Giannini [dżan~] Dusolina, *19 XII 1900 Filadelfia, †26 VI 1986 Zurych, córka Ferruccia, amerykańska śpiewaczka (sopran) włoskiego pochodzenia. Początkowo uczyła się śpiewu u ojca i gry na fortepianie u matki, debiutowała w 9. roku życia; następnie brała lekcje u M. Sembrich-Kochańskiej w Curtis Institute of Music w Filadelfii. Pierwszy wielki sukces odniosła w 1923 na koncercie w Carnegie Hall w Nowym Jorku. W 1925 debiutowała na scenie operowej w Hamburgu w partii Aidy, następnie występowała w Berlinie i w Wiedniu. W 1928 śpiewała w Covent Garden w Londynie, a w latach 1934–36 w Salzburgu, gdzie w Don Giovannim Mozarta pod dyrekcją B. Waltera stworzyła kreację postaci Donny Anny; występowała w Falstaffie pod dyrekcją A. Toscaniniego. W latach 1936–41 występowała w Metropolitan Opera House w Nowym Jorku. Po wojnie, zamieszkując w Monte Carlo, koncertowała w Europie i Ameryce. W 1961 wycofała się ze sceny, od 1962 prowadziła w Zurychu wokalne kursy mistrzowskie.
Dusolina Giannini obdarzona była sopranem dramatycznym, silnym temperamentem artystycznym i nienaganną muzykalnością. Repertuar jej obejmował partie liryczne, dramatyczno-liryczne aż do partii o charakterze werystycznym z oper włoskich i francuskich. Światowe uznanie zyskała w rolach Aidy i Carmen. Z krytyką spotkała się jej postawa samodzielnej primadonny niezwiązanej na dłużej z żadnym teatrem operowym, a rozwijającej karierę „gwiazdy” operowej poprzez występy gościnne. Była także wytrawną śpiewaczką koncertową. Jej niezależna postawa artystyczna stała się zapowiedzią karier śpiewaczek współczesnych, debiutujących po II wojnie światowej.
Literatura: W.R. Moran Dusolina Giannini and her Recordings, „Record Collector” wrzesień 1954.
