Zumsteeg, Emilie

Zumsteeg [c´umszte:k], Zum Steeg, zum Steig, Emilie, *9 XII 1796 Stuttgart, †1 VIII 1857 Stuttgart, niemiecka kompozytorka, dyrygentka chóralna, pianistka, śpiewaczka i pedagog, córka Johanna Rudolfa. Całe życie spędziła w Stuttgarcie. Uczyła się gry na fortepianie u G. Schicka, a generałbasu i śpiewu u W. Sutora. Początkowo występowała m.in. na Stuttgart Museumskonzerte jako śpiewaczka (alt) w repertuarze włoskim (m.in. G. Rossini) i pianistka. Zyskała powszechne uznanie w muzycznym środowisku miasta jako pierwsza kobieta będąca dyrygentem chóralnym i prowadząca koncerty publiczne (otrzymała pochwały od rady miasta i zarządu Liederkranz), nauczycielka śpiewu oraz gry na fortepianie. Recenzenci „Allgemeine musikalische Zeitung” (m.in. XXIII, 1821; XXXI, 1829; XXXVI, 1834; XLIV, 1842) przychylnie przyjmowali jej utwory. Wiele kompozycji E. Zumsteeg zaginęło, a jej twórczość uległa zapomnieniu.

Literatura: M. Rebmann „Wie Deine Kunst, so edel war Dein Leben”. Ein Werkverzeichnis der Stuttgarter Komponistin Emilie Zumsteeg, „Musik in Baden-Württemberg” II, 1995; K. Haering Emilie Zumsteeg, „Schwäbische Lebensbilder” II, 1941; M. Riepl-Schmidt Die „männliche” Musikerin. Emilie Zumsteeg, w: Wider das verkochte und verbügelte Leben. Frauenemanzipation in Stuttgart seit 1800, Stuttgart 1990, 2. wyd. Tybinga 1998; M. Rebmann Die Thatkraft einer Männerseele. Der Stuttgarter Komponistin Emilie Zumsteeg zum 200. Geburtstag, „Viva voce” nr 40, 1996; M. Rebmann „Das Lied, das du mir jüngst gesungen… ”. Studien zum Sololied in der ersten Hälfte des 19. Jahrhunderts in Württemberg, Frankfurt n. Menem 2002 (zawiera katalog pieśni Emilii Zumsteeg).