Kaliszewska Jadwiga, *15 IX 1936 Warszawa, †18 III 2012 Poznań, polska skrzypaczka i pedagog. Mając 6 lat, rozpoczęła naukę gry na skrzypcach, początkowo pod kierunkiem K. Gulanowskiego, następnie w Krakowie u W. Niemczyka, S. Tawroszewicza i E. Umińskiej, u której w 1959 ukończyła PWSM (obecnie Akademia Muzyczna). Swoje umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich, m.in. u M. Wajmana w Weimarze i R. Principe w Wenecji. W okresie studiów w Krakowie debiutowała z orkiestrą Filharmonii Krakowskiej pod dyrekcją A. Malawskiego. W 1962 otrzymała wyróżnienie na IV Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. H. Wieniawskiego w Poznaniu. Koncertowała jako solistka i kameralistka; jej repertuar, obok kanonu literatury skrzypcowej, obejmował głównie polską muzykę współczesną, m.in. dzieła K. Szymanowskiego, G. Bacewicz, S. Kisielewskiego, A. Malawskiego. Dokonała szeregu prawykonań, m.in. podczas festiwali Poznańska Wiosna Muzyczna. Była cenioną wykonawczynią muzyki dawnej – przez wiele lat grała w zespole muzyki dawnej przy poznańskim Muzeum Instrumentów Muzycznych. Dokonała szeregu nagrań radiowych i telewizyjnych, zarejestrowała płytę z koncertem skrzypcowym op. 12 K. Meyera oraz z pierwszym w historii nagraniem koncertu na skrzypce, 2 fortepiany i perkusję F. Dąbrowskiego (z orkiestrą Filharmonii Poznańskiej pod dyrekcją R. Czajkowskiego).
Od 1958 Kaliszewska uczyła w PLM w Krakowie, od 1961 w PWSM (obecnie Akademia Muzyczna) w Poznaniu, gdzie w 1975 otrzymała tytuł profesora; w latach 1970–2006 kierowała Katedrą Instrumentów Smyczkowych. Równolegle od 1995 prowadziła klasę skrzypiec w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Do jej uczniów należeli m.in. B. Bryła, B. Nizioł, A. Reszniak, J. Nadrzycki, P. Milewski. W 1990 była współinicjatorką powstania i współautorką koncepcji Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej im. H. Wieniawskiego w Poznaniu – pierwszej w Polsce tzw. Szkoły Talentów, przeznaczonej dla młodzieży wyjątkowo uzdolnionej muzycznie. Uczestniczyła w pracach jury krajowych i międzynarodowych konkursów skrzypcowych i lutniczych, m.in. w Poznaniu (konkurs skrzypcowy im. H. Wieniawskiego, 1972–2001), Wiedniu i Markneukirchen. Współpracowała z Towarzystwem Muzycznym im. H. Wieniawskiego; w latach 1993–96 była jego prezesem. W 2007 otrzymała tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej w Poznaniu.
Kaliszewska została uhonorowana Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim (1995) i Komandorskim (2005) Orderu Odrodzenia Polski, nagrodą I stopnia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2006).
