Scotto, Gerolamo

Scotto [sk’otto], Scoto, Scotus Gerolamo, Girolamo, Geronimo, Hieronymus, *ok. 1505 Mediolan, †3 IX 1572 Wenecja, włoski drukarz i wydawca, brat Ottaviana (II), wydawca i kompozytor. Działał w firmie od 1539, konkurując z A. Gardanem. Uczynił oficynę Scottów jednym z czołowych wydawnictw muzycznych XVI w. Stosował czcionki ruchome, użyte już przez O. Petrucciego. Jego wydania odznaczały się elegancją, często zawierały niedokładności i błędy. Podobnie jak Gardane publikował wszelkie gatunki muzyczne, a zwłaszcza motety, madrygały i inne utwory wokalne, takich kompozytorów jak: J. Arcadelt, C. de Rore, A. Willaert, Orlando di Lasso, A. Striggio, B. Donato, N. Gombert, Jachet de Mantua i in.; wydał też dialog teoretyczny Fronimo V. Galileia. Z 800 publikacji, które wyszły spod jego prasy, zachowało się 409. Gerolamo Scotto miał księgarnie w całej Europie; w 1571 został wybrany przewodniczącym gildii drukarzy i księgarzy w Wenecji; skomponował kilka ksiąg madrygałów oraz pieśni neapolitańskich.

Literatura: O. Mischiati Indici, cataloghi e awisidegli editori e librai italiani dal 1591 al 1798, Florencja 1984.