Logotypy UE

Bagiński, Zbigniew

Biogram i literatura

Bagiński Zbigniew, *19 I 1949 Szczecin, †24 VIII 2024 Warszawa, polski kompozytor. W latach 1967–71 studiował kompozycję w PWSM w Warszawie u T. Paciorkiewicza. W 1989 objął klasę kompozycji w Akademii Muzycznej w Warszawie. Współpracował z PWST w Warszawie, ponadto w latach 1973–74 z Instytutem Muzykologii KUL. Od 1989 był sekretarzem generalnym ZKP. Laureat wielu konkursów kompozytorskich, m.in. w 1973 otrzymał wyróżnienie na Konkursie Młodych Kompozytorów za Wyprawy na drugą stronę, 1992 – III nagrodę na międzynarodowym konkursie kompozytorskim w Kijowie za Threnody, 1995 – I nagrodę na konkursie z okazji 50-lecia ZKP za Małą symfonię elegijną.

Dorobek twórczy Bagińskiego wypełnia przede wszystkim muzyka kameralna i symfoniczna. Głównym wyznacznikiem stylu Bagińskiego jest jego stosunek do formy. Jako środek kształtowania dominuje powtarzalność przy swoistej antyrozwojowości. Wolne przepływanie czasu, związane m.in. z powtarzaniem długich odcinków, jednolitość dźwiękowa całości, stonowana kolorystyka instrumentalna tworzy specyficzny klimat utworów. Powtarzalność w jednoczęściowej w zasadzie formie Tria z kodą opiera się na operowaniu wariantami (jednak nie w sensie klasycznej pracy motywicznej), które stanowią czynnik integrujący formę i wpływają na ekspresję utworu. Muzykę antyprzetworzeniową Bagińskiego reprezentują zwłaszcza: Kwartet fortepianowy, Kanony, scherza, epigramaty… czy Nokturn-Kołysanka. W utworach z lat 90. większe znaczenie zyskuje czynnik melodyczny oraz harmonika zbliżająca się do ujęć klasycznych (Mała symfonia elegijna, Koncert fortepianowy).

Literatura: E. Sielicki Trio z kodą „Hommage à Brahms” Zbigniew Bagiński, „Ruch Muzyczny” 1989 nr 21

Kompozycje

Instrumentalne:

Tryptyk na klarnet i fortepian, 1968

Miscellanea na fortepian, 1972

Muzyka symfoniczna na orkiestrę, 1972

Wyprawy na drugą stronę na flet, fortepian i tam-tam, 1973, Warszawa 1977

Acho na organy, 1974

Concerto 26 na orkiestrę kameralną, 1978

Trio na skrzypce, klarnet i wiolonczelę, 1980

Hawaiian Songs dla 4 perkusistów, 1981, wyk. Warszawska Jesień 1994

Triada na orkiestrę, 1981

Dwa utwory z łącznikiem na flet altowy, klarnet, klawesyn i kwartet smyczkowy, 1983

Trio z kodą. Hommage à Brahms na skrzypce, wiolonczelę i fortepian, 1983

Sinfonia notturna na orkiestrę, 1984, wyk. Warszawska Jesień 1988

Solo, Duo, Trio na obój, klarnet i fagot, 1984, Kraków 1989

Concerto na klawesyn i orkiestrę, 1985

Oh, Sweet Baroque, suita na orkiestrę smyczkową, 1985

Solo III na kontrabas, 1985

II Kwartet smyczkowy, 1986

G.P.P. for 7 na flet, skrzypce, perkusję i klawesyn, 1987

Wariant podwójny na organy i perkusję, 1987

A.D. 1988 na fortepian, 1988

Symfonia w 7 odsłonach na orkiestrę, 1988

Nokturn-Kołysanka dla 12 muzyków, 1989, wyk. Warszawska Jesień 1990

Blanc et noir na gitarę, 1990

Growth na orkiestrę, 1990

Kwartet fortepianowy, 1990, wyk. Warszawska Jesień 1991

III Kwartet smyczkowy, 1991, wyk. Warszawska Jesień 1993

Solo IV na wiolonczelę, 1991

Pary, 8 utworów radiowych na kilka instrumentów, 1992

Trio na skrzypce, altówkę i wiolonczelę, 1993

Hejnał Zamku Królewskiego w Warszawie 1995

Koncert fortepianowy, 1995

Koncert na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową, 1995

Mała symfonia elegijna na orkiestrę, 1995, Kraków 1997

Cake-Walk Rondo na fortepian na 4 ręce, 1996

Ogród Armidy na klarnet, róg i kwintet smyczkowy, 1996

Kwintet fletowy, 1997

Wokalne:

Inventores rerum na chór mieszany, 1988

Choreae vulgares, „rzecz na głosy męskie (i nie tylko)” do fragmentów Trans-Atlantyku W. Gombrowicza, 1992

Msza na chór mieszany, 1993

Wokalno-instrumentalne:

Rubajaty Omara Chajjama na baryton i zespół instrumentalny, 1971

Versus na baryton i zespół instrumentalny, sł. Z. Herbert, 1985

Credo dla 7 wykonawców, 1986

Threnody na orkiestrę symfoniczną i chór mieszany, 1992

Sceniczne:

Menażeria, musical dla dzieci, libr. kompozytor wg S.I. Witkiewicza

muzyka teatralna

Utwory pedagogiczne:

Mały koncert C na fortepian i orkiestrę, 1974

Ricercar na 2 fortepiany dla 4 pianistów, 1982

Arioso e scherzino na obój i fortepian, 1986

Temat z wariacjami na skrzypce i fortepian, 1993

Folk Studies na fortepian, 1993

W lesie na 3-głosowy chór, sł. M. Konopnicka, 1995