Kipnis Aleksander, *13 (1) II 1891 Żytomierz, †14 V 1978 Westport (Connecticut), amerykański śpiewak (bas) rosyjskiego pochodzenia. Studiował dyrygenturę w konserwatorium w Warszawie (dyplom uzyskany w 1912) i przez pewien czas był kapelmistrzem wojskowym; wykształcenie wokalne otrzymał w Berlinie pod kierunkiem E. Grenzebacha. Po występach w teatrach operetkowych w Berlinie (1913–14) zadebiutował w 1915 na scenie opery w Hamburgu. W latach 1917–22 śpiewał w Wiesbaden, a następnie w Berlinie w Städtische Oper (1922–30) i Staatsoper (1932–35); w latach 1935–38 był solistą Staatsoper w Wiedniu. Sukcesy odniesione podczas tournée niemieckiego zespołu operowego po Stanach Zjednoczonych spowodowały zaangażowanie Kipnisa do opery w Chicago. W 1932 powrócił do Europy i stał się ozdobą festiwali w Salzburgu, Monachium, Bayreuth i Glyndebourne. Po dojściu Hitlera do władzy wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie naturalizował się już w 1934. W latach 1940–46 był solistą Metropolitan Opera House w Nowym Jorku, gdzie zadebiutował z ogromnym sukcesem rolą Gurnemanza w Parsifalu Wagnera. W 1949 został profesorem śpiewu w Juilliard School of Music w Nowym Jorku.
Wielkość Kipnisa polegała nie tylko na wspaniałym głosie o wyjątkowej potędze brzmienia i przepysznej ciemnej barwie; był on nadto artystą o bogatym wnętrzu, wielkiej muzykalności i kulturze oraz o niepospolitej sile ekspresji. Do najświetniejszych jego kreacji należały partie Wagnerowskie (Hermann w Tannhäuserze, Veit Pogner w Śpiewakach norymberskich, król Marke w Tristanie i Izoldzie, Gurnemanz), jak też role: Borysa Godunowa w operze Musorgskiego, króla Filipa w Don Carlosie Verdiego, Sarastra w Czarodziejskim flecie Mozarta, króla Arkela w Peleasie i Melizandzie Debussy’ego oraz barona Ochsa w Kawalerze srebrnej róży R. Straussa.
