Logotypy UE

Bogusławski, Edward

Biogram i literatura

Bogusławski Edward, *22 IX 1940 Chorzów, †24 maja 2003 Katowice, polski kompozytor. W 1964 ukończył studia teorii muzyki i w 1966 kompozycji pod kierunkiem B. Szabelskiego w PWSM w Katowicach, po czym uzupełniał je u R. Haubenstocka-Ramatiego w Wiedniu. Od 1963 wykładał m.in. kompozycję w PWSM w Katowicach (od 1983 jako profesor). Współpracował także z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Częstochowie. W latach 1985–87 był członkiem rady wyższego szkolnictwa artystycznego przy Ministerstwie Kultury i Sztuki. W 1966, 1970, 1972 był laureatem Konkursu Kompozytorskiego im. Malawskiego w Krakowie. W 1971 na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu otrzymał wyróżnienie za Concerto per oboe e orchestra. W 1975 zdobył I nagrodę za Ewokacje na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim z okazji 30 rocznicy wyzwolenia Warszawy. W 1996 otrzymał I nagrodę na konkursie kompozytorskim w Krakowie za Koncert na organy i orkiestrę.

Bogusławski zwraca szczególną uwagę na konstrukcję formalną dzieła oraz techniczne i kolorystyczne właściwości instrumentów. W jednym z jego wcześniejszych utworów – Apokalypsis – formę kompozycji (ABC) determinuje tekst J. Górca-Rosińskiego; w Canti per soprano e orchestra podstawę budowy stanowi seria i jej transformacje; w innych utworach – 5 Pictures, Musica per Ensemble MW-2, Per pianoforte – ostateczny kształt formalny utworu kompozytor pozostawia wykonawcom, dając im swobodę co do kolejności wykonania zróżnicowanych kolorystycznie segmentów.

Literatura: M. Kotyńska „Canti” Edwarda Bogusławskiego, „Ruch Muzyczny” 1968 nr 23; Edward Bogusławski. Założenia materiałowe i budowa formalna „Canti per soprano e orchestra”, «Zeszyty Naukowe PWSM w Katowicach» XV, red. L. Markiewicz, 1978; I. Bias i U. Ptasińska Spis kompozycji oraz bibliografia prac naukowych i publicystycznych pracowników Akademii Muzycznej w Katowicach, Katowice 1980.

Kompozycje

Instrumentalne:

orkiestrowe:

Sygnały na zespół symfoniczny, 1966, wyk. Warszawa 1966, wyd. faksymilowe Kraków 1968, 2. wyd. Kraków 1980

Intonazioni II na orkiestrę, 1966, wyk. Paryż 1967, wyd. faksymilowe Kraków 1972

Concerto per oboe anche oboe d’amore, corno inglese, musette e orchestra, 1968, wyk. Kolonia 1969 (1. wersja), wyk. Warszawska Jesień 1970 (2. wersja), wyd. Kraków 1972

Capriccioso notturno per orchestra, 1972, wyd. Kraków 1975

Pro Varsovia per orchestra, 1974, wyd. Kraków 1983

Musica concertante per saxofono alto e orchestra, 1980, wyk. Warszawska Jesień 1983

Concerto per pianoforte e orchestra, 1981

Symfonia koncertująca na skrzypce i orkiestrę kameralną, 1982

Polonia, poemat symfoniczny na skrzypce i orkiestrę, 1984

Elegia na wiolonczelę i orkiestrę, 1994

Play for Flute and Chamber Orchestra, 1989, wyd. Warszawa 1995

Concerto per chitarra e orchestra, 1992, wyd. Tychy 1992

Concerto classico per archi, 1995

Concerto per organo e orchestra, 1996

kameralne:

Intonazioni I na 9 instrumentów, 1962, wyk. Warszawska Jesień 1964

II Kwartet smyczkowy, 1963

Szkice na obój i fortepian, 1965, wyd. Kraków 1965, 3. wyd. Kraków 1979

Wersje na 6 instrumentów, 1968

Metamorfozy na obój, klarnet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę, 1967, wyd. Kraków 1969, 2. wyd. Kraków 1977

Musica per Ensemble MW-2, 1970, wyk. Kraków 1970, wyd. Kraków 1971

Trio per flauto, oboe e chitarra, 1971, wyk. Nicea 1973, wyd. Kraków 1974

Impromptu na flet, altówkę i harfę, 1972, wyk. Warszawska Jesień 1975

Musica notturna per musette e pianoforte, 1974

Divertimento na 9 instrumentów, 1975

Kwartet dziecięcy 1979, wyd. Warszawa 1981

Divertimento II na kwintet akordeonowy, 1982, wyd. Warszawa 1985

Preludi e cadenza per violino e pianoforte, 1983, wyd. Bydgoszcz 1985, wyk. Warszawska Jesień 1986

Divertimento III na skrzypce, wiolonczelę i akordeon, 1986

Continuo na kwintet akordeonowy, 1987

Trio fortepianowe, 1993, wyd. Warszawa 1996

III Kwartet smyczkowy, 1995

na instrumenty solo:

Per pianoforte, 1968, wyk. Warszawa 1969, wyd. Kraków 1971, 2. wyd. Kraków 1974

5 Pictures for Flute, 1970, wyd. faksymilowe Kraków 1973, 2. wyd. Kraków 1977

4+1 per clavicordo, 1973

Preludi e cadenza per violino solo, 1979, wyd. Bydgoszcz 1986

Capriccio per accordeono, 1985, wyd. Nowy Jork 1985

Nokturny na harfę, 1986, wyd. Kraków 1995

Continuo II per accordeono solo, 1987, wyd. Warszawa 1995

Solo per pianoforte, 1995

Wokalno-instrumentalne:

Apokalypsis na głos recytujący, chór mieszany i zespół instrumentalny, sł. J. Górec-Rosiński, 1965, wyk. Warszawa 1966, wyd. Kraków 1967

Canti per soprano e orchestra, 1967, wyk. Warszawa 1968, wyd. Kraków 1970

Sinfonia per coro e orchestra, 1969

L’être na sopran, flet, wiolonczelę i 2 fortepiany, 1973

Ewokacja na baryton i orkiestrę, 1974

Symfonia na chór i orkiestrę, wyd. Kraków 1981

Gaude Mater na sopran, chór i orkiestrę, 1990

Lacrimosa na sopran i fortepian, wyd. Warszawa 1991

Dies irae na chór mieszany, perkusję i fortepian, wyd. Poznań 1992

Agnus Dei na sopran i fortepian, 1995

Requiem na sopran, chór mieszany, perkusję i organy, 1996

Sceniczne:

Sonata Belzebuba, widowisko muzyczne wg S.I. Witkiewicza, 1977, wyst. Wrocław 1997

Gra snów, dramat muzyczny w 2 aktach wg A. Strindberga, 1985