Popławski Adolf, *27 III 1881 Stroki (pow. starokonstantynowski na Wołyniu), †21 XI 1965 Warszawa, polski śpiewak (bas) i reżyser operowy. Studiował śpiew w konserwatorium w Kijowie (1900–05), reżyserię u K. Stanisławskiego w Moskwie (1909). Studia muzyczne uzupełniał w Mediolanie i Paryżu (1911). Jako śpiewak debiutował w 1905 w operze w Kijowie partią Pimena w Borysie Godunowie M. Musorgskiego. W latach 1906–20 związany był z operą w Charkowie; występował gościnnie w Kijowie, Petersburgu i Moskwie. Działalność reżyserską rozpoczął w teatrze Muzykalnaja Drama w Petersburgu, następnie kontynuował ją w Charkowie i Kijowie. W 1920 przybył do Warszawy i objął stanowisko reżysera w Teatrze Wielkim, które piastował w latach 1920–30 (1925–30 główny reżyser), 1931/32 i 1936/37; w sezonie 1930/31 był dyrektorem tego teatru. Wystawił ponad 100 oper, przygotował m.in. prapremiery dzieł K. Szymanowskiego (Hagith, 1922, Król Roger, 1926), E. Młynarskiego (Noc letnia, 1924), T. Joteyki (Zygmunt August, 1925), L. Różyckiego (Beatrix Cenci, 1927). Jego inscenizacje, również dzieł Moniuszkowskich i Wagnerowskich, oceniano jako nowatorskie. Po wojnie był reżyserem Opery Śląskiej w Bytomiu (1946–49), Opery Wrocławskiej (1949–53) i Teatru Wielkiego w Poznaniu (1953–59).
