Frezzolini [frɛcco~] Erminia, *27 III 1818 Orvieto, †5 XI 1884 Paryż, włoska śpiewaczka (sopran). Córka śpiewaka Giuseppe Frezzoliniego (1789–1861), uczennica m.in. D. Ronconiego i M. Garcii. W 1838 debiutowała we Florencji w Beatrice di Tenda V. Belliniego, w 1840 śpiewała w mediolańskiej La Scali m.in. w operach G. Donizettiego Lukrecja Borgia i Belisario. Odnosiła sukcesy na wielu scenach włoskich, a także Wiednia, Londynu, Petersburga, Madrytu. Była pierwszą wykonawczynią głównych ról w Lombardczykach (1843) i Joannie d’Arc G. Verdiego (1845). W latach 1853–57 należała do zespołu Théâtre Italien w Paryżu. W 1857 wyjechała do Nowego Jorku i odbyła tournèe koncertowe po Stanach Zjednoczonych. W 1860 wróciła do Włoch, a następnie zamieszkała na stałe w Paryżu, gdzie prowadziła szkołę śpiewu. W 1863 wycofała się oficjalnie ze sceny, sporadycznie jednak występowała do 1871.
