (Partir d’ici) na 5 głosów, 1564, wyd. nowe SW i SWr XIV, 116, wyd. nowe Ch XII, 152
Le rossignol plaisant na 5 głosów, 1560, wyd. nowe SW i SWr XIV, 107, wyd. nowe Ch XII, 157
Le sage fils est du pere (zach. cantus, tenor, bas) na 4 głosy, tekst G. du Faut de Pibrac, 1581, wyd. nowe SWr XVI, dod. II, 186, wyd. nowe Ch XIV, dod. II, 172
Les biens du corps (zach. cantus, tenor, bas) na 4 głosy, tekst G. du Faur de Pibrac, 1581, wyd. nowe SWr XVI, dod. II, 189, wyd. nowe Ch XIV, dod. II, 174
Le temps passé (Le temps perdu) na 4 głosy, tekst B. d’Auriol, 1567, wyd. nowe SW i SWr XII, 49, wyd. nowe Ch XII, 163
Le temps peut bien na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 76, wyd. nowe Ch XII, 165
Le vray amy (Le vertueux) na 4 głosy, tekst M. de Saint-Gelais, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 62, wyd. nowe Ch XII, 168
L’heureux amour (L’heureux plaisir) na 4 głosy, 1576, wyd. nowe SW i SWr XII, 5, wyd. nowe Ch XII, 171
L’homme se plaint (zach. cantus, tenor, bas) na 4 głosy, tekst G. du Faur de Pibrac, 1581, wyd. nowe SWr XVI, dod. II, 184, wyd. nowe Ch XIV, dod. II, 176
Lucescit iam o socii na 4 głosy, cz. 2: Nunc bibamus, tekst fr. z interpolacjami łac., 1578, wyd. nowe SWNR I, 121, wyd. nowe SWr XVI, dod. II, 174
Mais qui pourrait na 3 głosy, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 107, wyd. nowe Ch XII, 175
Mais qui pourroit na 6 głosów, cz. 2: Si mon gentil, cz. 3: Hélas mon Francin, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 137, wyd. nowe Ch XII, 177
M’amie a bien le regard na 4 głosy, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 102, wyd. nowe Ch XIII, 1
Margot labourez na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 102, wyd. nowe Ch XIII, 3
Mes pas semes (Mes pas, Seigneur) na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 87, wyd. nowe Ch XIII, 5
Mon coeur ravi d’amour na 5 głosów, 1564, wyd. nowe SW i SWr XIV, 22, wyd. nowe Ch XIII, 8
Mon coeur se recommande (Mon coeur se rend à toi, Qui laboure champ ou vigne) na 5 głosów, tekst C. Marot, 1560, wyd. nowe SW i SWr XIV, 15, wyd. nowe Ch XIII, 15
Monsieur l’abbé (Maistre Robbin) na 4 głosy, tekst C. Marot, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 16, wyd. nowe Ch XIII, 20
Noblesse gist au coeur na 5 głosów, 1570, wyd. nowe SW i SWr XIV, 3, wyd. nowe Ch XIII, 24
O comme heureux na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW i SWr XVI, 160, wyd. nowe Ch XIV, dod. I, 165
O doux parler na 8 głosów (dialog), cz. 2: O vermeillons, tekst P. Ronsard, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 89, wyd. nowe Ch XIII, 32
O faible esprit na 5 głosów, cz. 2: O jeune archer, tekst J. du Bellay, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 34, wyd. nowe Ch XIII, 52
O mere des amours, Ciprine na 4 głosy, cz. 2: Tu sais o gentille, cz. 3: Or cesse doncques, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 109, wyd. nowe Ch XIII, 63
On doit le fer battre na 4 głosy, 1583, wyd. nowe SW i SWr XVI, 100, wyd. nowe Ch XIII, 68
Ores que je suis dispos na 5 głosów, cz. 2: Verse moy donc, tekst P. Ronsard, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 24, wyd. nowe Ch XIII, 71
Orsus filles (Sus, je vous pri) na 4 głosy, tekst R. Bélleau, 1576, wyd. nowe SW i SWr XII, 63, wyd. nowe Ch XIII, 81
O temps divers (Maudit pêché) na 4 głosy, 1559, wyd. nowe SW i SWr XII, 67, wyd. nowe Ch XIII, 84
O vin en vigne (Bonte divine) na 4 głosy, 1570, wyd. nowe SW i SWr XII, 36, wyd. nowe Ch XIII, 87
Paisible domaine (Qu’est-ce que Dieu donne) na 5 głosów, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 50, wyd. nowe Ch XIII, 89
Parens sans amis na 5 głosów, cz. 2: Femme qui demande, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 40, wyd. nowe Ch XIII, 93
Père qui habites les deux na 5 głosów, tekst wg M. Lutra, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 115, wyd. nowe Ch XIII, 98
Petite folle (Troupe fidele) na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 78, wyd. nowe Ch XIII, 105
Pour courir en poste na 5 głosów, cz. 2: Pour mettre, cz. 3: Pour desbaucher, cz. 4: Pour faire, tekst C. Marot, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 61, wyd. nowe Ch XIII, 109
Puisque fortune (Pêché infame, Puis que pêché a moi) na 5 głosów, 1564, wyd. nowe SW i SWr XIV, 125, wyd. nowe Ch XIII, 125
Puisque vivre en servitude na 4 głosy, tekst M. de Saint-Gelais, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 103, wyd. nowe Ch XIII, 129
Quand me souvient (Sentant l’effort) na 5 głosów, 1570, wyd. nowe SW i SWr XIV, 128, wyd. nowe Ch XIII, 132
Quand mon mary vient (Quand l’homme honneste) na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 23, wyd. nowe Ch XIII, 136
Quand un cordier na 4 głosy, tekst A. Chartier, 1573, wyd. nowe SW i SWr XII, 108, wyd. nowe Ch XIII, 139
Que dis-tu na 8 głosów, tekst P. Ronsard, 1576, wyd. nowe SW i SWr XIV, 142, wyd. nowe Ch XIII, 142
Que gaignez vous (D’ou vient cela) na 5 głosów, 1570, wyd. nowe SW i SWr XVI, 166, wyd. nowe Ch XIII, 158
Qui bien se mire na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW i SWr XII, 65, wyd. nowe Ch XIII, 164
Qui dort icy (Qui dort en nous) na 4 głosy, tekst C. Marot, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 19, wyd. nowe Ch XIII, 166
Qui veult d’amour (Qui de pêché veut savoir) na 5 głosów, tekst Bouchet, 1576, wyd. nowe SW i SWr XIV, 133, wyd. nowe Ch XIII, 169
Rends-moi mon coeur na 5 głosów, tekst P. Ronsard, 1561, wyd. nowe SW i SWr XIV, 18, wyd. nowe Ch XIII, 174
Sais-tu dire l’Avé (Sais-tu dire bien), 1573, wyd. nowe SW i SWr XII, 66, wyd. nowe Ch XIII, 181
Sauter, danser, faire les tours na 4 głosy, 1576, wyd. nowe SW i SWr XII, 10, wyd. nwoe Ch XIII, 183
Secoures moy (Assiste moy, Seigneur) na 5 głosów, tekst C. Marot 1567, wyd. nowe SW i SWr XVI, 163, wyd. nowe Ch XIII, 186
Si du malheur (De ce malheur) na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW i SWr XII, 50, wyd. nowe Ch XIII, 192
Si froid et chault na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 96, wyd. nowe Ch XIV, 1
Si je suis brun na 4 głosy, cz. 2: Ne vous soit étrange, 1573, wyd. nowe SW i SWr XII, 30, wyd. nowe Ch XIV, 4
Si le long temps na 4 głosy, tekst P du Val, 1559, wyd. nowe SW i SWr XII, 7, Ch XIV, 10
Si le mal ennuyeux (zach. cantus, tenor, bas) na 4 głosy, tekst G. du Faut de Pibrac, 1581, wyd. nowe SWr XVI, dod. II, 192, wyd. nowe Ch XIV, dod. II, 178
S’il y a compagnons (Il n’y a que douleur) na 5 głosów, 1576, wyd. nowe SW i SWr XIV, 65, wyd. nowe Ch XIV, 12
Si par souhait je vous tenoit na 4 głosy, 1570, wyd. nowe SW i SWr XII, 12, wyd. nowe Ch XIV, 17
Si pour moy avez du souci (Quand mon coeur a quelque souci) na 4 głosy, tekst C. Marot, 1576, wyd. nowe SW i SWr XII, 85, wyd. nowe Ch XIV, 20
Si vous estes m’amie na 6 głosów, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 147, wyd. nowe Ch XIV, 24
Si vous n’estes en bon point na 4 głosy, tekst C. Marot, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 60, wyd. nowe Ch XIV, 34
Soufflons d’autant, amis (Cherchons ailleurs) na 5 głosów, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 30, wyd. nowe Ch XIV, 36
Soyons joyeux na 4 głosy, 1564, wyd. nowe SW i SWr XII, 20, wyd. nowe Ch XIV, 43
Sur tous regretz na 5 głosów, 1560, wyd. nowe SW i SWr XIV, 26, wyd. nowe Ch XIV, 46
Susanne un jour na 5 głosów, parodia chanson D. Lupiego, tekst G. Guérault, 1560, wyd. nowe SW i SWr XIV, 29, wyd. nowe Ch XIV, 52
Ton feu s’esteint na 4 głosy, 1559, wyd. nowe SW i SWr XII, 109, wyd. nowe Ch XIV, 59
Ton nom que mon vers na 5 głosów, cz. 2: Le comble de ton, tekst P. Ronsard, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 6, wyd. nowe Ch XIV, 62
Toutes les nuitz na 5 głosów, tekst C. Marot, 1563, wyd. nowe SW i SWr XIV, 130, wyd. nowe Ch XIV, 73
Trop endurer sans avoir na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW i SWr XII, 70, wyd. nowe Ch XIV, 78
Un advocat dit à sa femme (L’homme de bien dit à son ame) na 4 głosy, 1570, wyd. nowe SW i SWr XII, 8, wyd. nowe Ch XIV, 81
Un bien petit na 5 głosów, cz. 2: Mais à vous voir, tekst C. Marot, 1571, wyd. nowe SW i SWr XVI, 18, wyd. nowe Ch XIV, 84
Une puce j’ay dedans l’oreill na 5 głosów, cz. 2: Nul remede, tekst J.A. de Baïf, 1576, wyd. nowe SW i SWr XIV, 114, wyd. nowe Ch XIV, 95
Ung doulx nenny (Ta voix, o Dieu) na 4 głosy, tekst C. Marot, 1560, wyd. nowe SW i SWr XII, 45, wyd. nowe Ch XIV, 100
Un jeune moine (Quitte le monde) na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW i SWr XII, 89, wyd. nowe Ch XIV, 127
Un jour concluz (zach. cantus, tenor, bas) na 4 głosy, tekst G. du Faut de Pibrac, 1581, wyd. nowe SWr XVI, dod. II, 190, wyd. nowe Ch XIV, dod. II, 180
Un jour l’amant, dialog (?) na 8 głosów, 1570, wyd. nowe SW i SWr XIV, 136, wyd. nowe Ch XIV, 110
Un jour vis un foulon (On ne peut le fol amour) na 4 głosy, 1570, wyd. nowe SW i SWr XII, 39, wyd. nowe Ch XIV, 122
Un mesnagier viellard na 5 głosów, 1570, wyd. nowe SW i SWr XIV, 54, wyd. nowe Ch XIV, 125
Un triste coeur rempli na 5 głosów, 1560, wyd. nowe SW i SWr XIV, 80, wyd. nowe Ch XIV, 132
Veux-tu ton mal (Puis qu’en mon mal) na 5 głosów, cz. 2: Le voules-vous, 1559, wyd. nowe SW i SWr XIV, 71, wyd. nowe Ch XIV, 138
Vignon, vignon, vignette na 6 głosów, 1584, wyd. nowe SW i SWr XVI, 144, wyd. nowe Ch XIV, 142
Vive sera et toujours perdurable na 5 głosów, 1570, wyd. nowe SW i SWr XIV, 11, wyd. nowe Ch XIV, 147
Voir est beaucoup na 4 głosy, autorstwo wątpliwe 1559, wyd. nowe SWNR I, 126, wyd. nowe SWr XVI, dod. I, 172, wyd. nowe Ch XIV, dod. III, 183
Vous qui aymez les dames na 5 głosów, 1560, wyd. nowe SW i SWr XIV, 45, wyd. nowe Ch XIV, 154
Vray dieu disoit une fillette (Vray dieu disoit une ame sainte) na 4 głosy, 1555, wyd. nowe SW i SWr XII, 72, wyd. nowe Ch XIV, 160
Lieder[6]:
Al mein Anfang zob. Le temps peut bien[7]
Am Abend spat beim khiellen Wein na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 33
Annelein du singst fein na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW XX, 46, wyd. nowe SWr XX, 4
Audite nova! Der Bawr von Eselskirchen na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW XX, 51, wyd. nowe SWr XX, 9
Auff dich mein lieber Herr und Gott na 3 głosy, U 7[8], 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 63
Auss gutem Grundt na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW XX, 47, wyd. nowe SWr XX, 5
Auss härtem Weh na 6 głosów, 1590, wyd. nowe SW i SWr XX, 99
Auss meiner sünden Tieffe na 4 głosy, cz. 2: Wann sich ein grimmer zoren, cz. 3: Allein Gott, cz. 4: Von Gott kein Mensch, 1583, wyd. nowe SW XX, 17, wyd. nowe SWr XX, 33
Auss tiefer Not zob. Si le long temps
Baur was tregst du im Sacke na 4 głosy, 1583, wyd. nowe SW XX, 29, wyd. nowe SWr XX, 45
Bewahr mich, Herr zob. Ton feu s’esteint
Christ ist erstanden na 4 głosy, 1583, wyd. nowe SW XX, 3, wyd. nowe SWr XX, 19
Das sawer Tranck zob. La mort est jeu
Der Herr erhöre deine Klag na 3 głosy, U 19, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 68
Der König wirdt seyn Wolgemut na 6 głosów, cz. 2: Du hast ihm geben, cz. 3: Dann eher’s hat begert, tekst C. Ulenberg, 1590, wyd. nowe SW i SWr XX, 128
Der Meye bringt uns der Blümlein vil na 5 głosów, tekst J. Klieber, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 75
Der starcke Gott im Himmelreich na 3 głosy, U 49, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 80
Der Tag der ist so frewdenreich na 5 głosów, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 71
Der Wein der schmeckt mir also wol na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 11
Der Welte Pracht ist hoch geacht na 5 głosów, 1576, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 147
Die Fassnacht ist ein schöne Zeit na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 6
Die Gnad kombt oben her na 4 głosy, cz. 2: Wer Gott vertrauen thut, cz. 3: Wir armes Volck, cz. 4: Das Volck von Israel, cz. 5: Joseph verkauftet, cz. 6: Als Holophemes, cz. 7: Darauff hat Gott gesandt, cz. 8: Daniels Knaben drey, cz. 9: Daniel geworfen war, cz. 10: Darumb o frommer Gott, cz. 11: Wer dies Lied hat gemacht, cz. 12: Hierauf sey nun gepreist, 1583, wyd. nowe SW XX, 4, wyd. nowe SWr XX, 20
Die Thoren sprechen wohl na 3 głosy, U 13, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 66
Die Welt und all ihr Reichethumb na 3 głosy, U 23, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 70
Die Zeit so jetzt vorhanden ist na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 14
Ein Esel und das Nüssbawmholtz na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW XX, 45, wyd. nowe SWr XX, 3
Ein guten Raht wilgeben ich na 6 głosów, cz. 2: In Glück und Frewd, 1590, wyd. nowe SW i SWr XX, 83
Ein guter Wein ist lobens werd na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 44
Ein Körbelmacher in ein Dorff na 6 głosów, tekst H. Sachs, 1590, wyd. nowe SW i SWr XX, 124
Einmal ging ich spatzieren auss na 5 głosów, cz. 2: Ich sprach o Fraw, cz. 3: Die Fraw gantz höflich, cz. 4: So danck ich Gott, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 98
Ein Meidlein zu dem Brunnen gieng na 5 głosów, cz. 2: Das Meidlein tregt Pantoffel an, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 82
Erzürn dich nicht o frommer Christ na 5 głosów, tekst L. Hätzer, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 65
Es jagt ein Jeger vor dem Holtz na 5 głosów, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 88
Es sind doch selig alle die na 5 głosów, tekst M. Greiter, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 77
Es thut sich als verkeren na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW XX, 49, wyd. nowe SWr XX, 7
Es zeugen des gottlosen Wercke na 3 głosy, U 35, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 75
Frau, ich bin euch von Hertzen hold na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 31
Frölich und frey on alle Rey na 5 głosów, 1576, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 149
Frölich und frey na 4 głosy, zob. Quand mon mary vient
Frölich zu sein ist mein Manier na 5 głosów, cz. 2: Wer frisch wil sein, 1567, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 38
Gott ist auffden wir immer hoffen na 3 głosy, U 45, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 79
Gott ist mein Schütz zob. A ce matin
Gott nimbt und geit zu jeder Zeit na 5 głosów, 1576, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 130
Gross Angst und Not zob. Trop endurer sans avoir
Gross ist der Herr im heilgen Thron na 3 głosy, U 47, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 79
Gunst geht für gspunst zob. Soyons joyeux
Halt mich o Herr in deiner Hut na 3 głosy, U 15, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 66
Herr der du meine Stercke bist na 3 głosy, U 17, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 67
Herr Gott mein Hort na 3 głosy, U 27, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 72
Herr Jesu Christ zob. Le vray amy
Hilff lieber Herr die heilig Frommen na 3 głosy, U 11, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 65
Hilffuns o Herr zob. Si froid et chault
Hört zu ein neus Gedicht na 5 głosów, cz. 2: So fundt man Guelden, cz. 3: Der gwinnen will, 1576, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 151
Ich armer Mann was hab ich than na 5 głosów, 1576, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 113
Ich hab dich lieb das weist du wol na 5 głosów, cz. 2: Und wann du freundlich bist, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 93
Ich hab ein Mann na 4 głosy, cz. 2: Wann er auffsteht, cz. 3: Nach dem Frühmai, cz. 4: Umb fünffe hin, cz. 5: Ich armes Weib, cz. 6: Bald ich von Gelt, cz. 7: Wann ich dann sag, cz. 8: Nun wars umb mich, 1583, wyd. nowe SW XX, 31, wyd. nowe SWr XX, 47
Ich harre auf Gott na 3 głosy, U 39, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 76
Ich rieff zu dir, Herr Jesu Christ na 5 głosów, tekst wg J. Agricoli, 1567, wyd. nowe SWr XVIII, 4
Ich ruff zu dir, hilff mir zob. Monsieur l’abbé
Ich ruff zu dir mein Herr und Gott na 6 głosów, cz. 2: Wann du Herr wolltest, cz. 3: Ich harr auf Gott, cz. 4: Mein Hoffnung steht, cz. 5: Dann bey dem Herren, tekst C. Ulenberg, 1590, wyd. nowe SW i SWr XX, 88
Ich sprich wan ich nit leuge na 5 głosów, 1576, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 159
Ich stund an einem Morgen (autorstwo wątpliwe) na 5 głosów, rkp. z 1594–1605
Ich weiss ein hübsches Frawlein na 5 głosów, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 91
Ich weiss mir ein Meidlein na 4 głosy, 1583, wyd. nowe SW XX, 28, wyd. nowe SWr XX, 44
Ich will auss gantzem Hertzen mein na 3 głosy, U 9 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 64
Ich will dich, Herr, gebürlich loben na 3 głosy, U 29 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 73
Ich will Gott unaufhörlich preisen na 3 głosy, U 33 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 74
Id quid? fit, sit, wie kann ich dirs abschlagen zob. Je ne veux rien
Im Land zu Wirtemberg na 5 głosów, cz. 2: Da das der Herr, cz. 3: Der Richter lacht, 1567, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 19
Im Mayen hört man die Hanen krayen na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 24
In viel Trübsal na 6 głosów, cz. 2: Derhalben dann, 1590, wyd. nowe SW i SWr XX, 116
Ist keiner hie der sprich zu mir na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 8
Kein Lieb noch treu ist zob. En un lieu
Kombt her zu mir spricht Gottes Son na 5 głosów, tekst G. Grünwald, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 73
Laetamini Domino und singt zob. Je l’ayme bien
Man sieht nun wol wie stet du bist na 5 głosów, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 81
Maria voll Genad na 6 głosów, cz. 2: Der Herr der ist mit dir, cz. 3: Du bist gebenedeyd, cz. 4: Gebenedeyt auch ist ein Frucht, 1590, wyd. nowe SW i SWr XX, 108
Mein aininger Trost zob. Petite folle
Mein Fraw Hilgart na 5 głosów, cz. 2: Mein Fraw unmilt, cz. 3: Mein Fraw unrein, cz. 4: Do ich lang stilt, cz. 5: Sie rauft jr g’nug, 1576, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 132
Mein Gott, mein lieber trewer Gott na 3 głosy, U 21, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 69
Mein Hoffnung zob. Fleur de quinze ans
Mein Mann, der ist in Krieg na 5 głosów, cz. 2: Was soll ich euch, cz. 3: In wölches Hauss, cz. 4: Wolstu mich dann bochen erst, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 51
Merck schönes zob. Hélas quel jour
Mit Lust thet ich aussreitten na 5 głosów, cz. 2: Das ein das Annelein, cz. 3: Da lagens, 1576, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 124
Nun grüss dich Gott dialog na 8 głosów, 1573, wyd. nowe SW XX, 54, wyd. nowe SWr XX, 12
Nur närrisch seyn ist mein Manier na 5 głosów, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 62
O Herre Gott zob. Bonjour mon coeur
O Herr, ich klag es dir na 3 głosy, U 3, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 62
O Mensch gedenck na 6 głosów, cz. 2: Dort aber wirdt, 1590, wyd. nowe SW i SWr XX, 102
O selig dem der trewe Gott na 3 głosy, U 31, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 74
O trewer Gott zob. Ung doulx nenny
Schaff mir doch Recht na 3 głosy, U 25, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 71
Seit frisch zob. Margot labourez
Selig ist, der auf Gott sein Hoffnung setzet na 4 głosy, 1583, wyd. nowe SW XX, 22, wyd. nowe SWr XX, 38
Selig zu preisen ist der Mann na 3 głosy, U 1, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 61
So trincken wir alle na 5 głosów, 1576, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 145
Straff mich, Herr, nicht im Eiffermut na 3 głosy, U 37, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 76
Susannen frumb na 5 głosów, 1576, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 109
Thue dich o Herr zob. Du corps absent
Tritt auf den Rigel vor der Thür na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 35
Vater unser im Himmelreich na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 1
Vernimb Herr meine Wort na 3 głosy, U 5, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 62
Von Gott wil ich nit lassen na 6 głosów, cz. 2: Wann sich der Menschen hulde, cz. 3: Auff ihn wil ich vertrawen, 1590, wyd. nowe SW i SWr XX, 134
Von Morgens früh mit Gottes Lob na 4 głosy, 1583, wyd. nowe SW XX, 27, wyd. nowe SWr XX, 43
Vor Zeiten was ich Lieb gehalten zob. Hatez-vous
Vor Zeiten was ich Lieb und Wert na 5 głosów, 1567, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 16
Wach auff, o Menschenkind na 4 głosy, cz. 2: Ist doch Gott gar, 1583, wyd. nowe SW XX, 24, wyd. nowe SWr XX, 40
Was heut soll sein na 4 głosy, 1583, wyd. nowe SW XX, 23, wyd. nowe SWr XX, 39
Was kann uns kommen an für Not na 5 głosów, tekst A. Knöpken, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 68
Welt Gelt dir wird einmal na 5 głosów, cz. 2: Gelt Welt dir wird, cz. 3: Welt Gelt dir wird, 1576, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 117
Wem soll man jetzund trawen na 4 głosy, 1573, wyd. nowe SW XX, 50, wyd. nowe SWr XX, 8
Wenn wir recht thun betrachten zob. Du fond de ma pensée
Wer singen wil zob. En moyant chanter
Wer sucht der findt zob. Qui dort icy
Wie ein Hirsch gierlich schreien thut na 3 głosy, U 41, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 77
Wie lang, o Gott, in meiner Not na 5 głosów, cz. 2: Verzag Hertz nit, 1567, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 27
Willig und trew on alle Rew na 5 głosów, 1572, wyd. nowe SW i SWr XVIII, 80
Wir haben Herr mit unsern Oren na 3 głosy, U 43, 1588, wyd. nowe SW i SWr XX, 78
Wohl kombt der May na 4 głosy, 1583, wyd. nowe SW XX, 40, wyd. nowe SWr XX, 56
Wo lauff gut Gsellen zob. Un jeune moine
Zu aller Stund zob. Ardant amour
Ponadto:
12 biciniów bez tekstu (cantiones), 2 głosy, 1577, wyd. nowe SW I, 8–19, wyd. nowe RRMR CIII
10 falsibordoni (5 głosów, jeśli nie podano inaczej), rkp. z 1578, wyd. nowe SWNR XXV:
I toni, Advena
I toni stravaganti, Donec ponam
II toni, Sit nomen Domini
III toni, Stantes erant pedes nostri na 4 głosy
IV toni, bez tekstu
V toni, Nisi Dominus
VI toni, Donec ponam
VI toni, bez tekstu
VII toni, Quoniam confortaoit
VIII toni, bez tekstu.
[1] W nawiasach po tytule podano incipit kontrafaktur.
[2] Podano rok wydania najdawniejszego znanego druku (uwzględniając także zaginione) lub datowanie rękopisu.
[3] Rozwiązania skrótów wydań nowych zob. Edycje.
[4] Jeżeli nie podano inaczej – madrygał
[5] W nawiasach incipity francuskich kontrafaktur
[6] Autor tekstu podany po tytule i liczbie głosów.
[7] Odsyłaczami oznaczono kontrafaktury chansons z odesłaniem do odpowiedniego oryginału.
[8] Literą U z odpowiednim numerem oznaczono teksty psalmów w przekł. C. Ulenberga.
