Kufferath [k’u~] Maurice, *8 I 1852 Saint-Josse-ten-Noode, †8 XII 1919 Uccle (k. Brukseli), belgijski pisarz muzyczny i dyrygent, syn Huberta Ferdinanda. Studiował grę na wiolonczelę u A. F. i F.M. Servais oraz filozofię w Brukseli i prawo w Lipsku. W 1875 rozpoczął współpracę z pismem „Le guide musical”, którego w latach 1880–1914 był właścicielem i w którym energicznie propagował idee Wagnerowskiego dramatu muzycznego. Od 1900 do 1914 wraz z G. Guide’em kierował działalnością Théâtre de la Monnaie w Brukseli; dyrygował tam dziełami Wagnera, wprowadził także do repertuaru belgijskiego Salome i Elektrę Straussa, Ariadnę Dukasa, Peleasa i Melizandę Debussy’ego, Penelopę Faurégo, Sprzedaną narzeczoną Smetany oraz dzieła d’Indy’ego, Berlioza, Chaussona, Alfana, Albéniza, Blocxa i in. Okres I wojny światowej M. Kufferath spędził w Szwajcarii; po powrocie do Brukseli w 1918 objął ponownie kierownictwo Théâtre de la Monnaie.
Działalność M. Kufferath, skupiona zrazu wokół twórczości Wagnera, objęła z czasem szeroki wachlarz zagadnień związanych z dramatem muzycznym przełomu stuleci. Stworzył on podstawy belgijskiej literatury przedmiotu w tym zakresie, łącząc spojrzenie historyka z doświadczeniami dyrygenta; działając w Théâtre de la Monnaie, sprawił, że teatr ten stał się jedną z najbardziej awangardowych scen europejskich w pierwszych latach XX wieku.
Literatura: L. Solvay Notice sur Maurice Kufferath, Bruksela 1923; K.-U. Düwell Kufferath, „Rheinische Musiker” III, red. K.G. Fellerer, Kolonia 1964.
Henri Vieuxtemps. Sa vie et son oeuvre, Bruksela 1882
Parsifal de Richard Wagner, Paryż 1890
L’art de diriger, Paryż 1891, 3. wyd. 1909
Le théâtre de Richard Wagner de Tannhauser à Parsifal, Paryż 1891
Guide thématique et analyse de Tristan et Iseult, Paryż 1894
Cours sur les évolutions de la musique moderne, Bruksela 1895
Les abus de la Société des auteurs, compositeurs et éditeurs de musique, Bruksela 1897
Les maîtres-chanteurs de Nuremberg, Bruksela 1898
Musiciens et philosophes. Tolstoï, Schopenhauer, Nietzsche, Richard Wagner, Paryż 1899
Salomé, poème d’O. Wilde, musique de Richard Strauss, Bruksela 1907
Fidelio de Ludwig van Beethoven, Paryż 1913
En commémoration de la première représentation de Parsifal au Théâtre Royal de la Monnaie, Bruksela 1914
La flûte enchantée de Mozart, Paryż 1914
Hector Berlioz et Robert Schumann, Bruksela 1879 (tłumaczenie artykułów Schumanna dotyczących Berlioza)