Zagórzanka Barbara, *31 VII 1938 Kazimierzów, polska śpiewaczka (sopran). Kształciła się w klasie śpiewu J. Wyrzykowskiej w PSM w Szczecinie. Po ukończeniu edukacji debiutowała w 1961 na scenie opery w Bydgoszczy tytułową partią w Madame Butterfly G. Pucciniego. W latach 1967–79 była solistką opery w Poznaniu, a od 1979 Teatru Wielkiego w Warszawie. Kreowała tu m.in. role w dziełach R. Wagnera (Senta w Holendrze tułaczu, Zyglinda w Walkirii), G. Verdiego (tytułowa w Aidzie, Abigail w Nabucco), Pucciniego (Liu w Turandot), V. Belliniego (tytułowa w Normie) oraz w operach kompozytorów polskich: K. Kurpińskiego, S. Moniuszki i K. Szymanowskiego (Roksana w Królu Rogerze, także w nagraniu dla firmy Naxos, 1998). Gościła we wszystkich polskich teatrach operowych, jak też na europejskich scenach i estradach, m.in. Austrii (Wiener Staatsoper), Belgii, Anglii, Bułgarii, Czech (przez kilka sezonów regularnie występowała w Národni Divadlo w Pradze), Francji, Hiszpanii, Islandii, Jugosławii, Niemczech, Rosji, Rumunii, Szwajcarii, Węgier i Włoch, a także na Kubie, w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Japonii i Mongolii. Brała udział w wielu edycjach francuskich festiwali w La Chaise-Dieu i Festival de Paris oraz Tibor Varga Festival w Sion (Szwajcaria).
Obdarzona lirycznym głosem o niepospolitej barwie oraz wybitnym talentem aktorskim, stworzyła ponad 50 kreacji w dziełach operowych i operetkowych. W pamięci publiczności zapisała się zwłaszcza jako niezrównana Madame Butterfly i Antonia (Opowieści Hoffmanna J. Offenbacha). Występowała wielokrotnie w repertuarze kantatowo-oratoryjnym – od dzieł W.A. Mozarta po [K. Szymanowskiego (m.in. Veni Creator, nagranie z Orkiestrą Symfoniczną i Chórem Filharmonii Śląskiej pod dyrekcją K. Stryi, Naxos 1990)], H.M. Góreckiego, W. Kilara i K. Pendereckiego. Jest aktywna również jako konsultant wokalny polskich teatrów operowych.
