Sztajnberg, Steinberg, Maksimilian Osiejewicz, *4 VII (22 VI) 1883 Wilno, †6 XII 1946 Leningrad (obec. St. Petersburg), rosyjski kompozytor i pedagog. Studiował w Petersburgu: w 1907 ukończył biologię na uniwersytecie, a w 1908 studia w konserwatorium u N. Rimskiego-Korsakowa (kompozycja), A. Głazunowa (instrumentacja) i A. Ladowa (harmonia). Od 1908 był wykładowcą kompozycji i instrumentacji, a w latach 1934–39 dyrektorem tejże uczelni; do jego uczniów należeli m.in. J. Szaporin, W. Szczerbaczow i D. Szostakowicz.
Literatura: W. Bogdanow-Bieriezowski Maksimilian Sztajnberg, Moskwa 1947; O.L. Dansker Szostakowicz i Sztajnberg, w: D.D. Szostakowicz. Statji i matieriali, red. L. Kownatska, St. Petersburg 1999.
Instrumentalne:
orkiestrowe:
I Symfonia 1906
Prieludia pamiati N.A. Rimskiego-Korsakowa 1908
II Symfonia 1909
III Symfonia 1928
IV Symfonia Turksib 1933
W Armienii, capriccio, 1940
V Symfonia (na tematy uzbeckie) 1942
Koncert skrzypcowy 1946
kameralne:
I Kwartet smyczkowy 1907
II Kwartet smyczkowy 1925
Wokalno-instrumentalne:
pieśni na głos i fortepian
kantaty:
Rusałka 1907
Pamiati A.S. Puszkina 1937
Niebo i ziemia, poemat dramatyczny na głosy solowe, chór i orkiestrę, 1918
24 pieśni narodow SSSR i zarubieżnych stran na 4 głosy i orkiestrę, 1930–31
Sceniczne:
balety:
Mietamorfozy 1913
Til Ulenszpigiel 1936
