Studziński, Piotr Łukasz

Studziński Piotr Łukasz, *16 X 1826 Kraków, †20 IV 1869 Kraków, polski organista, pedagog, dyrygent i kompozytor, brat Wincentego. Ok. 1841 uczył się gry organowej u W. Gorączkiewicza w szkole muzycznej Instytutu Technicznego w Krakowie, grał na rogu w orkiestrze wojskowej, później w orkiestrze teatralnej, gdzie w latach 1851–53 był też dyrygentem W latach 1846–57 prowadził klasę instrumentów dętych w szkole muzycznej Instytutu Technicznego. Po śmierci W. Gorączkiewicza objął w 1858 stanowisko organisty i dyrygenta w katedrze na Wawelu. Powodzenie miały jego 4 wodewile (zwłaszcza Łobzowianie), w których zastosował trafne środki muzycznej charakterystyki postaci i typ popularnej melodyki w tonie ludowo-narodowym, kontynuując tradycje komediooper J. Stefaniego i K. Kurpińskiego.

Literatura: J. Radwański Żywoty tegoczesne mężów znakomitych w rozmaitych zawodach, cz. 2.: Życie Wincentego Studzińskiego, skrzypka i krakowianina, Kraków 1848; [K. Estreicher], „Nowiny” 1854 nr 106 (nekrolog); T. L. [Tomasz le Brun] Kwartet Studzińskiego, „Gazeta Muzyczna i Teatralna” 1866 nr 24; A. P. [Aleksander Poliński] Karol Studziński, „Kłosy” 1883 nr 926.