Brzezińska-Szymanowska Filipina, *1 I 1800, †10 XI 1886 Warszawa, polska pianistka i kompozytorka, siostra męża Marii Szymanowskiej. Uczyła się u Ch. Mayera, ucznia J. Fielda. Grała głównie utwory w stylu brillant, wymagające biegłości palcowej i delikatnego cieniowania dźwięku. W okresie powstania styczniowego powszechnie śpiewano jej pieśń solową o charakterze narodowym Nie opuszczaj nas.
Instrumentalne:
fortepianowe:
Dzwon-Nocturno, Warszawa G. Sennewald
Oczekiwanie, W górach, La résignation-mélodie, Warszawa G. Sennewald;
Dumanie ślepca, Fantazja, 6 walców, mazury w: Zbiór mazurów różnych autorów, oprac. A. Kratzer, Warszawa 1860 A. Dzwonkowski
15 krótkich preludiów na organy, 1876 G. Sennewald
Wokalno-instrumentalne:
pieśni solowe:
Dwa słowa, Czaty, Nie opuszczaj nas, sł. K. Bołoz-Antoniewicz, 1859, Warszawa 1861 J. Kaufmann i S-ka
Niebieskiego dworu Pani, Warszawa G. Sennewald
Zdrowaś Maria, sł. W. Syrokomla, Boże litosny, strzeż dzieci swe, Archanioł albo Ach, powiedz mi, co to jest życie, sł. N. Żmichowska, Warszawa G. Sennewald
Pieśń do św. Wiktora, Warszawa G. Sennewald
***
Duettino na sopran i alt, Warszawa 1861 J. Kaufmann i S-ka
