Sérieyx, Auguste

Sérieyx [sɛrjˊe] Auguste Jean Maria Charles, *14 VI 1865 Amiens, †19 II 1949 Montreux, francuski pisarz muzyczny, teoretyk i kompozytor. Studia prawnicze przerwał, aby poświęcić się nauce muzyki; w latach 1893–94 uczył się harmonii u A. Barthe’a, kontrapunktu u A. Gédalge’a, w 1897–1907 kompozycji u V. d’Indy’ego, którego był asystentem w klasach kompozycji (1900–14) i kontrapunktu (1912–14) w Schola Cantorum w Paryżu. Tamże zaprzyjaźnił się m.in. z H. Opieńskim, z którym utrzymywał kontakt później w Szwajcarii, dyskutował z nim na temat dzieł Chopina i twórczości polskiej, a w 1918 napisał obszerny wstęp do La musique polonaise Opieńskiego. Sérieyx przygotował do wydania wykłady d’Indy’ego (z lat 1897–1902), składające się na pierwsze 2 tomy (w 3 częściach) jego Cours de composition musicale (Paryż 1903, 1909, 1933). Sam pisał prace teoretyczno-dydaktyczne oraz zajmował się publicystyką muzyczną, współpracując (zwłaszcza w latach 1908–12) m.in. z „Le Courier Musical”, „La Tribune de Saint-Gervais”, „Action française”. W 1914 Sérieyx wraz z żoną, pianistką Jeanne Taravant, przeniósł się do Szwajcarii, do Veytaux-Chillon, a w pobliskim Montreux uczył muzyki w Institut de Ribaupierre. Komponował (wydane w Paryżu) utwory chóralne religijne i świeckie, kameralne, pieśni, utwory fortepianowe.

Literatura: V. d’Indy La Schola Cantorum en 1925, Paryż 1927; M. Cooper French Music, Londyn 1951; Lettres à A. Sérieyx [par] V. d’Indy, H. Duparc, A. Roussel, wyd. M.-L. Sérieyx, Lozanna 1961; J.-L. Matthey Inventaire du fonds musical A. Sérieyx, Lozanna 1974 (zawiera wykaz kompozycji, prac, listów); V. d’Indy Ma vie. Journal de jeunesse. Correspondance familiale et intime, 1851–1931, wyd. M. d’Indy, Paryż 2001.