Gaudencjusz

Gaudencjusz, Gaudéntios, III lub IV w. n.e., grecki teoretyk muzyki, kontynuator tradycji Arystoksenosa. Autor dzieła (‘wstęp do harmoniki’). O jego życiu nic nie wiadomo. Jego traktat znał z pewnością Kasjodor. Dla historii muzyki szczególne znaczenie mają jego uwagi na temat gatunków oktawowych i tzw. interwałów parafonicznych, zajmujących miejsce pośrednie pomiędzy konsonansem a dysonansem (zaliczał do nich tryton i tercję wielka), które mogły znajdować zastosowanie w akompaniamencie instrumentalnym. Gaudencjusz wyróżnił 12 gatunków oktawowych (złożonych z odpowiednich gatunków kwarty i kwinty), przy czym tylko 7 uznał za „konsonujące”. Sekcja traktatu dotycząca skal transponowanych nie zachowała się w całości, przypuszczalnie Gaudencjusz wyróżnił 15 tonoi.

Literatura: A. Barbera , „Journal of Music Theory” XXI nr 2, 1977; A. Barbera Octave Species, „Journal of Musicology” III nr 3, 1984; A. Barbera The Consonant Eleventh and the Expansion of the Musical Tetraktys, „Journal of Music Theory” XXVIII nr 2 1984; T.J. Mathiesen, Apollo’s Lyre: Greek Music and Music Theory in Antiquity and the Middle Ages, Londyn 1999.