Logotypy UE

Wysocki, Kasper Napoleon

Biogram i literatura

Wysocki Kasper Napoleon, *6 XII 1810 Pińczów (k. Kielc), †21 IX 1850 Zurych, polski kompozytor i pianista. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w Krakowie, następnie był uczniem J. Elsnera w konserwatorium w Warszawie, a ok. 1824 – K. Arnolda w Berlinie (Arnolda znał już wcześniej z jego występów w Warszawie). Dużo koncertował, prawdopod. do 1849, niekiedy przy okazji leczenia za granicą, czego wymagało jego słabe od młodości zdrowie. Chętnie grał utwory własne, F. Chopina (m.in. Koncert e-moll), F. Liszta, S. Thalberga; bywał z nimi porównywany i tak samo wysoko oceniany. Występował w Warszawie, gdzie mieszkał dłuższy czas, w Lipsku (III 1839), Paryżu (prawdopodobnie wiosną 1839), Berlinie (V i VI 1839), Poznaniu (29 VI, 2, 13 i 18 VII 1839), Krakowie (7 I 1840), Dreźnie (1840 lub 1841). Według Elsnera był jednym „z pierwszych fortepianistów warszawskich” (Sumariusz); berlińska „Staatszeitung” zaliczyła go do „najcelniejszych wirtuozów współczesności”, widząc w jego „uderzeniu” i płomiennej grze wzory A. Henselta („Rozmaitości”). Również w Berlinie zyskał Wysocki pochlebną opinię L. Rellstaba. Jakiś czas nauczał gry fortepianowej w konserwatorium w Warszawie; do jego uczniów należał m.in. W. Wiślicki. Najpóźniej od 1839 był członkiem Towarzystwa Wsparcia Podupadłych Artystów Muzyki, ich Wdów i Sierot. Zmarł na gruźlicę.

Mimo że Wysocki zyskał uznanie jako wirtuoz, swym licznym kompozycjom nadał charakter użytkowy i salonowy; znaczną ich część stanowią stylizowane bądź bliższe ludowemu prototypowi tańce. Uważany był za mistrza krakowiaków (nazywany dlatego Krakowianinem), które cenił szczególnie J. Sikorski. Oddzielną, dużą grupę twórczości Wysockiego stanowią marsze i tańce, związane tematycznie z powstaniem listopadowym, np. Mazur obozowy na cześć Chłopickiego z 1830, wykonywany w wersji orkiestrowej i fortepianowej; w miniaturach wzorował się na Chopinie.

Literatura: Kasper Wysocki, „Rozmaitości”, dodatek do „Gazety Lwowskiej” 1839 nr 25; „Gazeta Wielkiego Księstwa Poznańskiego” 1839 nr 148, 149 i 161; „Kurier Warszawski” 1850 nr 325, 1851 nr 267; „Goniec Polski” 1850 nr 144 (nekrologi); O. K. [O. Kolberg] Wspomnienie o Kasprze Napoleonie Wysockim, „Biblioteka Warszawska” 1851 t. 4; J. Sikorski Kronika literacka. Kompozycye na fortepian, „Biblioteka Warszawska” 1853 t. 4; J. Elsner Sumariusz moich utworów muzycznych…, oprac. A. Nowak-Romanowicz, Kraków 1957.

Kompozycje

(Wszystkie rękopisy i autografy zachowane w Bibliotece WTM; druki w BJ, BN, Bibliotece WTM, Bibliotece Śląskiej, Muzeum Historycznym w Warszawie i Bibliotece Publicznej m. st. Warszawy.)

Instrumentalne:

na orkiestrę/fortepian:

Mazur obozowy na cześć Chłopickiego, Warszawa 1830 I. Klukowski

Marsz do Litwy, Warszawa 1831 I. Klukowski

Walc rewolucyjny ofiarowany prawym Polakom, Warszawa 1831

Grand Krakowiak [i wielkie rondo koncertowe ?] op. 7, Warszawa 1839 R. Friedlein

Krakowiak op. 8, b.m.r.

fortepianowe:

Anglezy, rkp. z ok. 1830

La légèrté, 7 walców, rkp. z ok. 1830, Warszawa 1830 A. Brzezina

4 marsze: A-dur, D-dur, F-dur, F-dur, Polka, Valse etiudentino oraz 5 walców, rękopisy z ok. 1830

Nowy walc, Warszawa 1830 K.L. Magnus

Marche triomphale suivie dune polonaise nationale, Warszawa 1831 nakł. wł.

Mazur i Galop grane u wód w Ogrodzie Krasińskich, Warszawa 1832 I. Klukowski

Quatre krakowiaks op. 1, 2 z., Lipsk 1839 B & H

Krakowiak g-moII, autograf z ok. 1840

2 Rapsodie, jedna z nich op. 3, przed 1843

Quatre krakowiaks op. 2, 2 z., Lipsk przed 1850 B & H

mazurki, wyd. w: Polnische Tänze. Sammlung der beliebsten Mazourkas, oprac. O. Kolberg, Lipsk ok. 1850 B & H

krakowiaki, 3 z., Lipsk 1852 B & H

Krakowiak, „Ruch Muzyczny” 1858 nr 21, dodatek nutowy

Pieśń bez słów

Wokalno-instrumentalne:

pieśni na głos i fortepian/organy:

Śpiewaj, hasaj, chłopcze młody, sł. K. Brodziński, autograf z ok. 1830

Modlitwa do Boga, Poszłam mrokiem między skały, Sen anioła oraz Serca mego jedna praca, rękopisy z ok. 1840

Sen anioła, Warszawa 1841 nakł. Banku Polskiego

10 pieśni, sł. H. Mariański, W. Zieliński i in., wyd. w: Zbiór śpiewów, Warszawa 1841 nakł. wł.

Przyjm Panie trud, Słowiczku mój, sł. A. Mickiewicz, Śpiew dla męża Bożego, sł. K. Towiańska oraz Witaj gwiazdo morza, rękopisy sprzed 1850

Bogu dziękujem…, pieśń na 2 głosy i fortepian, autograf z ok. 1830

***

Salve Regina na chór i fortepian na 3 ręce, rkp.

Już zgasła do szczętu, kantata na głosy solowe, chór i fortepian, autograf partytury i głosów z ok. 1850