Kapp Villem, *7 IX 1913 Suure-Jaani, †24 III 1964 Tallin, estoński kompozytor i pedagog, bratanek Artura, syn dyrygenta chóralnego Hansa Kappa (1870–1938). Studiował w latach 1935–38 w konserwatorium w Tallinie grę na organach u A. Topmana i kompozycję u Artura Kappa (ukończył w 1944 u H. Ellera). W latach 1944–51 uczył w szkole muzycznej w Tallinie, w latach 1945–64 wykładał kompozycję i teorię muzyki w tamtejszym konserwatorium, w 1956 docent, od 1957 kierownik katedry kompozycji; jego uczniami byli m.in. L. Veevo, Ü. Vinter, H. Otsa. Popularność w Estonii zyskał głównie dzięki utworom chóralnym i pieśniom.
Literatura: H. Tönsen Villem Kapp, Tallin 1967, 2. wyd. Leningrad 1969.
Instrumentalne, m.in.:
I Symfonia, 1947
II Symfonia, 1954, 2. red. 1955
utwory na orkiestrę estońskich instrumentów ludowych
utwory na orkiestrę dętą
utwory kameralne
Wokalne i wokalno-instrumentalne, m.in.:
Kevadele (‘wiosna’), kantata na sopran, chór i orkiestrę, sł. J. Kross, 1963
pieśni na głos i fortepian
romanse
oprac. melodii ludowych
ok. 50 utworów na chór a cappella
Sceniczne:
Lembitu (‘przeklęty rycerz’), opera, libretto A. Pirn wg J. Sütiste, 1961, wyst. Tallin 1961
