Schlesinger, Maurice

Schlesinger [szl’ɛ:zyŋ^er], Moritz, Maurice, Adolph, *3 X 1798 Berlin, †25 II 1871 Baden-Baden, niemiecki wydawca muzyczny, najstarszy syn Adolpha Martina. Pracował w wydawnictwie ojca do wyjazdu w 1819 do Paryża, gdzie został wolontariuszem w księgarni Bossange Père, potem usamodzielnił się i otworzył sklep z muzykaliami. W 1821 wydał pierwsze druki muzyczne (wyciągi fortepianowe oper W.A. Mozarta). W latach 20. wydawał utwory fortepianowe L. van Beethovena, J.N. Hummla, I. Moschelesa, C.M. von Webera i F. Chopina (ok. 40 utworów, w większości pierwodruki). W 1826 firma spłonęła i wiele autografów uległo zniszczeniu (wśród nich listy L. van Beethovena). W 1829 rozpoczął publikację wszystkich utworów fortepianowych Beethovena, a później jego triów i kwartetów smyczkowych. Po 1830 M. Schlesinger wydał utwory fortepianowe, m.in. S. Hellera, J. Lannera, J. Straussa (ojca) i S. Thalberga. oraz wczesne utwory F. Mendelssohna i F. Liszta. Opublikował 1. wydanie dzieł H. Berlioza (Huit scènes de Faust 1829, Requiem 1838, Grande symfonie funèbre et triomphale 1843, Symphonie fantastique 1845). Wydał co najmniej 25 partytur i 50 wyciągów fortepianowych oper (1. wydania: E.N. Méhula Valentine de Milan, F. Halévy’ego Żydówka, G. Meyerbeera Hugonoci i Robert Diabeł).  W sumie opublikował ok. 4500 pozycji. Nie interesowała go twórczość R. Wagnera, ale w latach 1840–42 powierzył mu opracowanie wyciągów fortepianowych oper G. Donizettiego La favorite i A. Adama Le postillon de Lonjumeau. Od 1834 wydawał „Gazette musicale de Paris”, która w 1835 połączona z „Revue musicale” ukazywała się do 1880 jako „Revue et gazette de la vie musicale en France”. W 1839 w wydawnictwie Schlesingera wykonano jedyny zachowany dagerotyp F. Chopina. W 1846 firmę kupił L. Brandus, a M. Schlesinger po kilku latach powrócił do Niemiec. M. Schlesinger był człowiekiem obdarzonym wyobraźnią, gwałtownym w zachowaniu, nieugiętym w interesach i uwikłanym w liczne konflikty w środowisku wydawniczym. To sprawiło, że został sportretowany przez G. Flauberta w postaci Jacquesa Arnoux w powieści L’éducation sentimentale (1849).

Literatura: Adolph Martin Schlesinger, Robert Lienau. Berlin 1810–1960. 150 Jahre Musikuerlag, red. R. Elvers, Berlin 1960; A. Randier-Glenisson Maurice Schlesinger, éditeur de musique et fondateur de la “Gazette Musicale de Paris”, 1834–1846, “Fontes Artis Musicae” nr 38, 1991.