Sawicka Olga, *7 II 1932 Poznań, †2 IV 2015 Skolimów-Konstancin, polska tancerka. Od 1950 była solistką zespołów baletowych oper w: Poznaniu (1946–49), Bytomiu (1949–53) i Warszawie (1953–61); w latach 1956–61 występowała także gościnnie, m.in. we Francji i w ZSRR, w latach 1961–63 w Paryżu tańczyła w programach telewizyjnych i estradowych, organizowanych m.in. przez S. Lifara. Obdarzona wyjątkową gracją ruchów i wyrazistą mimiką, Sawicka odnosiła ogromne sukcesy w tańcu klasycznym, w rolach liryczno-dramatycznych, m.in. rola tytułowa w Giselle (muz. A. Adam, choreogr. N. Dudinska i K. Siergiejew, Moskwa 1960), Odetta (Jezioro łabędzie, muz. P. Czajkowski, choreogr. J. Miszczyk, Warszawa 1956, choreogr. N. Konus, Warszawa 1961), Julia (Romeo i Julia, muz. S. Prokofiew, choreogr. J. Gogół, Warszawa 1954) oraz komediowych, np. Swanilda (Coppélia, muz. L. Delibes, choreogr. L. Wójcikowski, Warszawa 1953). Współpraca z C. Drzewieckim w operze w Poznaniu (1963–74, primabalerina) ujawniła jej talent w zakresie tańca współczesnego, np. rola tytułowa i Carewny w Ognistym ptaku (muz. I. Strawiński, 1967), Ofelii i Julii w Improwizacjach do Szekspira (do muz. D. Ellingtona i Z. Szostaka, 1966). W latach 1974–76 kierowała baletem Teatru Muzycznego w Poznaniu.
