Klengel, Paul
Klengel Julius, *24 IX 1859 Lipsk, †27 X 1933 Lipsk, niemiecki wiolonczelista i kompozytor, brat Paula. Uczył się u E. Hegara i S. Jadassohna (teoria i kompozycja). Od 1874 był członkiem, a w latach 1881–1924 – pierwszym wiolonczelistą orkiestry Gewandhausu; jednocześnie był członkiem kwartetu Gewandhausu, w którym grał aż do 1930 (w ostatnich latach na zmianę z H. Münch-Hollandem). Występował także jako pianista. Od 1881 wykładał (od 1889 profesor) w konserwatorium w Lipsku; wykształcił wielu znanych wiolonczelistów, m.in. E. Feuermanna, P. Grümmera, G. Piatigorskiego. Julius Klengel – jeden z najwybitniejszych wirtuozów-wiolonczelistów niemieckich – wyróżniał się doskonałą interpretacją muzyki klasycznej, opartą na gruntownej znajomości form i stylów. Komponował przede wszystkim utwory wiolonczelowe (4 koncerty, 2 koncerty na 2 wiolonczele, 2 koncerty podwójne na skrzypce i wiolonczelę oraz utwory solowe), ponadto kompozycje kameralne oraz utwory na orkiestrę smyczkową i symfoniczną.