Szulc Józef Zygmunt, pseud. Jan Sulima, *4 IV 1875 Warszawa, †10 IV 1956 Paryż, polski pianista, kompozytor, dyrygent i pedagog, syn Henryka. Studiował kompozycję u Z. Noskowskiego w Instytucie Muzycznym w Warszawie, potem grę na fortepianie u E. Jedlički, H. Schramkego i M. Moszkowskiego w Berlinie. W 1897 objął klasę fortepianu w konserwatorium Sterna w Berlinie i stanowisko dyrygenta orkiestry opery w Stuttgarcie; później wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował studia pianistyczne u I.J. Paderewskiego. Dyrygował orkiestrą we Francji, Polsce, Niemczech i Belgii. W 1910 osiadł w Paryżu. Znany jest przede wszystkim jako autor operetek, wystawianych na scenach francuskich i belgijskich.
Esther, uwertura
Sinai, uwertura
Trio fortepianowe
Sonata na skrzypce i fortepian
Sonata fortepianowa
pieśni na głos i fortepian do tekstów fr.
operetki:
Flup, wyst. Bruksela 1913
Titin, wyst. Paryż 1920
La victoire de Samothrace, wyst. Liège 1922
Loute, wyst. Bruksela 1922
Le petit choc, wyst. Paryż 1923
Vivette, wyst. Liège 1924
Quand on est trois, wyst. Paryż 1925
Mannequins, wyst. Paryż 1925
Divin Mensonge, wyst. Paryż 1926
Couchette No. 3, wyst. Paryż 1929
Flossie, wyst. Paryż 1929
Sidonie Panache, wyst. Paryż 1930
Zou, wyst. Paryż 1930
Le garçon de chez Prunier, wyst. Paryż 1933
Mandrin, wyst. Paryż 1934
L’auberge du chat coiffé, wyst. Paryż 1936
Le coffre-fort vivant, wyst. Paryż 1938
Pantoufle, wyst. Paryż 1945
***
Une nuit d’Ispahan, balet, wyst. Bruksela 1909
