Vallas [wal'a] Léon, *17 V 1879 Roanne, †9 V 1956 Lyon, francuski muzykolog. W 1908 ukończył studia muzykologiczne na uniwersytecie w Lyonie, tamże w 1919 uzyskał stopień doktora na podstawie dysertacji Le Théâtre et la Ville, 1694–1712 (opubl. pt. Un siècle de musique et de théâtre à Lyon). Organizował koncerty połączone z wykładami, najpierw w Lyonie (od 1919), później z G. Benderem w Paryżu (od 1925), p.n. Paris Musique Vivante. Wykładał historię muzyki m.in. na Sorbonie w Paryżu (1928–30) oraz w Stanach Zjednoczonych (1930–31). Działał także jako krytyk muzyczny, pisząc do „Tout Lyon”, „Guide du concert”, „Guide musical” i „Progrès de Lyon” (1919–54); w 1903 założył „Revue musicale de Lyon” (od 1912 p.n. „Revue française de musique”, a od 1920 „Nouvelle revue musicale”). W latach 1937–43 był przewodniczącym Société Française de Musicologie, a od 1938 do 1941 dyrektorem artystycznym radia w Lyonie. Swą działalnością pisarską, pedagogiczną i organizacyjną propagował muzykę francuską wszystkich epok, a zwłaszcza twórczość kompozytorów jemu współczesnych (C. Debussy, V. d’Indy, C. Franck).
Literatura: N. Dufourcq Léon Vallas, „Revue de Musicologie” XXXVIII, 1956.
Georges Migot, Paryż 1923
Debussy, 1862–1918, Paryż 1926
Les idées de Claude Debussy, musicien français, Paryż 1927, wyd. angielskie The Theories of Claude Debussy, Londyn 1929, przedr. Nowy Jork 1967
Un siècle de musique et de théâtre à Lyon, 1688–1789, Lyon 1932, przedr. Genewa 1971
Claude Debussy et son temps, Paryż 1932, 2. wyd. 1958, wyd. angielskie Claude Debussy, his Life and Works, Londyn 1933, przedr. Nowy Jork 1972, wyd. niemieckie Monachium 1961
Achille-Claude Debussy, Paryż 1944, 2. wyd. 1949, wyd. niemieckie Poczdam 1950, wyd. włoskie Modena 1952
Vincent d’Indy, 2 t., Paryż 1946, 1950
César Franck, Londyn 1951, przedr. Westport (Connecticut) 1973, wyd. francuskie La véritable histoire de César Franck, Paryż 1955, 2. wyd. 1972
