Czapska Adelina, właśc. A. Korytko-Czapska, *16 XII 1891 Smoleńsk, †13 VII 1985 Montreal, polska śpiewaczka (sopran). Pochodziła ze szlacheckiej rodziny od XVI w. osiadłej na Ukrainie. W latach 1911–18 studiowała śpiew u N. Ireckiej w konserwatorium w Petersburgu, później pracowała pod kierunkiem I. Jerszowa. Odznaczała się muzykalnością, dźwięcznym głosem (sopran liryczno-koloraturowy) oraz zdolnościami aktorskimi. W 1918 zadebiutowała w Teatrze Maryjskim w Petersburgu rolą Małgorzaty w Fauście Ch. Gounoda. Od 1921 wraz z mężem Bronisławem Czapskim zamieszkała w Warszawie, gdzie została zaangażowana przez E. Młynarskiego do opery, debiutując tytułową rolą w Goplanie Żeleńskiego. Do 1930 kreowała na tej scenie ponad 30 partii, była m.in. pierwszą wykonawczynią głównych ról żeńskich w Casanowie i Beatrix Cenci L. Różyckiego, Zygmuncie Auguście T. Joteyki oraz w Ijoli P. Rytla. Śpiewała także partie: Małgorzaty w Fauście Gounoda, królowej Małgorzaty w Hugonotach Meyerbeera, Leonory w Trubadurze Verdiego i Elzy w Lohengrinie Wagnera. Po 1930 wyjechała do Wiednia, następnie odbyła tournée po Ameryce Południowej, w 1933 śpiewała w operze w Berlinie. Wybuch II wojny światowej w 1939 zastał Czapską w Paryżu, skąd dotarła do Stanów Zjednoczonych, a następnie do Kanady, gdzie w 1941 osiedliła się na stałe. Otworzyła w Montrealu szkołę śpiewu i prowadziła zespół Opéra des Jeunes; na francuskim uniwersytecie w Montrealu miała wykłady poświęcone kulturze krajów słowiańskich. Pozostawiła kilkaset stron pamiętników, zebranych przez jej syna Leona Czapskiego, dotychczas niewydanych.
