Staszewski Kazimierz, *12 III 1963 Warszawa, polski wokalista, kompozytor, saksofonista i autor tekstów. Muzyczny samouk. Studiował socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. Założyciel grup Poland, Kult i Kazik Na Żywo; pierwszych nagrań dokonał w 1986 z zespołem Kult. Od 1989 występuje i nagrywa także samodzielnie jako Kazik (Spalam się, 1991; Spalaj się, 1993; Oddalenie, 1995; 12 Groszy, 1997; Melassa, 2000; Melodie Kurta Weilla i coś ponadto, 2001; Piosenka Toma Waitsa, 2003; Los się musi odmienić, 2005). Staszewski jest niesłychanie wszechstronny, wykonuje rocka, miejski folklor, rap, piosenkę aktorską, muzykę yassową; pisze celne, publicystyczne teksty na aktualne tematy społeczno-polityczne (Polska, Łysy jedzie do Moskwy). Jest laureatem nagród Fryderyk 1994, 1995 i 1998 w kategorii autor roku oraz „paszportu” tygodnika „Polityka” (1998). Z zespołem Kult nagrał m.in. albumy: Posłuchaj to do Ciebie, 1987; Spokojnie, 1988; Tan i Kaseta, 1989; 45–89, 1990; Your Eyes, 1991; Tata Kazika, 1993; Muj wydafca, 1994; Tata 2, 1996; Ostateczny krach systemu korporacji, 1998; Salon Recreativo, 2001, a z zespołem Kazik na Żywo: Porozumienie ponad podziałami, 1995; Las Maquinas de La Muerte, 1999. Nagrał także muzykę do filmów, m.in. Czarne słońca (reż. J. Zalewski, 1992), Oczy niebieskie (reż. W. Szarek, 1994), Sztos (reż. O. Lubaszenko, 1997), 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy (reż. J. Holoubek, 2020).
