Novello Clara Anastasia, *10 VI 1818 Londyn, †12 III 1908 Rzym, angielska śpiewaczka (sopran) włoskiego pochodzenia, córka Vincenta. Po studiach w Londynie oraz w instytucie A. Chorona w Paryżu zadebiutowała w 1833 w Windsorze, po czym wielokrotnie występowała na koncertach filharmonicznych w Londynie. W tym samym roku wzięła udział w Three Choirs Festival w Worcester. W 1837 na zaproszenie Mendelssohna śpiewała w sali Gewandhausu w Lipsku. Od 1839 kontynuowała studia w Mediolanie. W 1841 miała debiut sceniczny w Padwie w tytułowej roli w Semiramidzie G. Rossiniego. Następnie występowała we Włoszech, w 1843 w Drury Lane w Londynie. W tym samym roku wyszła za mąż, po kilkuletniej przerwie wznowiła w 1850 działalność artystyczną; jej występy w teatrach operowych oraz na koncertach oratoryjnych cieszyły się wielkim powodzeniem. Po 1860 wycofała się ze sceny i osiadła na stałe w Rzymie. Napisała pamiętniki pt. Clara Novellos Reminiscences opracowane przez córkę V. Gigliucci (Londyn 1910).
Literatura: A. Mackenzie Grieve Clara Novello, Londyn 1955.
