Drobner Mieczysław, *3 XI 1912 Kraków, †17 III 1986 Łódź, polski muzykolog, pedagog, kompozytor i dyrygent. W 1933 ukończył studia kompozytorskie u B. Wallek-Walewskiego i dyrygenckie u Z. Dymmka w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie, w 1937 – studia muzykologiczne u Z. Jachimeckiego na UJ. W latach 1933–34 kształcił się w Wiedniu u J. Marna. Od 1931 do 1939 dyrygent Opery Krakowskiej, od 1944 do 1946 dyrektor Departamentu Muzyki w MKiS. Od 1946 w PWSM w Łodzi: zastępca profesora, w 1949 prorektor, w latach 1953–57 rektor, w 1957 docent. Równocześnie od 1954 do 1956 kierownik artystyczny Opery Łódzkiej. Od 1958 w PWSM w Krakowie: od 1961 kierownik Zakładu Akustyki Muzycznej, w latach 1969–72 dziekan Wydziału Kompozycji, Teorii i Dyrygentury, w 1971 profesor. W latach 1958–61 także dyrektor Miejskiego Teatru Muzycznego w Krakowie. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1964).
Akustyka muzyczna, z S. Golachowskim, Kraków 1953
Opera i balet, w: Kultura muzyczna Polski Ludowej. 1944–1955, red. J.M. Chomiński i Z. Lissa, Kraków 1957
Instrumentoznawstwo i akustyka, Kraków 1960, 5. wyd. uzupełnione 1980
Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego i inne szkoły muzyczne w Krakowie 1888–1939, w: 75 lat Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie, red. M. Drobner, A. Frączkiewicz, A. Rieger, Kraków 1963
Akustyka muzyczna, Kraków 1973
Historia teorii muzyki i pisowni muzycznej w zarysie, Kraków 1978 PWSM
Systemy i skale muzyczne, Kraków 1981
Kraków muzyczny 1918–39, red. z T. Przybylskim, Kraków 1980
liczne artykuły z zakresu akustyki muzycznej.
Kompozycje:
Concertino na fortepian i orkiestrę, 1958
Rapsodia na skrzypce i fortepian, 1943
utwory fortepianowe
pieśni na głos i fortepian, m.in. Kołysanka, sł. S. Szmaglewska, 1953
pieśni chóralne
wodewil dziecięcy Farfurka Królowej Bony, libretto A. Świrszczyńska, 1948
muzyka sceniczna.
