Wójcicki Jacek, *21 I 1960 Kraków, polski aktor i śpiewak. Absolwent PWST w Krakowie (dyplom uzyskany w 1982), wychowanek H. Kwiatkowskiej i M. Stebnickiej. Śpiewać zaczął w czasie studiów w grupie wokalnej In Tune. W latach 1982–91 był aktorem Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie; od 1981 związany był z Piwnicą Pod Baranami, występował także w telewizyjnym Kabareciku O. Lipińskiej (1992–97) i w licznych programach estradowych. Dysponuje interesującym
głosem (tenor), talentem komicznym i zróżnicowanymi środkami wyrazu. Poza piosenkami wykonuje utwory z repertuaru J. Kiepury (Brunetki, blondynki, Ninon), arie operowe i operetkowe. Brał udział w oratoriach Nieszpory ludźmierskie (muzyka J.K. Pawluśkiewicz do psalmów L.A. Moczulskiego, 1992) i A kto się odda w radość (muzyka W. Korcz, libretto E. Bryll, 2008). Występował także w programach dla dzieci jako Pan Tenorek. Ma w swoim dorobku role w filmach: Ostatni dzwonek, 1989, i Białe małżeństwo, 1992, oba w reżyserii M. Łazarkiewicz; Kanclerz, reż. R. Ber, 1989; Korczak, reż. A. Wajda, 1990; Podwójne życie Weroniki, reż. K. Kieślowski, 1991; Lista Schindlera, reż. S. Spielberg, 1993, oraz w serialach telewizyjnych: Wow, reż. J. Łukaszewicz, 1994, i Tygrysy Europy, reż. J. Gruza, 1999. Wydał płyty: Live Character, 1992; Nie bój się anioła, 1995, i Piosenki Pana Tenorka, 2006. Wójcicki jest laureatem III nagrody za interpretację piosenki Titine na VII Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (1986) oraz wyróżnień na festiwalu polskiej piosenki w Opolu dla piosenek Sekretarka (1986), Wiersz gazetowo-miłosny (1987), Nieszczęsne zwierzę (1994).
