Magaloff [~lˊof] Nikita, *21 (8) II 1912 Petersburg, †26 XII 1992 Vevey, szwajcarski pianista rosyjskiego pochodzenia. W 1917 wyemigrował wraz z rodzicami z Rosji. Studiował grę na fortepianie w konserwatorium w Paryżu u I. Philippa (w 1929 uzyskany dyplom z I nagrodą), następnie prywatnie u S. Prokofiewa; otrzymał entuzjastyczne referencje od M. Ravela. W 1939 osiadł w Szwajcarii, w 1949 objął po D. Lipattim mistrzowską klasę fortepianu w konserwatorium w Genewie, którą prowadził do 1959.
W 1947 Magaloff odbył tournée po Stanach Zjednoczonych, następnie Ameryce Południowej, w 1959/60 kolejne wielkie tournée po Iranie, Indiach, Japonii i Stanach Zjednoczonych. Występował na festiwalach w Salzburgu, Lucernie, Dubrowniku, Berlinie, Atenach. Był znakomitym interpretatorem muzyki W.A. Mozarta, zasłynął także jako świetny chopinista. Wykonał wszystkie utwory Chopina na 6 koncertach w Genewie, Zurychu, Rzymie, Mediolanie, Turynie i Wenecji. Występował i dokonał wielu nagrań ze skrzypkiem J. Szigetim. Zasiadał w jury wielu konkursów pianistycznych, m.in. X Międzynarodoego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina w Warszawie (1980). Dla wytwórni Decca zarejestrował m.in. Sonatę b-moll i wszystkie mazurki Chopina, Sonatę h-moll Liszta, Goyescas Granadosa, dla firmy Philips m.in. Etiudy symfoniczne i Karnawał Schumanna oraz Koncert e-moll Chopina. Magaloff skomponował szereg utworów, m.in. 2 pieśni na głos i fortepian do słów A. Puszkina, Sonatę na skrzypce i fortepian (1936), Toccatę na fortepian (1936) i 6 kadencji do koncertów fortepianowych Mozarta.
