Rener, Adam

Rener, Reiner, Reyner, von Lüttich, Adam, *ok. 1485 Liège, niderlandzki kompozytor. Ok. 1498 przebywał w Innsbrucku jako chórzysta w kapeli dworskiej cesarza Maksymiliana I; w 1500 wysłano go stamtąd na studia do Burgundii, a po powrocie w 1503 objął stanowisko kompozytora. Od 1507 przez co najmniej 10 lat przebywał w Torgau w służbie elektora saskiego Fryderyka Mądrego, przyczyniając się do podniesienia poziomu zespołu muzycznego i unowocześnienia jego repertuaru. Z 1520 pochodzi wzmianka o pobycie Renera w Altenburgu na dworze tegoż księcia.

Utwory Renera są stylistycznie bliskie twórczości H. Isaaca, innego Niderlandczyka działającego w Niemczech, którego wpływ widać m.in. w mszy Carminum (wzorowanej na analogicznej kompozycji Isaaca) i w upodobaniu do opracowywania śpiewów proprium missae. Oprócz mszy Adieu mes amours, będącej parodią chanson Josquina des Prés, niemal wszystkie kompozycje Renera oparte są na melodiach stałych. Wierne cytowanie chorału w najwyższym głosie w opracowaniach propriów mszalnych łączy Renera ze współczesnymi mu twórcami niemieckimi: S. Dietrichem i B. Ducisem.

Literatura Th.W. Werner Die Magnificat-Kompositionen Adam Reners, „Archiv für Musikwissenschaft” II, 1920; R.L. Parker The Polyphonic Lieder of Adam Rener: A Postcript to Recent Studies of the Composer’s Work, w księdze pamiątkowej P.A. Piska, red. J. Glowacki, Austin 1966; T.L. Noblitt Obrecht’s Missa Sine nomine and its recently discovered model, „The Musical Quarterly” LXVIII,1 1982; J. Heidrich Die deutschen Chorbücher aus der Hofkapelle Friedrichs des Wiesen: ein Beitrag zur mitteldeutschen geistlichen Musikpraxis um 1500, Baden-Baden 1993.