Wodecki Zbigniew, *6 V 1950 Kraków, †22 V 2017 Warszawa, polski piosenkarz, skrzypek, trębacz, kompozytor i aranżer. Pochodził z rodziny o tradycjach muzycznych, w 1977 ukończył PSM II stopnia w Krakowie w klasie skrzypiec J. Webera. Był skrzypkiem w Orkiestrze Symfonicznej PRiTV oraz Krakowskiej Orkiestrze Kameralnej (1971–78), grał w zespole występującym z E. Demarczyk (1968–73), związany był z grupą Anawa i zespołami Piwnicy pod Baranami; w latach 1984–85 prowadził zespół smyczkowy towarzyszący duetowi Marek i Wacek (koncerty w Europie Zachodniej). W 1972 zadebiutował jako wokalista w programie telewizyjnym Wieczór bez gwiazd. Wodecki obdarzony był ciepłym głosem, dobrze czuł się w lirycznym repertuarze. Tworzył zarówno krótkie, przebojowe piosenki (Izolda, Zacznij od Bacha, Z tobą chcę oglądać świat), jak i rozbudowane kompozycje (Trwoga); napisał muzykę do przedstawień Miłość i gniew (reż. K. Kolberger, 1992), Królewna Śnieżka i krasnoludki (reż. K. Kolberger, 1994), Wędrowanie według Stanisława Wyspiańskiego – Wyzwolenie (reż. K. Jasiński, 2012), Wesele (reż. K. Jasiński, 2013) i Akropolis (reż. K. Jasiński, 2014). Wodecki był laureatem m.in. głównej nagrody na festiwalu polskiej piosenki w Opolu za Wspomnienie tych dni (1979), w konkursie Interwizji w Pradze za piosenkę Lubię wracać tam, gdzie byłem (1983) oraz zdobywcą Złotego Orfeusza na festiwalu w Słonecznym Brzegu (1984). Z powodzeniem wystąpił w spektaklu Sonata Belzebuba S.I. Witkiewicza (reż. K. Jasiński, Kraków 2009), do którego napisał muzykę. Od 2018 w Krakowie odbywa się coroczny Wodecki Twist Festiwal.
Literatura: Zbigniew Wodecki, Wacław Krupiński Zbigniew Wodecki: pszczoła, Bach i skrzypce, Warszawa 2011, Kamil Bałuk, Wacław Krupiński Wodecki. Tak mi wyszło, Warszawa 2018.
