Krumpholtz [~holc], Krumpholz Jan Křtitel, Johann Baptist, Jean-Baptiste, *8 V 1742 Budenice k. Zlonic, †19 II 1790 Paryż, czeski harfista, kompozytor i projektant instrumentów. Początkowo uczył się gry na rogu, dopiero później zainteresował się harfą. W 1772 dał się poznać w Wiedniu jako wirtuoz i nauczyciel gry na tym instrumencie. Od 1773 był uczniem J. Haydna (kompozycja) i członkiem kapeli ks. M.J. Esterházy’ego. W 1776 odbył podróż koncertową po Europie, utrwalając w ten sposób swą pozycję wybitnego wirtuoza harfy. W tym czasie pracował nad usprawnieniem harfy, współdziałając z P.J. Cousineau, H. Nadermanem i Ch. Stecklerem. W 1777 osiadł w Paryżu, gdzie prowadził działalność kompozytorską i pedagogiczną.
Kompozycje Krumpholtza stały się podstawą repertuaru na harfę i do dziś cieszą się dużą popularnością. Doskonała znajomość harfy pozwoliła mu pisać utwory interesujące brzmieniowo, a także przyczyniła się do rozwoju techniki gry na tym instrumencie. Na podkreślenie zasługują wysiłki Krumpholtza mające na celu wzbogacenie możliwości brzmieniowych harfy. W 1776 zademonstrował „harpe organisée” zbudowaną według własnego pomysłu, będącą ulepszeniem harfy pedałowej Ch. Hochbruckera. Inne udoskonalenia zostały zrealizowane po jego śmierci przez S. Érarda w harfie podwójnopedałowej. Opracowane przez Krumpholtza zasady gry na harfie wraz z krótką autobiografią opublikował J.M. Plane w Principes pour la harpe, Paryż 1800, 2. wyd. 1977.
2 symfonie op. 11, Paryż 1787
6 koncertów na harfę: 2 z op. 4, Paryż ok. 1777, 2 z op. 6, Paryż ok. 1777, 1 z op. 7, Paryż ok. 1778, 1 z op. 9, Paryż ok. 1785
na harfę z towarzyszeniem innego instumentu:
sonaty op. 1, Paryż ok. 1775, op. 3, Paryż ok. 1776, op. 8, Paryż ok. 1780
Quatre sonates non difficiles op. 12, Paryż ok. 1787
Quatre sonates chantantes op. 16, Paryż ok. 1788
Trois sonates (...) dont la Ire en forme de scène op. 17, Paryż ok. 1789
Andante op. 19, Paryż ok. 1789
na 2 harfy:
2 duety op. 5, Paryż ok. 1777
Recueil contenant diffèrent petits airs variés, une sonate et petit duo op. 10, Paryż ok. 1787
na harfę lub fortepian:
Collection de pièces de différens genres distribuées en six sonates op. 13 i 14, Paryż ok. 1788 (4 z akompaniamentem skrzypiec)
Quatre sonates en forme de scènes de différens caractères op. 15, Paryż ok. 1788
Deux sonates en forme de scènes op. 18, Paryż ok. 1789
na harfę solo:
Recueil de douze préludes et petits airs op. 2, ok. 1776
***
liczne wariacje i pieśni