Romański Stefan, *2 IX 1858 Lublin, †po 1912 Lublin, polski budowniczy organów i fortepianów, syn i uczeń Stanisława. Pracował u ojca przy budowie i naprawie fortepianów. Od 1887 prowadził pracownię organów i fortepianów w Lublinie, ok. 1890 w Krasnymstawie, od 1894 ponownie w Lublinie, od 1895 we własnym domu, w przejętej po ojcu wytwórni organów i fisharmonii, gdzie naprawiał także fortepiany i instrumenty mechaniczne. Na wystawie w Lublinie w 1901 nagrodzony medalem srebrnym wielkim za pneumatyczne organy kościelne. Łącznie zbudował ok. 20 organów.
Literatura: B. Vogel Instrumenty muzyczne w kulturze Królestwa Polskiego, Kraków 1980; L. Gawroński Organmistrzowie i fortepianmistrzowie w dawnym Lublinie, „Ruch Muzyczny” 1989 nr 5; W. Kapeć Ogólna charakterystyka budownictwa organowego na Lubelszczyźnie w XIX w., „Organy i Muzyka Organowa” IX, 1994.
