Brzeziński Wacław Cyprian, *15 IX 1878 Warszawa, †13 II 1955 Warszawa, polski śpiewak (baryton). Studia odbył we Włoszech u A. Broggiego i G. Marina, w 1904 debiutował w Marcie F. Flotowa na scenie Teatro del Corso w Bolonii. Śpiewał też na innych włoskich scenach, a następnie we Lwowie. Po okresie dalszych studiów u W. Aleksandrowicza wystąpił w 1906 w Operze Warszawskiej jako Silvio w Pajacach Leoncavalla. W latach 1909–25 był stałym solistą tej sceny, wykonując niemal wszystkie partie wielkiego repertuaru. Znany był jako odtwórca ról kontuszowych (Miecznik w Strasznym dworze Moniuszki), dawał też znakomite kreacje w Cyruliku sewilskim Rossiniego, Rigoletcie i Traviacie Verdiego, Tosce Pucciniego, Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego, Demonie Rubinsteina, Hugonotach Meyerbeera. W latach 1916–17 wraz z kilku innymi artystami należał do zespołowej dyrekcji Opery Warszawskiej. W 1926 wycofał się ze sceny, podejmując w 1927 pracę pedagogiczną we własnym Studium Operowym, którą kontynuował w latach 1930–32 w konserwatorium w Warszawie, a po II wojnie w PWSM w Łodzi. Uczniami jego byli m.in. M. Karwowska, Z. Tisserant-Parzyńska, J. Kiepura, J. Garda, J. Czaplicki, E. Mossakowski, B. Niemyski. Od 1950 Brzeziński sprawował kierownictwo wokalne opery i filharmonii w Warszawie.
