Szeligowski Aleksander, *24 VIII 1934 Wilno, †4 V 1993 Poznań, kompozytor, dyrygent i organista, syn Tadeusza. Studiował kompozycję u Tadeusza Szeligowskiego oraz organy u J. Pawlaka w PWSM w Poznaniu (dyplomy: 1959 i 1960); w 1962 ukończył z odznaczeniem studia dyrygenckie u S. Wisłockiego w PWSM w Warszawie. W latach 1964–93 był starszym wykładowcą w PWSM (potem Akademii Muzycznej) w Poznaniu (czytanie partytur, instrumentacja, propedeutyka kompozycji i improwizacja). Od 1966 do 1969 asystent dyrygenta w Filharmonii Poznańskiej. Prowadził koncerty symfoniczne w Poznaniu, Lublinie, Wrocławiu i Szczecinie. Występował też jako organista.
Literatura: B. Szeligowska-Wojtecka Działalność pedagogiczno-kompozytorska Aleksandra Szeligowskiego (ze szczególnym uwzględnieniem twórczości chóralnej a cappella), praca magisterska, Akademia Muzyczna w Poznaniu, 2002 (zawiera pełny życiorys i wykaz kompozycji).
4 aforyzmy na fortepian, 1955
2 sonaty na organy: 1955, 1957
Allegro na wiolonczelę i fortepian, 1957, prawyk. Poznań 1963
Poemat na orkiestrę smyczkową, 1957, prawyk. Poznań 1957
Lament nad Agadirem na orkiestrę, 1960, prawyk. Poznań 1960
Pieśni na sopran i orkiestrę kameralną, sł. A. Partum, 1961, prawyk. Poznań 1962
4 pieśni na sopran i 17 instrumentów, sł. Z. Herbert, 1962, wyd. Kraków 1963
3 pieśni na sopran i zespół instrumentalny, sł. L. Staff, 1963, prawyk. Poznań 1966
Bohaterom Powstania Wielkopolskiego na orkiestrę smyczkową, 1966, prawyk. Poznań 1967
3 psalmy do tekstów łacińskich na chór żeński, smyczki i perkusję, 1965
Concertino na fortepian i orkiestrę, 1965, prawyk. Poznań 1968
Miniatury na puzon i fortepian, 1965, prawyk. Poznań 1968
Miniatury na flet i fortepian, 1965, wyd. Kraków 1972, 4. wyd. 1993
Suita na 5 instrumentów, 1965, prawyk. Poznań 1966, wyd. Warszawa 1975
Six pièces pour flute et orgue, 1967
Miniatury na kwartet smyczkowy, 1968
Ody mitologiczne na flet i orkiestrę kameralną, 1968, prawyk. Poznań 1969
Koncert na fagot i orkiestrę, 1970, prawyk. Poznań 1972
Kruszynka, opera dziecięca, libretto K. Niżyńska, 1970
Miniatury żartobliwe (wokalizy) na chór a cappella, 1971
Niby fuga (wokaliza) na chór a cappella, 1971
Siedem gwiazd na chór a cappella, sł. M. Kopernik, 1973
Kołysz mi się kołysz na 3-głosowy chór dziecięcy i zespół instrumentalny, sł. J. Porazińska, 1978
2 humoreski na flet lub obój, fagot i zespół kameralny, 1981
Mały koncert klasyczny na flet lub obój i zespół instrumentalny, 1981
Mała suita szamotulska na fortepian i zespół instrumentalny, 1981
Suita na orkiestrę smyczkową, 1981
Album z obrazkami na fortepian, 1983, wyd. Kraków 1984
Ad Patrem. Poemat nr 4 na orkiestrę smyczkową, 1987
muzyka teatralna
opracowania pieśni ludowych
