Gonet Tadeusz, *30 I 1903 Jarosław, †26 I 1977 Kraków, polski altowiolista, skrzypek i pedagog. W 1923 ukończył Państwowe Konserwatorium Muzyczne w Poznaniu w klasie skrzypiec Z. Jahnkego. W latach 1921–23 występował jako drugi skrzypek w Kwartecie Polskim. W latach 1924–27 kształcił się u L. Capeta w Paryżu, w 1928 u O. Ševčíka w Pradze. Jednocześnie podjął pracę pedagogiczną; w latach 1927–29 działał w Paryżu, gdzie był członkiem Stowarzyszenia Młodych Muzyków Polskich, następnie uczył w konserwatorium w Poznaniu (1929–30), Krakowie (1930–33) i we Lwowie (1933–39). Od 1945 działał w Krakowie: w latach 1945–57 był altowiolistą w Kwartecie Krakowskim, w latach 1955–70 koncertmistrzem Filharmonii, uczył w PŚSM i PLM oraz współpracował z PWM. Dla PWM przygotował szereg prac o charakterze instruktywnym – transkrypcje literatury skrzypcowej na altówkę (etiudy R. Kreutzera i J.F. Mazasa, 2 zeszyty barokowych, klasycznych i romantycznych miniatur, koncerty J.S. Bacha, sonaty Händla) i podręcznik Gamy, pasaże i dwudźwięki na altówkę. W latach 1961–70 prowadził klasę altówki w PWSM we Wrocławiu. Koncertował w kraju i za granicą. Dokonał wielu archiwalnych nagrań radiowych.
