Bobiński Henryk, h. Kościesza, *19 I 1861 Warszawa, †24 IV 1914 Warszawa, polski pianista i kompozytor. Kształcił się w Instytucie Muzycznym w Warszawie u R. Strobla (fortepian) i Z. Noskowskiego (kompozycja), w 1879 uzyskał dyplom. Po studiach został zaangażowany jako nauczyciel gry fortepianowej w szkole Towarzystwa Muzycznego w Krakowie. Jednocześnie koncertował w Krakowie, Lublinie, Warszawie i innych miastach. Wyjeżdżał też do Wiednia na studia uzupełniające do T. Leszetyckiego, następnie studiował w Moskwie w szkole Towarzystwa Filharmonicznego u P. Szostakowskiego (kompozycja), gdzie po uzyskaniu dyplomu I stopnia uczył gry fortepianowej przez 3 lata. W 1893 przeniósł się do Odessy, potem do Kijowa, gdzie został profesorem wyższej klasy fortepianu w szkole Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego. Koncertował w Kijowie, Warszawie (1893, 1900, 1903) i Wiedniu (1893), wykonując m.in. własne kompozycje oraz utwory Beethovena, Chopina, Liszta, Schuberta, Czajkowskiego, Noskowskiego i Paderewskiego. Po ciężkiej chorobie przeniósł się do Warszawy, gdzie w kilka miesięcy potem zmarł.
Literatura: J. Reiss Bobiński Henryk, Polski Słownik Biograficzny, t. II, Kraków 1936.
orkiestrowe:
Uwertura symfoniczna
Koncert fortepianowy e-moll op. 8, Moskwa b.r. Jurgenson
Koncert fortepianowy a-moll op. 12
kameralne:
Wariacje na kwartet smyczkowy
fortepianowe:
Valse-Fantaisie op. 1, Petersburg b.r. Bessel
Nocturne op. 3, Petersburg b.r. Bessel
Legenda op. 4, Kijów b.r. Leon Idzikowski
Deux morceaux op. 5, Kijów b.r. Leon Idzikowski
Melodie i Moment musical, Kijów b.r. Leon Idzikowski
Preludia, Pensée à la mémoire d’un grand artiste, Etiudy op. 14
Andante doloroso op. 15
Serenada op. 17 nr 1
Canzonetta op. 17 nr 2
Je t’aime, transkrypcja pieśni E. Griega
