Mokrzycka Maria Matylda, z d. Poecke, *25 III 1882 Lwów, †15 V 1971 Skolimów-Konstancin (k. Warszawy), polska śpiewaczka (sopran). W latach 1902–05 studiowała w konserwatorium we Lwowie u W. Wysockiego, w 1905 zadebiutowała na scenie opery we Lwowie jako Stella w Chopinie G. Oreficego, tamże występowała jako Micaela w Carmen Bizeta, Zofia w Werterze J. Masseneta i Antonia w Opowieściach Hoffmanna J. Offenbacha. Śpiewała także w Krakowie, a w 1908 została solistką opery w Warszawie. Od 1909 występowała m.in. w Turynie, Bergamo, Neapolu (Teatro di San Carlo), Genewie, Budapeszcie, Barcelonie i Wiedniu, śpiewała też na wielkim koncercie w San Francisco; na występach tych odniosła znaczne sukcesy, mając często za partnerów najznakomitszych ówczesnych śpiewaków. W 1917 powróciła do Warszawy i do 1932 była jedną z czołowych solistek opery. W latach 1950–53 uczyła w Szkole Muzycznej im. F. Chopina, w latach 1953–61 w PWST w Warszawie. Do najwybitniejszych kreacji Mokrzyckiej należały: tytułowa rola w Madame Butterfly i rola Mimi w Cyganerii G. Pucciniego, Tatiany w Eugeniuszu Onieginie P. Czajkowskiego, tytułowe role w Halce S. Moniuszki i operze Eros i Psyche L. Różyckiego (1918), w których zachwycała mistrzostwem wokalnym, siłą scenicznej ekspresji, a także niepospolitą urodą i wdziękiem postaci. Kreowała też tytułową rolę podczas prapremiery Hagith K. Szymanowskiego (1922). Wśród nielicznych płytowych nagrań Mokrzyckiej dokonanych u progu stulecia na uwagę zasługują 4 duety nagrane wspólnie z M. Battistinim (z Rigoletta i Traviaty G. Verdiego, Pajaców R. Leoncavalla i Lindy z Chamonix G. Donizettiego).
