Stern [sztern] Julius, *8 VIII 1820 Wrocław, †27 II 1883 Berlin, niemiecki dyrygent i pedagog. Uczył się we Wrocławiu u I.P. Lüstnera (skrzypce) i w Berlinie m.in. u L. Ganza (skrzypce) i K.F. Rungenhagena (kompozycja). W latach 1843–45 odbył studia wokalne pod kierunkiem J. Mikscha w Dreźnie, które podjął z myślą o pedagogice i dyrygenturze chóralnej. W latach 1845–46 prowadził niemieckie stowarzyszenie śpiewacze w Paryżu, w 1847 założył w Berlinie Sternscher Gesang-Verein, którym kierował do 1874. Jako dyrygent związany był też z Berliner Symphonie-Kapelle (1869–71) i Reichshallen-Konzerte (1873–75). Największe zasługi położył jako współtwórca – z Th. Kullakiem i A.B. Marxem – Musikschule für Gesang, Klavier und Komposition (1850), która pod jego dyrekcją przekształciła się w Konservatorium der Musik (1852), a następnie jako Sternsches Konservatorium (1857) zyskała opinię jednej z czołowych niemieckich uczelni muzycznych (od 1936 Konservatorium der Reichshaupstadt, od 1945 Städtisches Konservatorium). Stern jest autorem licznych pieśni na głos i fortepian, duetów wokalnych i utworów chóralnych; wydał wiele podręczników – A. Bertalottiego, G. Crescentiniego, J.A. Hassego i N. Vaccaia – do nauki śpiewu solowego i chóralnego.
