Ringeissen, Bernard

Ringeissen [ręż^es’ę] Bernard, *15 V 1934 Paryż, francuski pianista. W latach 1947–51 studiował pod kierunkiem G. de Lausnaya w konserwatorium w Paryżu oraz na kursach interpretacji M. Long i J. Févriera. W 1954 został laureatem I nagrody na międzynarodowym konkursie muzycznym w Genewie, w 1955 zdobył II nagrodę (pierwszej nie przyznano) na konkursie im. M. Long i J. Thibauda w Paryżu oraz IV nagrodę na Międzynarodowym Konkursie im. F. Chopina w Warszawie, odnosząc spektakularny sukces u publiczności. Brał udział w festiwalach Chopinowskich w Dusznikach Zdroju i Mariańskich Łaźniach. Uczestniczył w pracach jury międzynarodowych konkursów pianistycznych w Paryżu i Warszawie, międzynarodowych konkursów radiofonii niemieckiej (ARD) w Monachium i Jeunesses Musicales w Belgradzie. Koncertował w krajach europejskich, na Dalekim Wschodzie, w Ameryce Północnej i Południowej. Jego repertuar obejmuje utwory z różnych epok, w tym rzadko wykonywane. Dokonał prawykonania II Koncertu fortepianowego M. Landowskiego, nagrał wszystkie dzieła fortepianowe C. Saint-Saënsa, I. Strawińskiego i F. Poulenca oraz album z utworami A. Borodina, M. Bałakiriewa, C. Cui, M. Musorgskiego (Harmonia Mundi, EMI). Jego grę charakteryzuje błyskotliwa technika i przejrzyste kształtowanie formy muzycznej.