Schürer, Johann Georg

Schürer [sz´ürer] Johann Georg, *ok. 1720 Raudnitz an der Elbe (obecnie Roudnice nad Labern), †l6 II 1786 Drezno, niemiecki kompozytor. Od ok. 1746 związany był jako kompozytor i dyrygent muzyczny z włoską trupą operową A. Mingottiego, pozostającą w służbie Augusta III (Fryderyka Augusta II), a przebywającą wówczas na dworze w Dreźnie. Na potrzeby dworu skomponował kilka oper, m.in. Astrea placata (wystawiona 7 X 1746 w Warszawie z okazji urodzin Augusta III), La Galatea, Calandro. Ponadto od ok. 1745 pełnił funkcję dyrektora muzyki kościelnej w kaplicy dworskiej w Dreźnie, gdzie współpracował m.in. z A. Ristorim i N. Porporą, a od 1751 do emerytury w 1780 w dworskim kościele. Po 1750 twórczość Schürera zdominowała muzyka religijna: oratoria, msze, części mszalne, motety, litanie, magnifikaty. Schürer jest też autorem kilku okolicznościowych kantat, m.in. Cantata per la nascita di S.A.R. il Principe Carlo, Nel felicissimo giorno del glorioso nome (…) di Augusto III. Bogaty ilościowo dorobek Schürera – jedynie częściowo zachowany (rękopisy głównie w Sächsische Landesbibliothek w Dreźnie) – znany jest ze sporządzonego w 1765 przez kompozytora inwentarza Cursus annuus. Twórczość Schürera należy do nurtu niemieckiej muzyki wczesnoklasycznej i reprezentuje typowe cechy okresu przejściowego, z tradycją polifoniczną (głównie w muzyce religijnej) z jednej strony i elementami stylu galant (w muzyce scenicznej) z drugiej.

Literatura: R. Haas Johann Georg Schürer (1720–1786). Ein Beitrag zur Geschichte der Musik in Dresden, Drezno 1915 (zawiera wykaz kompozycji).