Dowiakowska Bronisława Apolonia Izabela, zam. Klimonowicz, *9 II 1840 Warszawa, †3 II 1910 Warszawa, polska śpiewaczka (sopran). Studiowała śpiew od 1854 u J. Quattriniego. Po raz pierwszy wystąpiła na koncercie 25 II 1857. 20 IV 1858 debiutowała w Teatrze Wielkim w roli Leonory w Aleksandrze Stradelli F. Flotowa. 1 III 1859 została zaangażowana na stałe do zespołu Warszawskich Teatrów Rządowych, gdzie występowała do 2 IX 1894, po czym wycofała się ze sceny i poświęciła się pracy pedagogicznej. W latach 1873, 1880 i 1885 występowała gościnnie we Lwowie, w 1873 w Krakowie, w 1881 w Odessie i Kijowie, w 1888, 1889 w Nicei. Koncertowała również w Wilnie, Lublinie, Łodzi, Ciechocinku, Krynicy i innych miastach polskich. Dysponowała niezwykle silnym głosem o dużej rozpiętości skali (a–e3) i doskonałą techniką wokalną, dzięki czemu mogła wykonywać partie dramatyczne, liryczne i koloraturowe (w swym repertuarze miała ponad 100 partii). Szczególne sukcesy odnosiła w Hugonotach Meyerbeera, Aidzie Verdiego, Tannhäuserze Wagnera. Występowała też w operetkach, głównie Offenbacha. Uchodziła za jedną z wybitniejszych polskich śpiewaczek.
