Bogusławski Edward, *22 IX 1940 Chorzów, †24 maja 2003 Katowice, polski kompozytor. W 1964 ukończył studia teorii muzyki i w 1966 kompozycji pod kierunkiem B. Szabelskiego w PWSM w Katowicach, po czym uzupełniał je u R. Haubenstocka-Ramatiego w Wiedniu. Od 1963 wykładał m.in. kompozycję w PWSM w Katowicach (od 1983 jako profesor). Współpracował także z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Częstochowie. W latach 1985–87 był członkiem rady wyższego szkolnictwa artystycznego przy Ministerstwie Kultury i Sztuki. W 1966, 1970, 1972 był laureatem Konkursu Kompozytorskiego im. Malawskiego w Krakowie. W 1971 na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu otrzymał wyróżnienie za Concerto per oboe e orchestra. W 1975 zdobył I nagrodę za Ewokacje na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim z okazji 30 rocznicy wyzwolenia Warszawy. W 1996 otrzymał I nagrodę na konkursie kompozytorskim w Krakowie za Koncert na organy i orkiestrę.
Bogusławski zwraca szczególną uwagę na konstrukcję formalną dzieła oraz techniczne i kolorystyczne właściwości instrumentów. W jednym z jego wcześniejszych utworów – Apokalypsis – formę kompozycji (ABC) determinuje tekst J. Górca-Rosińskiego; w Canti per soprano e orchestra podstawę budowy stanowi seria i jej transformacje; w innych utworach – 5 Pictures, Musica per Ensemble MW-2, Per pianoforte – ostateczny kształt formalny utworu kompozytor pozostawia wykonawcom, dając im swobodę co do kolejności wykonania zróżnicowanych kolorystycznie segmentów.
Literatura: M. Kotyńska „Canti” Edwarda Bogusławskiego, „Ruch Muzyczny” 1968 nr 23; Edward Bogusławski. Założenia materiałowe i budowa formalna „Canti per soprano e orchestra”, «Zeszyty Naukowe PWSM w Katowicach» XV, red. L. Markiewicz, 1978; I. Bias i U. Ptasińska Spis kompozycji oraz bibliografia prac naukowych i publicystycznych pracowników Akademii Muzycznej w Katowicach, Katowice 1980.
Instrumentalne:
orkiestrowe:
Sygnały na zespół symfoniczny, 1966, wyk. Warszawa 1966, wyd. faksymilowe Kraków 1968, 2. wyd. Kraków 1980
Intonazioni II na orkiestrę, 1966, wyk. Paryż 1967, wyd. faksymilowe Kraków 1972
Concerto per oboe anche oboe d’amore, corno inglese, musette e orchestra, 1968, wyk. Kolonia 1969 (1. wersja), wyk. Warszawska Jesień 1970 (2. wersja), wyd. Kraków 1972
Capriccioso notturno per orchestra, 1972, wyd. Kraków 1975
Pro Varsovia per orchestra, 1974, wyd. Kraków 1983
Musica concertante per saxofono alto e orchestra, 1980, wyk. Warszawska Jesień 1983
Concerto per pianoforte e orchestra, 1981
Symfonia koncertująca na skrzypce i orkiestrę kameralną, 1982
Polonia, poemat symfoniczny na skrzypce i orkiestrę, 1984
Elegia na wiolonczelę i orkiestrę, 1994
Play for Flute and Chamber Orchestra, 1989, wyd. Warszawa 1995
Concerto per chitarra e orchestra, 1992, wyd. Tychy 1992
Concerto classico per archi, 1995
Concerto per organo e orchestra, 1996
kameralne:
Intonazioni I na 9 instrumentów, 1962, wyk. Warszawska Jesień 1964
II Kwartet smyczkowy, 1963
Szkice na obój i fortepian, 1965, wyd. Kraków 1965, 3. wyd. Kraków 1979
Wersje na 6 instrumentów, 1968
Metamorfozy na obój, klarnet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę, 1967, wyd. Kraków 1969, 2. wyd. Kraków 1977
Musica per Ensemble MW-2, 1970, wyk. Kraków 1970, wyd. Kraków 1971
Trio per flauto, oboe e chitarra, 1971, wyk. Nicea 1973, wyd. Kraków 1974
Impromptu na flet, altówkę i harfę, 1972, wyk. Warszawska Jesień 1975
Musica notturna per musette e pianoforte, 1974
Divertimento na 9 instrumentów, 1975
Kwartet dziecięcy 1979, wyd. Warszawa 1981
Divertimento II na kwintet akordeonowy, 1982, wyd. Warszawa 1985
Preludi e cadenza per violino e pianoforte, 1983, wyd. Bydgoszcz 1985, wyk. Warszawska Jesień 1986
Divertimento III na skrzypce, wiolonczelę i akordeon, 1986
Continuo na kwintet akordeonowy, 1987
Trio fortepianowe, 1993, wyd. Warszawa 1996
III Kwartet smyczkowy, 1995
na instrumenty solo:
Per pianoforte, 1968, wyk. Warszawa 1969, wyd. Kraków 1971, 2. wyd. Kraków 1974
5 Pictures for Flute, 1970, wyd. faksymilowe Kraków 1973, 2. wyd. Kraków 1977
4+1 per clavicordo, 1973
Preludi e cadenza per violino solo, 1979, wyd. Bydgoszcz 1986
Capriccio per accordeono, 1985, wyd. Nowy Jork 1985
Nokturny na harfę, 1986, wyd. Kraków 1995
Continuo II per accordeono solo, 1987, wyd. Warszawa 1995
Solo per pianoforte, 1995
Wokalno-instrumentalne:
Apokalypsis na głos recytujący, chór mieszany i zespół instrumentalny, sł. J. Górec-Rosiński, 1965, wyk. Warszawa 1966, wyd. Kraków 1967
Canti per soprano e orchestra, 1967, wyk. Warszawa 1968, wyd. Kraków 1970
Sinfonia per coro e orchestra, 1969
L’être na sopran, flet, wiolonczelę i 2 fortepiany, 1973
Ewokacja na baryton i orkiestrę, 1974
Symfonia na chór i orkiestrę, wyd. Kraków 1981
Gaude Mater na sopran, chór i orkiestrę, 1990
Lacrimosa na sopran i fortepian, wyd. Warszawa 1991
Dies irae na chór mieszany, perkusję i fortepian, wyd. Poznań 1992
Agnus Dei na sopran i fortepian, 1995
Requiem na sopran, chór mieszany, perkusję i organy, 1996
Sceniczne:
Sonata Belzebuba, widowisko muzyczne wg S.I. Witkiewicza, 1977, wyst. Wrocław 1997
Gra snów, dramat muzyczny w 2 aktach wg A. Strindberga, 1985