Mirecki Stanisław, *1828 Genua, †l VII 1900 Warszawa, nauczyciel śpiewu, kompozytor, organista, pianista, syn Franciszka. Uczył się śpiewu u F. Lampertiego w Mediolanie. W latach 1850–52 kierował orkiestrą teatru T.A. Chełchowskiego w Dębnie Lubuskim, od 1852 do 1862 był organistą i dyrygentem kapeli katedralnej w Kamieńcu Podolskim, w 1858 zajął się tam organizacją przykatedralnej szkoły organistów. Po śmierci ojca objął stanowisko kierownika szkoły śpiewu dramatycznego i kościelnego w Instytucie Technicznym w Krakowie, które sprawował do jej rozwiązania (1873). W latach 1888–91 był profesorem klasy śpiewu solowego w konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie, brał czynny udział w życiu muzycznym miasta jako pianista i akompaniator. Od 1891 do 1900 był profesorem Instytutu Muzycznego w Warszawie. Kazimierz, drugi syn Franciszka Mireckiego, wiolonczelista, poeta i malarz, mieszkał w Krakowie, w latach 70. przebywał we Francji i koncertował z zespołem Société de quatuors, m.in. w 1876 w Madrycie.
fortepianowe:
Romanza. Capriccio, Kraków ok. 1850 Wildt
Grand scherzo di bravoure op. 2, Wiedeń ok. 1855 Spina (BGM)
Fantaisie brillante sur Fair d’une chanson polonaise „Pomoc dajcie mi rodacy” op. 10, Kraków ok. 1865 Wildt
8 Nouveaux chants patriotiques transcrits op. 11 i 12, 2 z., Kraków ok. 1865 Grabowski
Za szumnym Dniestrem. Chant historique de J. U. Niemcewicz, varié op. 20, Kraków ok. 1868 Wildt
L’Africaine de Meyerbeer. Romance varié... op. 22, Kraków ok. 1870 Wildt
Trois pièces de salon... op. 21, Kraków ok. 1876 Wildt
na głos i fortepian:
We śnie, Kraków ok. 1895 Krzyżanowski
3 arietty — 1. Corne stilla tra gli spasimi, 2. Nella mia nottumo stanza, 3. Vieni, o Dori, che l’attendo, Mediolan b.r. Ricordi
transkrypcje na fortepian:
«Warszawianka». Śpiew z roku 1831 K. Kurpińskiego, Kraków ok. 1903 Piwarski
Meste d’incerto. Romanza nell’opera L’Ebreo di Apollini op. 5, Mediolan b.r. Ricordi.
