Frey [fraj] Emil, *8 IV 1889 Baden (Argowia), †20 V 1946 Zurych, szwajcarski pianista, kompozytor i pedagog. Był uczniem R. Freunda w Zurychu, J. Laubera, W. Rehberga i O. Barblana w Genewie, G. Faurégo, L. Diémera i Ch. Widora w konserwatorium w Paryżu, gdzie w 1906 otrzymał I nagrodę; w 1910 zdobył międzynarodową nagrodę im. A. Rubinsteina (dyplom honorowy) za grę na fortepianie i wielką nagrodę w dziedzinie kompozycji za Trio fortepianowe. W latach 1907–12 działał jako pianista w Berlinie, w latach 1912–17 był profesorem konserwatorium w Moskwie, w 1918 wrócił do Zurychu, gdzie w 1922 objął mistrzowską klasę fortepianu. Równocześnie prowadził ożywioną działalność koncertową. W 1937 był jurorem III Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina w Warszawie. Komponował w stylu późnego romantyzmu.
Kompozycje:
Sonata wiolonczelowa, 1907
Sonata skrzypcowa, 1909
Trio fortepianowe, 1909
Koncert skrzypcowy, 1914
I Kwartet smyczkowy, 1918
Koncert wiolonczelowy, 1919
Wariacje na kwintet dęty, 1920
II Kwartet smyczkowy, 1926
Kwintet fortepianowy, 1934
Koncert fortepianowy
2 symfonie
utwory fortepianowe
utwory organowe
pieśni solowe i chóralne
msza
Praca:
Bewusst gewordenes Klavierspiel, 2 cz., Zurych 1932